پیامدهای حمله موشکی ایران به پایگاه عین‌الاسد پس از گذشت دو هفته تازه میان آمریکایی‌ها احساس می‌شوند و هرچقدر زمان می‌گذرد ابعاد تازه‌ای از واقعیت آشکار میشود.
دولت آمریکا رسماً اعلام کرده عده‌ای از نظامیان خود را به‌دلیل آنچه ضربه مغزی توصیف کرده به مراکز پزشکی پیشرفته در آلمان منتقل کرده است. هرچند «مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا روز جمعه (۴ بهمن) از اعلام دقیق آمار مصدومان عین الاسد خودداری کرد و همزمان رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند پنتاگون تصمیم گرفته درباره مصدومان عین الاسد دیگر اطلاع‌رسانی نکند اما روز شنبه واشنگتن اعلام کرد تاکنون ۳۴ نظامی به مراکز پزشکی منتقل شده‌اند.
نکته قابل توجه در اعتراف جدید پنتاگون که به‌جهت تدریجی بودن آن به اعترافات قطره‌چکانی معروف شده این است که پنتاگون علاوه بر پذیرفتن افزایش شمار تلفات، به جدی‌تر بودن نوع جراحت جنگی مصدومان نسبت به آنچه در ابتدا اعلام شده بود هم اعتراف کرده است، بنابراین، اصلاً بعید نیست که وزارت دفاع آمریکا با همین رویه در آینده کشته شدن نظامیان خود در انتقام موشکی ایران را نیز بپذیرد.
این‌که آمار دقیق مصدومان عین الاسد چیست و مقامات آمریکایی چه‌چیز دیگری را پنهان می‌کنند، مدنظر این نوشتار نیست بلکه هدف، نگاهی به توصیفاتی است که در متون پزشکی از این نوع جراحت جنگی صورت گرفته است.
با توجه به این واقعیت که این نوع جراحت در مواردی به مرگ مستقیم یا غیرمستقیم نظامیان آمریکایی منجر شده، این احتمال دور از واقعیت به‌نظر نمی‌رسد که پنتاگون با استناد به این توصیفات پزشکی به‌دنبال اعلام تدریجی مرگ نظامیان آمریکایی در آینده باشد.
ضربه مغزی عنوانی است که مقامات آمریکایی برای توصیف مجروحان حمله موشکی ایران به پایگاه هوایی عین الاسد واقع در غرب عراق به‌کار برده‌اند. اگر این واژه را در اینترنت جست‌وجو کنید انبوهی از مؤسسات نظامی، پزشکی و تحقیقاتی آمریکایی مشاهده خواهید کرد که به‌صورت تخصصی وقت و انرژی خود را صرف توضیح درباره عوارض این بیماری و مقابله با آن کرده‌اند. دکتر سونا بهسکر و روی بران در مقاله‌ای با عنوان «ضربه مغزی درون ارتش» این بیماری را این‌گونه توصیف می‌کنند: گیجی یا ضربه مغزی با اختلالات بلندمدت در افراد نظامی ارتباط دارد و تشخیص شرایط آن از نظر پزشکی چالش‌برانگیز است.
این نوع مجروحیت از زمان لشکرکشی آمریکا به افغانستان و عراق به یک نگرانی جدی میان مقامات نظامی آمریکا تبدیل شده است. بنابر گزارش آکادمی ملی علوم آمریکا که در سال گذشته میلادی منتشر شد، بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ میلادی بیش از ۳۷۵ هزار مورد مصدومیت مغزی مشاهده شده است.
همچنین مرکز کنترل و پیشگیری بیماری» که از مراکز پزشکی پیشروی آمریکا محسوب میشود، طی گزارشی خاطرنشان می‌کند: عواقب مصدومیت مغزی به شدت مصدومیت بستگی دارد که از عوارض کوتاه‌مدت تا ناتوانی بلندمدت عملکردهای شناختی، حرکتی و رفتاری از جمله تغییرات مهم در نوع تفکر و رفتار، افسردگی، یأس و خشم را شامل میشود. بر اساس این گزارش، تنها در سال ۲۰۱۴، حدود ۲۸۸ هزار نفر بر اثر مصدومیت مغزی در بیمارستان بستری شدند که از این میان ۵۷ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
این مرکز در ادامه گزارش خود خاطرنشان کرده: هر سال ضربه ملایم مغزی منجر به مرگ تعداد قابل توجهی میشود و باعث ناتوانی بلندمدت در ایالات متحده میشود...، عواقب ضربه مغزی شدید می‌تواند تمامی ابعاد زندگی یک فرد را از جمله روابط با خانواده و دوستان، توانایی پیشرفت در دانشگاه و کار، انجام وظایف خانه، رانندگی و مشارکت در سایر فعالیت‌های روزانه تحت تأثیر قرار دهد.
در همین حال آمارهای رسمی آمریکا نشان می‌دهد تعداد نظامیان این کشور که بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند تقریباً دو برابر کسانی هستند که در میادین جنگی و نظامی کشته می‌شوند. تحقیقات زیادی در آمریکا صورت گرفته تا به این سؤال پاسخ داده شود: چه‌نسبتی بین «ضربه مغزی» و «خودکشی» میان نظامیان این کشور وجود دارد؟
یک گزارش تحقیقی از سربازان آسیب‌دیده مغزی در جنگ عراق و افغانستان توسط «مرکز پزشکی و تحقیقاتی بیماری‌های مغزی» می‌گوید مصدومان مغزی نسبت به سایر مصدومان بیشتر در معرض خودکشی قرار دارند. در این گزارش که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، آمده است: محققان به این نتیجه رسیدند نظامیان جنگ عراق و افغانستان که دچار مصدومیت مغزی شده‌اند دو برابر کسانی که دچار این نوع مصدومیت نشده‌اند، به خودکشی فکر می‌کنند.
