ایالات متحده آمریکا کم کم خود را برای تغییرات بنیادین در ساختار سیاسی آماده می‌سازد. ۲۰ ژانویه یا همان اوایل بهمن ماه، باراک اوباما کاخ سفید را ترک و دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور جدید آمریکا جایگزین وی می‌شود. این تغییرات در حالی صورت می‌گیرد که عرصه سیاسی آمریکا شاهد تحولاتی قابل تامل است که آینده ساختار درونی آمریکا را می‌توان از آن دریافت. در این میان در اقدامی قابل توجه تیم انتقال قدرت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا از تمامی نمایندگان منصوب توسط «باراک اوباما» رئیس جمهور کنونی آمریکا در کشورهای خارجی خواست تا ظرف مدت دو هفته و پیش از روز تحلیف ترامپ، مأموریت دیپلماتیک خود را تَرک کنند و به آمریکا بازگردند. در باب این ادقام ترامپ آنچه از سوی محافل رسانه‌ای و سیاسی مطرح می‌شود در چارچوب طراحی ترامپ برای اجرای سیاست خارجی جدید است. این سناریو مطرح می‌شود که ترامپ به دنبال آن است تا بر اساس نگاهی مستقل سیاست خارجی آمریکا را طراحی نماید بویژه اینکه وی ادعا دارد که دوران اوباما، آمریکا پیشرفتی نداشته و باید تغییرات اساسی در سیاست خارجی اعمال شود. هر چند که این سناریو امری محتمل می‌نماید اما رفتارهای ترامپ بیانگر یک اصل مهم نیز است و آن وضعیت نابسامان در ساختار سیاسی حاکم بر آمریکاست. روند تحولات از زمان انتخابات اخیر آمریکا و حتی پس از اعلام نتایج انتخابات بیانگر شکاف عمیق در ساختار حاکم بر این کشور است. اعتراض‌ها و مواضع تند سران کاخ سفید و حتی دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا علیه ترامپ پیش از انتخابات با توجیه مبارزات انتخاباتی قابل تامل بود اما اینکه پس از انجام انتخابات همچنان این رویه ادامه داشته باشد امری نادر و حتی بی‌سابقه در ساختار آمریکا بوده است.
این رویه چنان است که حتی اوباما راسا به انتقاد از ترامپ پرداخته و آن را فردی نامناسب برای آمریکا می‌داند و جو بایدن معاون وی نیز خواستار پایان کودکی ترامپ شده و با جمله دونالد بزرگ شو، وی را خطاب قرار می‌دهد. هجوم دستگاه‌های امنیتی و نظامی آمریکا از جمله اعضای پنتاگون و سازمان سیا به عملکردهای ترامپ را نیز باید به این وضعیت افزود.
با توجه به این شرایط می‌توان گفت که از دلایل تغییر تمام سفرای آمریکا در جهان بیش از هرچیز برگرفته از تنشهای سیاسی درون آمریکاست بگونه‌ای که ترامپ سعی دارد تا به مخالفان خود این پیام را ارسال نماید که به عنوان رئیس جمهور آمریکا تنها تصمیم گیرنده وی است و اجازه دخالت به هیچ فرد و یا گروهی را نخواهد داد. با این وضعیت شرایط آینده ساختار آمریکا را می‌توان گرفتار مجموعه‌ای از بحران‌های داخلی دانست که نشات گرفته از تنشهای درونی میان سیاستَمداران برای خارج کردن رقبا از صحنه است. روندی که به اذعان بسیاری از ناظران سیاسی نشانه‌ای بر حرکت ایالات متحده در مسیر شوروی سابق در دهه ۱۹۹۰ یا همان مرحله فروپاشی از درون است.
