جمهوری اسلامی ایران حضوری سرنوشت‌ساز در سوریه داشته و دارد، اگر نیروهای ایران در سوریه نبودند، سرنوشت سوریه و منطقه به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد، طوری که آمریکا، رژیم اسرائیل و سران کشورهای عربی منطقه به ویژه سعودی‌ها آرزوی آن را داشتند.
کار کمی نیست که از ۸ سال پیش ایران یک تنه در کنار دولت و ملت سوریه حضور یابد و مقابل آن هجمه گسترده تروریست‌های تکفیری وهابی پیروز شود.
نباید و نمی‌توان نقش مثبت و سازنده جمهوری اسلامی ایران را در سوریه و حتی عراق نادیده گرفت یا کمرنگ کرد، در این زمینه باید تبلیغات گسترده‌ای انجام داد تا افکار عمومی جهان نیز پی به حقایق بحران غرب آسیا ببرند.
اکنون نیروهای ایران براساس یک استراتژی نظامی درست و بجا در سوریه حضور دارند، سوریه همپیمان جمهوری اسلامی در منطقه است، از سوی دیگر همپیمان روسیه نیز هست، اما روسیه زمانی که سوریه با بحران داخلی روبرو شد و تروریست‌های تکفیری این کشور را به آشوب کشیدند و بخش‌های زیادی از خاک این کشور را اشغال کردند، چند سال بعد وارد میدان شد آن هم با استدلالی که ایران برای آنها مطرح کرد و مقامات ارشد روسیه تصمیم گرفتند تا در بحران سوریه نقش آفرینی کنند.
نقش اول و اساسی را جمهوری اسلامی ایران در بحران غرب آسیا بازی می‌کند و آمریکا و رژیم اسرائیل هم به خوبی می‌دانند که بدون تصمیم و نظر ایران نمی‌توان در بحران این منطقه به یک توافق رسید، هر چند آمریکایی‌ها درپی پایان بحران نیستند بلکه هدف آنها نگه داشتن وضعیت بحرانی کنونی در منطقه است. حتی در صدد هستند تا بحران غرب آسیا را وخیم‌تر کنند.
طبیعی است که با وجود چنین سیاستی که آمریکا و رژیم اسرائیل درپیش گرفته‌اند، نباید در مقابل آنها کوتاه آمد، کوتاه آمدن مقابل تهدیدات آمریکا و رژیم اسرائیل آنها را جری‌تر خواهد کرد به گونه‌ای که آمریکا حضور نظامی گسترده‌تری در سوریه خواهد داشت و اسرائیل نیز به تجاوز نظامی خود به سوریه می‌افزاید.
قطعاً آغاز جنگ رو در روی ایران و اسرائیل در سوریه که به آن سوی مرزها و درون سرزمین‌های اشغالی نیز کشیده خواهد شد، مطلوب آمریکا نیست، چراکه رژیم صهیونیستی از چند جهت هدف قرار خواهد گرفت، حزب‌الله لبنان نیروی آماده و مقتدر جبهه مقاومت گوش به فرمان فرمانده خود منتظر است تا چنین روزی فرا برسد و ضربات سهمگین خود را بر پیکر متعفن صهیونیست‌ها وارد کند.
ارتش سوریه نیز اکنون در این جنگ ۸ ساله بسیار آبدیده و با تجربه شده است و قطعاً توانایی واکنش‌های سهمگین را به حملات اسرائیل خواهد داشت، سوریه در این شرایط چیزی برای از دست دادن ندارد، بلکه با پاسخ به صهیونیست‌ها امتیاز بزرگی را به دست خواهد آورد.
ایران نیز در میدان نبرد، حضوری کارساز و سرنوشت‌ساز خواهد داشت، براساس پیش‌فرض‌های واقعی، بارانی از موشک‌های بالستیک ایران که آمریکا در صدد نابودی آنها است، بر سر اسرائیل فرود خواهد آمد که گنبد آهنین ارتش صهیونیستی هم توان مقابله با آنها را نخواهد داشت.
