فلسطین این روزها دوباره صحنه مقاومت و ایستادگی در برابر اشغالگری و البته اقدامات دشمنان جهان اسلام علیه فلسطین و منطقه است. فلسطین به عنوان قبله اول جهان اسلام و البته سرزمینی که چند دهه درد و رنج اشغالگری و سکوت جهانی را بر پیکر خود دارد در هفته‌های اخیر باردیگر به یکی از اصلی‌ترین محورهای عرصه رسانه‌ای و سیاسی جهان مبدل شده است. اقدام ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در اعلام پایتختی قدس برای رژیم صهیونیستی که نقض تمام قوانین و مصوبات جهانی بوده زمینه ساز آن شده تا فلسطین محور توجه افکار عمومی جهان شود.
در یک سوی معادله آمریکا و صهیونیست‌ها قرار دارند که با هوچی‌گری و بحران‌سازی به دنبال ایجاد ناامنی‌های جدید در جهان هستند و در طرف دیگر ملت فلسطین و آزادی‌خواهان جهان هستند که به دنبال پایان دادن به سلطه‌گری و اقدامات ضد بشری آمریکا و رژیم صهیونیستی می‌باشند. اکنون عرصه بین‌الملل با محوریت سرزمین فلسطین صرفا عرصه تقابلی میان رژیم صهیونیستی و فلسطینی‌ها نیست بلکه میدانی است که در آن حق و باطل در برابر هم قرار گرفته‌اند. آنچه در تحولات فلسطین از سوی محافل رسانه‌ای و سیاسی غربی - صهیونیستی و حتی برخی از کشورهای عربی مطرح می‌شود آن است که ریشه بحران فلسطین در تنشهای موجود میان ایران و عربستان است. آنها بر این ادعایند که تنش‌ها میان دو کشور بحران‌های منطقه‌ای از جمله در مسئله فلسطین را رقم زده است و اگر قرار است کاری برای مسائل منطقه صورت گیرد باید براساس حل اختلافات میان آنها باشد. حال این سوال مطرح است که ادعای مذکور تا چه میزان درست بوده و مروجان این ادعا چه اهدافی را پیگیری می‌کنند؟
بررسی کارنامه فلسطین نشان می‌دهد که یک اصل اساسی محور اشغال این سرزمین و اشغالگری و جنایات رژیم صهیونیستی است و آن حمایت‌هایی است که کشورهای غربی با محوریت آمریکا و انگلیس از این رژیم داشته اند. از اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ گرفته تا قيمومیت انگلیس بر فلسطین و زمینه‌سازی برای حضو گسترده صهیونیست‌ها در این سرزمین و از اعلام رسمی تشکیل رژیم جعلی در سازمان ملل در سال ۱۹۴۸ و حمایت‌ها از این رژیم در جنگ‌های اعراب و اسرائیل و اشغالگری صهیونیست‌ها در منطقه، از وتو کردن قطعنامه‌های متعدد در سازمان ملل تا تحریم حامیان فلسطین را در کارنامه آمریکا و بزرگان اروپا می‌توان مشاهده کرد. جالب توجه آنکه طرح‌هایی که به نام طرح‌های صلح مطرح می‌شود نوشته صهیونیست‌ها، تقویت شده آمریکا و تحمیل شده به کشورهای عربی است.
بر این اساس می‌توان گفت ریشه بحران فلسطین اقدام و حمایت‌های آمریکا از رژیم صهیونیستی است و ارتباطی به تنشهای میان ایران و عربستان ندارد چراکه عربستان عملا کشور مستقلی نبوده که بخواهد به تنهایی بر منطقه تاثیرگذار باشد و صرفا مجری خواسته‌های آمریکاست. بر این اساس راهکار حل بحران فلسطین نه مقابله سراسری با آمریکاست که در کنار حذف حامی صهیونیست‌ها از رفتارهای بحران‌ساز سعودی در منطقه جلوگیری کرده و زمینه ساز اتحاد سراسری جهان اسلام خواهد شد.
فرامرز اصغری
