سازمان ملل این روزها مصوبات قابل تاملی داشته که به گفته بسیاری از ناظران سیاسی ابهامات در ماهیت وجودی و اهدافی این سازمان را بیش از پیش ساخته است. بر اساس گزارشهای منتشره مجمع عمومی سازمان ملل متحد بار دیگر ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرد. مصوبه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل که کانادا حامی اصلی آن بود را با ۸۵ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۶۳ رأی ممتنع به تصویب رساندند. این اقدام در حالی صورت گرفته که در باب وظایف سازمان ملل بر اساس منشور ملل متحد و اقدامات عملی که از سوی آن انجام میگیرد تفاوتهای قابل توجهی مشاهده میشود. بر اساس منشور ملل متحد وظیفه این سازمان کمک به صلح و امنیت جهانی و مقابله با تهدیدات جهانی است. سکوت سازمان در برابر جنایات غرب در افغانستان و عراق و لیبی، وضعیت بحرانی حقوق بشر بویژه وضعیت مسلمانان در اروپا و آمریکا، سکوت در برابر جنایات تروریستها، ناتوانی در حل مسئله فلسطین و مقابله با جنایات صهیونیستها، سکوت سازمان ملل در برابر سرکوب مردم بحرین و جنایات سعودی در یمن، ناتوانی سازمان ملل در باب بحران پناهجویان در اروپا، بحران کشمیر، وضعیت بحرانی انسانی در آفریقا و صدها چالش مهمی که در عرصه جهانی جان میلیونها انسان را تهدید میکند تنها بخش کوچکی از پرونده این سازمان است. سازمان مللی که سعودی با آن پرونده سیاه ضد بشری عضو ارشد شورای حقوق بشر آن است و یا رژیم صهیونیستی به عنوان اولین تروریسم دولتی جهان عضو کمیته حقوقی این سازمان است مسلما نمیتواند نهادی بر اساس منشور ملل متحد و انصراف گسترده آن از وظایفش را به راحتی میتوان دریافت. اقداماتی همچون اقدام علیه ایران تکرار رفتارهای غیر اصولی آن است نشانگر عدم استقلال و سیاسیکاری آن است. این رفتارهای دروغین و ساختگی زمینهساز تشدید انزجار جهانی از سازمان ملل میشود که آن را به زوال نزدیکتر میکند. البته به این مهم نیز باید توجه داشت که بانی این طرح کانادایی بوده که رفتارهای ضد بشری آن جای تامل دارد.
وضعیت بحرانی حقوق بشر بویژه وضعیت بومیان در کانادا به عنوان سند عدم صلاحیت کانادا برای صحبت درباب حقوق بشر است که حلقه تکمیلی آن جنایات کانادا در افغانستان است. البته باید در نظر داشت که اقدام کانادا اقدامی از سوی آمریکا و انگلیس است چرا که کانادا زیر سلطه آنان است و استقلالی ندارد. نکته مهم دیگری که در رفتارهای سوال برانگیز سازمان ملل میباشد تبدیل شدن آن به ابزاری برای انحراف افکار عمومی از حقایق جاری در جهان است. این روزها در سوریه، غرب به شدت با رسوایی حمایت از تروریسم و البته آشکار شدن نقش سوریه و متحدانش در مبارزه با تروریسم و حمایت از بشریت مواجه شده است. بر این اساس اقدام هوچیگرایانه سازمان ملل علیه ایران و البته مواضعی که علیه سوریه اتخاذ کرده را میتوان طرحی برای سرپوش نهادن بر این وضعیت دانست. به هر تقدیر حال و هوای این روزهای سازمان ملل حال و هوای رسوایی و آشکارتر شدن فاصله گرفتن این نهاد جهانی از وظایفش و گرفتار آمدن در بازی آنانی است که حقوق بشر را بهانهای برای سلطه بر جهان و نابودی استقلال و آزادی کشورها قرار دادهاند.