احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات گفت‌وگویی را با روزنامه آرمان داشته که خواندن و تحلیل این گفته‌ها خالی از لطف نیست، او معتقد است: «به‌صورت طبیعی روسای جمهور هشت ساله در چهار سال نخست خود تلاش می‌کنند پاسخگوی مطالبات مردم باشند اما در چهار سال دوم تلاش بیشتری می‌کنند که پاسخگوی دیگر بخش‌ها هم باشند. به نظر من این وضعیت برای آقای روحانی نیز به وجود آمده است. روسای جمهور در دولت اول برای ادامه دولت خود به آرای مردم نیاز دارند. دلیل دیگر رویکرد جدید آقای روحانی فشارها و گاه هجمه‌های مخالفان دولت در طول چهار سال گذشته و پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ بوده است. این فشارها در تغییر روش آقای روحانی موثر بوده است.»
- اما او به طور ویژه نگفته که کدامیک از مطالبات اصلی مردم در عمل در دوره نخست روحانی برآورده شده است. فشارهای مذکور از چه سویی است؟!
خرم می‌گوید: «آقای روحانی در چهار سال گذشته در برخی از مقاطع مواضعی اتخاذ کردند که شاید فراتر از موضع اصلاح‌طلبی بود. به همین دلیل نیز اصلاح‌طلبان هیچ‌گاه پیش خود فکر نمی‌کردند حمایت از آقای روحانی اشتباه است و این کار را صحیح و منطقی می‌دانستند. با این همه، برخی از اصلاح‌طلبان انتظار داشتند که آقای روحانی از اصلاح‌طلبان بیشتری در کابینه و همچنین بدنه اجرایی کشور استفاده کنند.»
- کاش در این لحظه از خرم پرسیده می‌شد که آیا ملاک انتخاب کابینه از سوی او و هم‌طیف‌هایش جناح حزبی افراد است یا تخصص‌شان! آنها در دوره‌های گذشته بارها و بارها مصاحبه‌هایی داشتند که کار رئیس‌جمهوری را فرادولتی دانسته و معتقد بودند کابینه باید کارا باشد نه جناحی!
خرم می‌گوید: «هدف نخست اصولگرایان تندرو ناموفق جلوه‌دادن دولت دوم حسن روحانی است. هدف دوم، ائتلاف است که به احتمال زیاد اصولگرایان تلاش خواهند کرد با ائتلاف گسترده در بین نیروهای خود، ابتدا کرسی‌های مجلس و سپس ریاست جمهوری را به دست بیاورند. این در حالی است که بخش‌های غیرمیانه‌رو اصولگرایان همچنان بر مواضع تمامیت‌خواهی که در گذشته داشته‌اند، اصرار و پافشاری دارند. از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون اصلاح‌طلبان به دنبال توزیع قدرت بوده‌اند در حالی که اصولگرایان همواره به دنبال تمرکز قدرت بوده‌اند. نکته دیگر اینکه برخی عنوان می‌کنند که احتمال ائتلاف آقای روحانی و آقای لاریجانی در آینده وجود دارد. به نظر من اگر این اتفاق رخ بدهد، جریان اصلاحات دچار انشقاق خواهد شد.»
- اما او نگفت که اصولگراها اگر دولت کارآمد بوده باشد و اتفاقات محسوسی را در زندگی مردم ایجاد کرده باشد چطور می‌توانند دولت روحانی را ناکارآمد نشان دهند؟!
به نظر من ائتلاف روحانی و لاریجانی یک حربه است. در این زمینه دو رویکرد فردی و جبهه‌ای وجود دارد. به همین دلیل نیز تصمیم‌گیرندگان در این زمینه در طول سال‌های آینده این موضوع را مورد بررسی قرار خواهند داد که آیا به صلاح کشور است که رویکرد آقای روحانی ادامه پیدا کند یا نه. برخی در آینده تلاش خواهند کرد اصلاح‌طلبان و یا بخش‌هایی از جریان اصلاحات را متقاعد کنند که در انتخابات آینده از علی لاریجانی حمایت کنند. آقای لاریجانی نیز از تمام توانایی خود استفاده خواهد کرد که بتواند بعد از آقای روحانی به ریاست جمهوری دست پیدا کند.
- خرم علی‌رغم تحلیل‌هایی که از مسایل دارد اما همه چیز را به دید حزبی و جناحی تفسیر کرده و کمتر درباره کارآیی افراد می‌گوید کاش از او پرسیده می‌شد که چرا لاریجانی نباید رئیس‌جمهور آتی باشد؟! یا چرا دوره بعد باید اصلاحات رئیس‌جمهوری را معرفی کند؟! کاش تحلیل‌ها فراجناحی بود تا تایید و رد افراد براساس مارک و برند حزب!
