تاریخ درسهایی دارد که شاید در زمان خود با هزینههای بسیار رقم خورده باشد اما در سالهای پس از آن میتواند به عنوان تجربهای کم هزینه برای جلوگیری از هزینههای سنگین به کار گرفته شود.۲۶ آبان ماه یکی از این تجربههاست که در سال ۱۳۵۹ رقم خورد. در آن روز جوانان ایران زمین توانستند آزادسازی سوسنگرد را به ملت بزرگ ایران هدیه کنند. حال این سوال مطرح است که این پیروزی چگونه محقق شد؟ آیا با بهره گیری از کمکها و تسلیحات خارجی بودف یا مولفه ای دیگر در کار بود؟ نگاهی به تاریخ دفاع مقدس نشان میدهد که ایران در آن دوران در تحریم به سر میبرد به گونهای که حتی حاضر به فروش سیم خاردار به ایران نبودند. بررسی ریشه ای آزادسازی سوسنگرد نشان میدهد که یک مولفه اساسی در این عرصه نقش داشته است که یک سوی آن وحدت و انسجام ملی در کشور بوده، به گونه ای که نگاه جناحی و سیاسی در کار نبوده و همه مسئولان در کنار مردم برای تقویت نیروهای مسلح وارد میدان شدند. این مولفه حکایت از یک اصل واحد دارد و آن بصیرت و آگاهی خواص و عوام جامعه بوده که تفکری واحد را رقم زدند.
حاصل آن بصیرت این بود که نباید سرنوشت جنگ را به چشم انتظاری برای وعدهها و یا کمکهای خارجی گره زد بلکه با تکیه بر داشتههای داخلی برای آزادی سرزمین قدم برداشت. مغلوب و سرخورده نشدن در برابر توان دشمن و چشم نداشتن به وعدههای خارجی موجب تا در نهایت سوسنگردها، آبادانها، خرمشهرها آزاد و دشمن حتی یک وجب از خاک را نتواند به تصرف درآورد. اکنون پس از گذشت ۴۰ سال از آن زمان کشور در شرایط جنگ قرار دارد. جنگی هدف آن بهرهگیری از ابزار اقتصاد برای به زانو درآوردن ملت ایران و فرهنگ مقاومت آن هستند. این حقیقت را نمیتوان انکار کرد که کشور در وضعیت جنگی قرار دارد و پیوند و یکپارچگی کشور با تکیه بر فرامین رهبری امری ضروری است تا همچون دوران دفاع مقدس بتوان دشمن را تسلیم اراده خویش ساخت. ملت ایران همچون گذشته تمام و کمال پای کار بوده و از هیچ گذشت و ایستادگی فروگذار نکرده است که تحمل شرایط سخت اقتصادی بخشی از این مقاومت است. آنچه در جنگ کنونی بیش از هر چیز به چشم میآید تقویت سرمایه اجتماعی است که استمرار مقاومت کشور را به همراه دارد. این مولفه زمانی رقم میخورد که مسئولان و دست اندرکاران نیز در میدان در کنار مردم قرار گرفته و لباس رزم بپوشند. این لباس رزم شامل دست برداشتن از سیاسی کاری و رفتارهای جناحی و تلاش واحد برای حل مشکلات اقتصادی است. کالا در کشور وجود دارد اما مدیریت نادرست مانع از اداره درست اقتصادی شده که تورم و گرانی و بی سامانی در بازار نتیجه آن است. در این میان برخی آدرسهای غلط که سعی دارد تا بی مدیریتی و کم کاری را به آن سوی مرزها مرتبط ساخته و رفع مشکلات را در گرو مذاکره نشان دهد، سکون و بی برنامگی عرصه اقتصادی را رقم زده است. آزادی سوسنگرد نشان داد که نباید معطل شد و یا امید به خارج داشت بلکه باید بدون هیچ توقفی و بدون چشم داشت به خارج برای آزادسازی سوسنگردهای اقتصادی گام برداشت. هرگونه آدرس غلط دادن و معطل کردن عملیات در جنگ اقتصادی، اخلال در آزادسازی سوسنگرد اقتصادی است که قطعا پیامدهای سنگینی برای کشور به همراه دارد چنانکه ۵ سال معطل برجام ماندن و گرفتار شدن در دو قطبی حامی و مخالف برجام از مولفههای چالشهای اقتصادی کنونی کشور است و اکنون نیز این خطر وجود دارد که دو قطبی سازی نادرست موافق و مخالف مذاکره استمرار از این روند و ادامه یافتن اسارت سوسنگردهای اقتصادی را به همراه داشته باشد.آزادی سوسنگرد درستی است که باید به خاطر داشته باشیم.
نویسنده: قاسم غفوری