شک نکنید که در چشم بر هم‌زدنی تل‌آویو شخم زده خواهد شد و دیگر شهرها و مراکز حساس این رژیم نابود خواهد شد.
حال اگر پوتین در دیدار با بشار اسد که در سوچی انجام شد می‌گوید همه نیروهای خارجی باید سوریه را ترک کنند، بدون اشاره به نام کشوری چنین سخنی می‌گوید.
اکنون که پوتین رئیس‌جمهور روسیه چنین موضعی را بیان کرده روی سخن او با کدام نیروهای مسلح خارجی در سوریه است؟
همانگونه که می‌دانید، نیروهای مسلح خارجی از کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، ترکیه، ایران، روسیه و حزب‌الله در سوریه حضور دارند، اما میان نیروهای آمریکا، انگلیس، فرانسه و حتی ترکیه با نیروهای ایران، روسیه و حزب‌الله تفاوت بسیاری وجود دارد. برخی تصور کردند که روی سخن پوتین ایران و حزب‌الله است به همین خاطر نوک انتقادات خود را به سوی روسیه گرفتند و مسئولین کشور را خطاب قرار دادند که دیدید گفتیم نمیشود به روسیه اعتماد کرد!
چنین افراد و جریان‌هایی به سادگی به آمریکا و اروپا اعتماد کردند و ۵ سال زحماتی که برای مذاکرات هسته‌ای و توافق کشیده شد، با خروج قابل پیش بینی آمریکا از برجام به باد رفت. ۵ سال هزینه‌های سنگین به کشور تحمیل شد و آن چیزی که اعضای تیم هسته‌ای و دولت محترم از آن انتظار و توقع داشتند، به دست نیامد.
اما همکاری روسیه و ایران در بحران سوریه، به نتایج بسیار خوبی انجامید که جمهوری اسلامی ایران از این همکاری نزدیک نظامی و سیاسی بهره برد و توانست سیاست‌های خود را در منطقه پیاده کند.
روی سخن پوتین را ابتدا باید نیروهای مسلح آمریکا، انگلیس، فرانسه و ترکیه دانست، آنها باید زودتر از دیگران خاک سوریه را ترک کنند. تا زمانی که خاک سوریه از وجود نیروهای آمریکایی و اروپایی پاک نشده است، خروج دیگر نیروها که شامل ایران، روسیه و نیروی مقاومت می‌شود، اشتباه است.
راهبرد روسیه در سوریه که به سیاست ایران نیز نزدیک است، جلوگیری از دخالت نظامی آمریکا در سوریه است، پایان بی‌ثباتی در این کشور و استقرار امنیت خواتسه ایران و روسیه است و برای همین چندین سال جنگ کردند و اکنون به نتیجه بسیار نزدیک هستند.
حمله رژیم اسرائیل به سوریه آن هم در چند مرحله، برای تحریک هم دولت سوریه و هم ایران برای درگیری مستقیم است، حال آن که اکنون کار تروریست‌های تکفیری وهابی و نیروهای ضد دولت بشار اسد رو به پایان است و می‌رود تا با ایجاد یک امنیت و صلح نسبی فرایند سیاسی در این کشور آغاز شود. آیا در چنین شرایطی می‌توان اجازه داد که رژیم جنگ‌طلب و جنایتکار اسرائیل باعث یک جنگ دیگر در سوریه شود که ابعاد آن گسترده خواهد بود؟
روسیه اتحاد خود را با ایران حیاتی می‌داند، مسکو از عمق نقش جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا آگاه است، اگر می‌خواهد در این منطقه نقش آفرینی کند، بدون توجه به ایران امکان آن را نخواهد داشت.
مسکو باید نسبت به تحرکات اسرائیل نیز هوشیار باشد، روسیه گرچه با اسرائیل روابط دارد اما دیدارهای نتانیاهو رئیس‌جمهور روسیه با انتقادات پوتین همراه بوده است. شرایط منطقه خوب پیش می‌رود و به نفع ایران است. این وضعیت فرصتی است که باید از ان بهره برد و نباید ارزان از دستش داد.
