آمریکا در حالی همچنان با چالشی به نام تایید انتخابات و اعاهای مطرح در باب تقلب گسترده در انتخابات مواجه است که جو بایدن رئیسجمهور برگزیده از منظر رسانههای آمریکا، در حال معرفی وزرا و کارکنان کاخ سفید و مسئولان ارشد امنیتی و اطلاعاتی است. در میان معرفی شدگان بایدن نکته قابل توجه آن است که وی برای اولینبار در تاریخ سیاست خارجی آمریکا طی حکمی جان کری، وزیر خارجه اسبق این کشور را به عنوان نماینده ویژه دولت آمریکا در امور تغییرات اقلیمی معرفی کرد.وی در حالی معرفی شده است که ترامپ در همان ابتدای رسیدن به ریاست جمهوری از معاهده پاریس یا همان تعهدات اقلیمی خارج ساخت.
حال این سوال مطرح است که چرا چنین اقدامی از سوی بایدن صورت گرفته و وی چه اهدافی را دنبال میکند؟ بخشی از این سیاست را میتوان در اهداف فردی بایدن جیتجو کرد. وی که ادعای نابودی آمریکا با سیاست های ترامپ را سر داده با اقداماتی نظیر بازگشت به پیمان تغییرات آب و هوایی آن هم با نماینده ویژه سعی دارد تا خود را متفاوت از ترامپ معرفی کرده تا گامی برای آنچه رویکرد آمریکا به اجماع سازی جهانی با مدیریت آمریکایی نامیده بردارد. بازگشت به برجام و معاهداتی که ترامپ از آنها خارج شده حلقه تکمیلی این رفتار است. بخش دیگر اقدام بایدن را در چارچوب کلان سیاستهای آمریکا میتوان تعریف نمود. یکی از مباحث مطرح در عرصه جهانی را مسئله تغییرات اقلیمی و آب و هوای تشکیل میدهد که گازهای گلخانهای و کربی بخشی از آن است. بر اساس معاهده پارس و طرحهای مطرح در این حوزه، بسیاری از فعالیتهای صنایع از جمله تولید نفت و ساخت نیروگاهها و پالایشگاهها برای آنچه حفظ اقلیم جهانی نامیده میشود ممنوع میگردد در همین حال انرژیهای جایگزین یا همان انرژیهای سبز اولویت کاری قرار میگیرد. آمریکاییها که برای مقابله با دشمنان و رقبایشان سالهاست که به دلیل ضعف نظامی به رویکرد تحریم اقتصادی روی آوردهاند اکنون برآنند تا از موضوع اقلیم جهانی برای توجیه و اجرای تحریمها علیه سایر کشورها بهره گیرند. بر این اساس ورود کری به این عرصه را به عنوان یک دیپلمات کهنه کار میتوان برگرفته از سیاست تحریمی آمریکا علیه سایر کشورها دانست در قالب اجماع سازی برای حفظ اقلیم جهانی صورت میگیرد. در اصل کری نقش وزیر خارجه و مامور اعمال تحریمهای دوم ( در کنار وزیر خارجه و خزانه داری آمریکا) را ایفا میکند در حالی در ظاهر عنوان نماینده ویژه در امور آب و هوایی را یدک می کشد.
نویسنده: فرامرز اصغری