سعید جلیلی با اشاره به اینکه به منزل شهید حدادیان از شهدای حراست از امنیت ملی در قائله گلستان هفتم رفته نوشت: امنیت شهرهای ایران و خیابان‌های تهران مدیون شهید حججی‌ها و شهید حدادیان‌هاست، شهید حججی و شهدای مدافع حرم مانع «داعش» و شهید حدادیان و شهدای خیابان پاسداران مانع «رفتارهای داعشی» شدند، قابل تاسف است کسانی که ادعای مبارزه با خشونت داشتند در برابر داعشی‌ترین رفتارها سکوت کرده‌اند، وقتی سال ۸۸ یک نفر به طور مشکوک در خیابان‌ها کشته شد همین رسانه‌ها و به تبع آن تمام رسانه‌های دنیا چه بلوایی درست کردند اما امروز همه‌شان ساکت‌اند، مردم تهران به خوبی شاهد هستند که شهید حدادیان برای امنیت آنان جان خود را فدا کرد، دعا کنید شرمنده شهدا و امثال محمدحسین نشویم و اندکی هم شبیه آنها باشیم.
پاداش به معلمان مسلح!
رئیس‌جمهور آمریکا در پیامی توئیتری پیشنهاد داد به معلمان مسلح در مدرسه‌ها پاداش داده شود!
دونالد ترامپ خود نوشت: «معلمان مسلح (و افراد مورد اعتمادی که در داخل مدارس کار می‌کنند) دانش‌آموزان ما را دوست دارند و از آنها محافظت می‌کنند. اینها افراد بسیار باهوشی هستند. آنها باید سلاح گرم داشته باشند و هر ساله برای استفاده از آن آموزش ببینند. این معلمان باید هر ساله پاداش هم دریافت کنند. دیگر تیراندازی صورت نمی‌گیرد. این یک مانع بزرگ و بدون هزینه خواهد بود. مسلح کردن معلمان بستگی به تصمیم هر ایالت دارد.»
ترامپ در حالی از مسلح کردن معلمان در آمریکا استقبال کرده است که درپی تیراندازی خونبار در مدرسه‌ای در فلوریدا و کشته شدن ۱۷ نفر، دانش‌آموزان آمریکایی در اعتراض به آزادی حمل سلاح تاکنون چندین تظاهرات گسترده برگزار کرده اند. اما رئیس‌جمهور آمریکا به جای تصمیم‌گیری برای اعمال محدودیت در حمل سلاح، قصد دارد معلمان را مسلح کند.
دختران خیابان شعور!
داریوش سجادی در کانال تلگرامی خود بخشی از مقاله‌اش را منتشر کرده و نوشته: «جلوه‌گری و جلوه‌فروشی بانوان بی‌تقید به حجاب امری است مُعَلّل و نه مُدَلّل. همچنان که حجاب و عزم بر با حجابی امری است مُدَلّل. تضمین موفقیت ترویج حجاب در تعریف درست از بی‌حجابی است. حل مشکل بدحجابی در گروه انحلال آن است. بدحجابی را ابتدا مُنحل کنید تا آنگاه بتوانید حلش کنید. پایورانی از نظام که با شعار «ما مکلف به بهشت بردن شهروندان نیستیم» قائل به بی‌تعهدی حکومت به بهداشت اخلاقی جامعه‌اند خوب است در آن صورت چنان پایورانی بگویند اگر دولت نباید دغدغه سلامت اخلاقی جامعه را داشته باشد در آن صورت و با همان منطق به دولت چه ارتباطی دارد که متولی سلامت بهداشتی جامعه باشد!؟ به دولت چه ربطی دارد که متولی سلامت شکم شهروندان باشد!؟ به دولت چه ربطی دارد که با مفتشین وزارت بهداشت در امور سلامت غذایی و بهداشتی رستوران‌ها دخالت کرده و استاندارد یا غیراستاندارد بودن و کیفیت مطلوب تولیدات این مراکز را مظنه می‌زند؟ بگذارید مردم خود متولی طعام خودشان باشند؟ شکم خودشان است و بگذارید هر طور که مایلند و با هرچه که تمایل دارند شکم‌های خود را انباشته کنند! وقتی در همه کشورها به منظور رعایت بهداشت غذایی، جمیع رستوران‌ها تحت نظارت سازمان‌های بهداشتی‌اند تا غذایی فاسد و آلوده به مردم ارائه نشود همین مسئولیت را دولت‌ها در قبال غذای روح و ضرورت سلامت اخلاقی جامعه عهده دارند تا عرصه شهر آلوده به هوس‌بازی‌های اخلاق‌کُش نشود.
