آیا این عین کلام سخنگوی دولت دوازدهم نیست که «بدون احیای برجام و پذیرش FATF، امکان هیچ معامله‌ای ازجمله خرید واکسن حتی از چین و روسیه وجود ندارد»؟! و یا درحالی‌که نوسانات آزاردهنده قیمت‌ها به توقف مذاکرات وین و FATF ربط داده می‌شود و مدیران دولتی به بهانه‌جویی‌های مختلف از خود رفع مسئولیت می‌کردند که حالا نه‌تنها ظرف گذشت تنها بیست روز انبوهی از واکسن‌های مختلف در انبارهای سردخانه دار تلنبار شده و قیمت هر کیسه سیمان که مرز یکصد هزار تومان را گذرانده بود به همان رقم قبل یعنی ۲۵ هزار تومان بازگردد و بهای مرغ بی‌قابلیت که به مرز کیلویی ۵۰ هزار تومان پرواز داشت به قیمت دولتی یعنی ۲۵۹۰۰ تومان اعاده شود؟! وقتی مدیر ارشدی ۱۸ ماه پا از دفتر کارش بیرون نگذارد تا سوژه استوری های جامعه شود پیداست که قبل از آن ادعا کنند، صبح جمعه که از خواب بیدار شدم اطلاع پیدا کردم قیمت بنزین افزایش یافته است! درحالی‌که دیگری هنوز امضای تنفیذش خشک نشده درست در همان روز جمعه بی‌خبر عازم استان خوزستان می‌شود و سپس این رویه را تکرار تا در معدن طبس پای اعاده حقوق ازدست‌رفته و بیمه کارگران بایستد. حال‌آنکه نه‌تنها در خودروهای شاسی‌بلند ننشسته و از میان مردم و کارگران با شیشه‌های بالا کشیده عبور نمی‌کند تا از چهره‌های آن‌ها نظرسنجی به دست آورد بلکه پای پیاده کومه به کومه آخرین روستای نوار مرزی را در استان سیستان و بلوچستان کنکاش می‌نماید تا از درون جامعه بهتر آگاه شود! مردم تشنه بارقه‌های امید هستند تا به‌واسطه آن انگیزه پیشرفت پیدا کنند. آیا نباید دست همت به کمر بزنیم، حرکت کنیم و ظرفیت‌های موجود را به فعلیت برسانیم تا ضمن رفع نیازها و کمبودها، مسیر پیشرفت را هموار سازیم یا دست روی دست بگذاریم و ادعا کنیم تا تحریم‌ها برداشته نشود، هیچ کاری برای اقتصاد نمی‌شود کرد؟! حل مشکلات زیست، اشتغال جوانان، تورم هشت یا ده برابری، جابجایی رکودهای تورمی و نابودی شتاب هسته‌ای، حاصل هشت سال زمان بود تا پاسخ درست از جواب گمراه‌کننده و غلط بازشناسی شود. امروز و با گذشت کمتر از یک ماه درحالی‌که تحریم‌های ظالمانه و عهدشکنی‌های برجامی همچنان پابرجاست میزان واردات واکسن تقریباً معادل هفت ماه قبل است تا بدون صف و ازدحام گذشته تزریق آن سروسامان پیدا کند. آمریکا و غرب اگر به خود تحریمی دولت ایران امید بسته بودند، طبیعی است که از حاکمیت مدیریت مبتنی بر «عقلانیت انقلابی» هراسان شده باشند و اگر هم در فضای رسانه‌ای و دیپلماتیک جنجال می‌کنند ناشی از همین هراس تغییر رفتار دولت جدید در تراز جمهوری اسلامی می‌باشد که به حقارت برخی غرب‌گرایان پس از شکست عاطفی منجر می‌شود. این واقع‌گرایی خوش‌بینانه مبتنی بر این بود که بلافاصله پس از پیروزی بایدن بر رقیب خود ترامپ، صداهایی از کاخ سفید بلند خواهد شد که واشنگتن مسئولیت درهم شکستن برجام را می‌پذیرد تا با اقدامات حقوقی نمادین دست کم بدون پیش‌شرط تحریم‌های سیاسی علیه مسئولان ایرانی را بردارد اما بایدن حامل هیچ نوع پیام سیاسی نبود که امروز مدیرکل آژانس بین‌المللی درست همزمان با نخست‌وزیر کشور دوست و همسایه یعنی عراق به ایران می‌آید تا پس از گذشت تنها یک هفته از ریاست جمهوری دولت رئیسی با ایران به یک توافق جدید برسد و نشان دهد حسن نیت ایران در مذاکرات هسته‌ای است که کارت‌های حافظه دوربین‌های نظارتی آژانس با یک توافق موقت از آنلاین به‌صورت آفلاین بر روی این محفوظات ثبت شوند تا در حین خوشحالی زائدالوصف گروسی برگ برنده‌ای برای ایران باشد. درحالی‌که همین سه روز قبل خبرنگار وال‌استریت ژورنال از قصد آمریکا و کشورهای اروپایی برای یک قطعنامه جدید در نشست شورای حکام که بلافاصله پس از رفتن رئیس آن از ایران شروع شد، خبر داده بود. آژانس علاوه بر اینکه نتوانست دوربین‌های خود را از حالت آفلاین بیرون آورد اما راضی‌تر به نظر می‌رسید تا رئیس آن هنگام سفر خوشحالی خود را از این گفتگوها ابراز دارد که تا اینجای کار ایران یک گام دیگر با حسن نیت البته در دولت جدید به‌سوی جلو باشد. آنچه گفته شد چکیده‌ای از اتفاقات مثبت و اساسی پیرامون دورنمای تحولات سیاسی کشور است که می‌تواند فحوای بارقه امید برای یکایک این ملت باشد تا بدانند چگونه نظام با تمام توان درصدد رفع تنگناهای موجود است و «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» هایی که در محرم امسال و ادامه آن در صفر به‌سوی آسمان‌ها رفته مسیر را برای برون‌رفت از مشکلات باز خواهد کرد تا حاصل همت‌ها، معجزه به‌حساب نیاید.
نویسنده: حسن روانشید
نویسنده: حسن روانشید
