آمریکا بار دیگر صحه اعتراض‌های خیابانی بود و این بار نزدیکان جورج فلوید شهروند سیاه‌پوست آمریکایی که قتل او به دست پلیس، اعتراضات بزرگی علیه نژادپرستی و خشونت پلیس را در سراسر ایالات متحده و جهان به راه انداخت، راهپیمایی کردند. این تجمع در اولین سالروز قتل فلوید و در شهر مینیاپولیس ایالت مینه‌سوتا برگزار شد و فعالان حقوق مدنی نیز در آن حضور یافتند. جمله معروف وی مبنی بر اینکه نمی‌توانم نفس بکشم، وقتی پلیس زانویش را برگردنش گذاشته بود به کلامی جهانی مبدل شد. اکنون یک سال از آن جنایت می‌گذرد در حالی که تحولات این یک سال نکات قابل توجهی را آشکار می سازد.
نخست آنکه اعتراض مردم آمریکا صرفا به قتل فلوید نبوده است بلکه ریشه در ساختار نژادپرست سیستماتیک حاکم بر این کشور داشته که موجب شده تا مردم سرخورده از دموکراسی ادعایی آمریکا برای پایان دادن به نژادپرستی حاکم بر کشورشان به خیابان‌ها بیانید. نژادپرستی که صرفا برای رنگ پوست نیست بلکه اقلیت‌های آسیایی تبار و مسلمانان نیز از این تبعیض رنج می‌برند. عمق فاجعه زمانی آشکارتر می‌شود که در مقابله با کرونا و واکسیناسیون رنگین پوستان در حاشیه قرار دارند و گویی اصلا در جمع شهروندان آمریکایی نمی باشند.
دوم آنکه پس از گذشت یک سال ساختار حاکم بر آمریکا نه تنها اقدامی برای پایان دادن به این وضعیت نداده بلکه خود به این نژادپرستی اذعان و آن را امری طبیعی دانسته است. از یک سو دستگاه قضا عملا در برابر پلیس‌های قاتل که سالانه بیش از یک هزار نفر را به قتل می‌رسانند اقدام قضایی صورت نداده و اکثریت آنها تبرئه و یا در نهایت جا به جا می‌شوند. دستگاه قانون گذاری آمریکا نیز که ادعای دموکرات تر شدن دارد و حتی مخالفت با سیاست‌های رادیکالی ترامپ را سر می‌داد عملا همراستا با ساختار سرکوب‌گر و نژادپرست حرکت کرده‌اند. ابعاد گسترده این امر را در تصمیمات ترامپ در قبال پناهجویان می‌توان مشاهده کرد که صدها کودک بدون خانواده در بدترین شرایط در اردوگاه‌ها به سر می برند.
نکته مهم آنکه بایدن که از نژادپرستی حاکم بر کشورش ابراز نارضایتی می‌کرد و وعده رفع آن را داده بود در این ماه‌ها اقدامی برای مقابله با این وضعیت صورت نداده و همچنان جنایات و نژادپرستی پلیس آمریکا ادامه دارد.
در جمع بندی نهایی از آنچه ذکر شد می‌توان گفت که کارنامه یک ساله قتل فلوید توسط پلیس آمریکا بیانگر این حقیقت است که نژادپرستی به اصلی سیستماتیک در ساختار آمریکا مبدل شده است که که سالانه بیش از هزار نفر از شهروندان را به کام مرگ می‌برد. نژادرستی که ابعاد جهانی آن را نیز در حمایت از آپارتاید رژیم صهیونیستی و جنایات اخیر این رژیم علیه ملت فلسطین می‌توان مشاهده کرد. رفتارهایی که رویای آمریکایی برتر و دموکراتیک را زیر سوال برده و ماهیت پوشالی آن را بیش از پیش برهمگان آشکار می سازد.
نویسنده: قاسم غفوری
