سخنگوی یونیسف در حالی اعلام کرد ۱.۴ میلیون کودک سومالیایی در خطر سوءتغذیه شدید قرار دارند که تمام اسناد و مدارک نشان میدهد قحطی جاری در سومالی برگرفته از اقدامات آمریکاست که در طول چند دهه اخیر برای سلطه بر این کشور از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است.
سومالی مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی را میتوان سرزمین ثروتمندی دانست که به طراحی قدرتها برای سلطه بر این کشور موجب فقر و بحرانهای گسترده در آن شده است. موقعیت برتر جغرافیایی یعنی قرار داشتن در تنگه باب المندب به موازات یمن، از جمله مهمترین این مسائل است. سومالی که میتواند به عنوان یکی از ثروتمندان جهان ایفای نقش کند اکنون باردیگرگرفتار بحران و گرسنگی سراسری است چنانکه صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اعلام کرد حدود ۱.۴ میلیون کودک سومالیایی در معرض خطر سوءتغذیه شدید قرار گرفتهاند. این رقم نسبت به ماه ژانویه سال جاری میلادی رشدی ۵۰ درصدی داشته است. در گزارش جدید یونیسف اعلام شده است بیش از ۲۷۵ هزار کودک سومالیایی با سوءتغذیه مرگبار دست و پنجه نرم میکنند و نسبت به افراد عادی، ۹ برابر بیشتر در خطر مرگ به دلیل ابتلا به وبا یا سرخک قرار دارند. سخنگوی یونیسف در اینباره گفت: "ترکیب سوءتغذیه و این بیماریها برای کودکان مرگبار است." وی افزود از ابتدای سال جاری میلادی، یونیسف ۵۶ هزار کودک سومالیایی را از سوءتغذیه شدید نجات داده است که نسبت به سال گذشته، ۸۸ درصد افزایش یافته است. لازم به ذکر است خطر قحطی و گرسنگی فاجعهآمیز ناشی از تداوم شدت خشکسالی و درگیری طی ۱۰ سال گذشته در سومالی که از جمله فقیرترین کشورهای جهان به شمار میرود، بیش از شش میلیون نفر از مردم این کشور را تهدید میکند.
بر اساس گزارش سازمانهای بینالمللی، از میان جمعیت ۱۲ میلیونی سومالی، ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر به کمکهای فوری انسانی نیاز دارند که احتیاج حدود ۳ میلیون از آنها فوری ارزیابی می شود.
سومالی یکی از کشورهایی است که بالاترین میزان آوارگان داخلی و پناهجویان در جهان را به خود اختصاص داده است. سومالی از سال ۱۹۹۱ و پس از سرنگونی محمد زیاد باره، فاقد یک دولت مرکزی و کارآمد بوده است. آنچه در میان بیش از هر چیز به چشم میآید اقدامات آمریکا در قبال این کشور است. آمریکایی که در سال ۱۹۹۳ با حقارت مجبور به فرار سربازانش از سومانی شد با گسترش قحطی و بحران انسانی و اقتصادی به دنبال انتقام گیری و البته سلطه بر این کشور است. آمریکا، قبل از هر چیز، خواهان تضمین کردن سلطهاش بر این منطقه استراتژیک است. یک قحطی ویرانگر و جان باختن هزاران نفر برای آنان قیمت چندان زیادی برای رسیدن به این هدف نیست. فعالان ضدجنگ و خواهان عدالت اجتمالی باید، بدون اتلاف وقت، صدای خود را بلند کنند و بگویند: به اسباب بدبختی و بینوایی سومالی پایان دهید. در همین چارچوب سال گذشته کری وزیر خارجه وقت آمریکا در یک سفر ناگهانی وارد پایتخت سومالی شد و به اولین وزیر خارجه آمریکا تبدیل شد که از این کشور شاخ آفریقا دیدن کرده است.
در دولت جدید آمریکا رئیس جمهور آمریکا با طرح پنتاگون مبنی بر اعطای اختیارات به فرماندهی نظامی آمریکا – آفریقا برای حمله به جنبش افراطی الشباب سومالی موافقت کرد.
"جف دیویس"، سخنگوی وزارت دفاع آمریکا مدعی شد که اعطای این اختیارات می تواند جنبش افراطی الشباب سومالی را از پناهگاههای امنشان که از آن برای حمله به شهروندان آمریکایی یا منافع آمریکا در منطقه استفاده میکنند، محروم کند. ارتش آمریکا نیز میتواند با انجام حملههای هوایی دقیق، بهتر از هیئت اتحادیه افریقایی در سومالی و ارتش ملی سومالی در جنگ با این گروه تروریستی حمایت کند.
سخنگوی پنتاگون تصریح کرد که نیروهای اتحادیه افریقایی و نیروهای سومالی پیروزیهای چشمگیری در جنگ با این گروه تروریستی و آزادسازی اراضی تحت اشغال آنها به دست
آورده اند. وی خاطرنشان کرد که با حمایت هر چه بیشتر از این نیروها، باعث افزایش فشار بر این گروه تروریستی شده و خطراتی را که در کمین نیروهای وابسته به متحدین آمریکاست کاهش دهد. شبکه "سی ان ان" نیز به نقل از یک مقام مسئول در وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) گفت که با صدور سند قانونی اختیارات جدید ارتش آمریکا می تواند با در نظر گرفتن اینکه جنبش الشباب، شاخه ای از سازمان القاعده است، علیه آن دست به حمله نظامی بزند.
این مقام مسئول افزود مشاوران آمریکایی که در حال حاضر سرگرم آموزش و دادن مشاوره به نیروهای سومالی هستند نیز میتوانند خود، حمله های هوایی را سازماندهی کنند.
با دستورالعمل جدید مناطقی از سومالی جزء "منطقه فعالیتهای تروریستی فعال" دسته بندی شده و لذا محدودیتهای اعمال شده بر روند مبارزه با تروریسم در این منطقه اعمال نخواهد شد. آنچه مایه نگرانی بسیاری است افزایش تلفات غیرنظامیان در سایه بازگذاشتن دست نیروهای ویژه برای عملیات در سومالی است، به ویژه اینکه این کشور سالهاست دچار قحطی است و مردم قحطی زده، گاه مسلح برای حفظ جان خود به دنبال آب و غذا در بیابانها سرگردانند. لازم به ذکر است برخی از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه، آلمان، انگلیس در کنار برخی کشورهای عربی همچون عربستان برای سلطه بر بابالمندب و مقابله با یمن چشم به سومالی دوختهاند که محور آن را بحران سازی و گرفتارسازی این کشور در فقر و قحطی است. لبخندهای آنان برگرفته از اشکهای سومالی است در حالی که در ظاهر ادعای حمایت از حقوق بشر و کمکهای بشر دوستانه را سر میدهند.