وعده‌ درمانی

این روزها در حالی افکار عمومی جهان معطوف به تحولات جنگ غزه و تجاوز آمریکا و انگلیس به یمن است که برخی کشورهای اروپایی رویکرد خود را به اوکراین اختصاص داده اند. استفان سژورنه وزیر جدید امور خارجه فرانسه دیروز وارد کی‌یف شد.
از سوی دیگر ریشی سوناک نخست‌وزیر انگلیس در دیدار با «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین از بسته کمک تسلیحاتی جدیدی با ارزش ۲.۵ میلیارد پوند (۳.۱۸ میلیارد دلار) خبر داد. این اقدام در حالی است که بر اساس گزارش دفتر بازرس کل پنتاگون، کمبود نظارت‌های لازم از سوی مقام‌های آمریکایی به این معناست که آمریکا نمی‌تواند بیش از یک میلیارد دلار تسلیحات و تجهیزاتی را که به اوکراین داده، رهگیری کند. این یافته‌ها به این معناست که ۵۹ درصد از ۱.۷ میلیارد دلار تجهیزات دفاعی که ایالات متحده به اوکراین ارائه کرده همچنان معلوم نیست کجا هستند و رهگیری نشده است.
پیش از این نیز آمریکا عنوان کرده بود که دیگر بودجه‌ای برای کمک به اوکراین ندارد. در همین حال بسیاری از کشورهای اروپایی نیز عنوان داشته‌اند که دیگر توان و رویکردی برای حمایت مالی و تسلیحاتی از کی یف ندارند.
شرایط موجود چنان بوده است که حتی زلنسکی رسما به انتقاد از کاهش کمک‌های غرب پرداخته و از خطرهای پیروزی روسیه در جنگ سخن گفته است. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که دولتمردانی همچون فرانسه و انگلیس که از یک سو به دنبال استمرار جنگ اوکراین می‌باشند و از سوی دیگر چندان امیدی نیز به همراهی کامل آمریکا و اتحادیه اروپا ندارند برآنند تا با وعده درمانی سران کی یف را همچنان در میدان جنگ حفظ نمایند. جنگی که از یک سو می تواند سرپوشی بر ناکارآمدی‌های داخلی سوناک و مکرون در عرصه داخلی باشد و از سوی دیگر سناریوی آنها و آمریکا مبنی بر گرفتار ماندن روسیه در جنگ را پیگیری نماید.
به عبارتی دیگر می‌توان گفت آنچه امروز در مسیر کی یف جریان‌ دارد بیش از آنکه بیانگر گسترش و استمرار حمایت‌های غرب از اوکراین باشد، بیشتر در قالب بهره گیری از دیوانگی‌های سران این کشور در استمرار آتش جنگ هر چند با شکست‌های پی در پی کی یف است. رفتاری که نتیجه آن نیز هزینه‌های جانی و مالی بسیار برای طرفین جنگ و حتی کل جهان است در حالی که سران این کشور در چارچوب منفعت طلبی فردی مانع از پایان یافتن این جنگ می‌شوند.

^{سید مهدی لنکرانی}