هر سال جشنهای سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار میشود و پایان آن نیز راهپیمایی 22 بهمن است. راهپیمایی 22 بهمن مردم ایران در سراسر کشور، نشان دهنده پایبندی آنها به انقلابی است که 45 سال پیش به ثمر نشست و در طول این مدت توأمان شیرینیها و تلخیهای زیادی داشت.
حضور در راهپیمایی هر سال با حضور کمتری روبرو میشود. بسیاری عوامل دست به دست هم میدهند تا حضور مردم در راهپیمایی هر سال کمتر شود. شبکههای ماهوارهای پر تعداد، فضای مجازی، رسانههای گسترده و در داخل نیز برخی با کارها و تصمیمات خود چنین اتفاقی را رقم میزنند. موج تبلیغ برای کاهش مشارکت مردم در راهپیمایی 22 بهمن بر موج دعوت سوار است، اما در ادامه چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، یک هماوردی دیگر هم در راه است و آن انتخابات 11 اسفند ماه سال جاری است.
مردم ایران اسلامی با هر ایده و تفکری که هستند، به آنهایی که دعوت به حضور نیافتن در راهپیمایی 22 بهمن میکنند، توجه نکنند،حتی به آنهایی هم که دعوت به حضور میکنند، توجه نداشته باشند. تنها چیزی که مردم ایران اسلامی باید به آن توجه کنند، ندای درونی، وجدان و نگاه به گذشته حال و آینده است. از ندای درونی تک تک ما ایرانیها این صدا به گوش میرسد که باید رفت، باید از انقلاب خود دفاع کرد، باید در انتخابات شرکت کرد و آنهایی را برگزید که به داد کشور برسند. این ندا در همه ما وجود دارد، بدون تردید، آنهایی که در راهپیمایی 22 بهمن میخواهند شرکت نکنند، اگر حضور نیابند، صدای این ندای درونی در میآید که چرا نرفتم؟ حیف شد ای کاش رفته بودم!
اندکی تأمل، تفکر و تعقل هر انسانی را به این راه هدایت خواهد کرد که با خود بگوید،من با این طرف و آنطرف کاری ندارم، من ایرانم را انقلابم را دوست دارم و برای سربلندی آن باید در کارزارهای گوناگون کشور مشارکت داشته باشد. تنها کافی است به گوشهای تاریخ معاصر ایران نگاهی بیندازیم و از دوران 8 سال دفاع مقدس یاد بگیریم آنگاه همه چیز روشن خواهد شد.
حضور در راهپیمایی هر سال با حضور کمتری روبرو میشود. بسیاری عوامل دست به دست هم میدهند تا حضور مردم در راهپیمایی هر سال کمتر شود. شبکههای ماهوارهای پر تعداد، فضای مجازی، رسانههای گسترده و در داخل نیز برخی با کارها و تصمیمات خود چنین اتفاقی را رقم میزنند. موج تبلیغ برای کاهش مشارکت مردم در راهپیمایی 22 بهمن بر موج دعوت سوار است، اما در ادامه چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، یک هماوردی دیگر هم در راه است و آن انتخابات 11 اسفند ماه سال جاری است.
مردم ایران اسلامی با هر ایده و تفکری که هستند، به آنهایی که دعوت به حضور نیافتن در راهپیمایی 22 بهمن میکنند، توجه نکنند،حتی به آنهایی هم که دعوت به حضور میکنند، توجه نداشته باشند. تنها چیزی که مردم ایران اسلامی باید به آن توجه کنند، ندای درونی، وجدان و نگاه به گذشته حال و آینده است. از ندای درونی تک تک ما ایرانیها این صدا به گوش میرسد که باید رفت، باید از انقلاب خود دفاع کرد، باید در انتخابات شرکت کرد و آنهایی را برگزید که به داد کشور برسند. این ندا در همه ما وجود دارد، بدون تردید، آنهایی که در راهپیمایی 22 بهمن میخواهند شرکت نکنند، اگر حضور نیابند، صدای این ندای درونی در میآید که چرا نرفتم؟ حیف شد ای کاش رفته بودم!
اندکی تأمل، تفکر و تعقل هر انسانی را به این راه هدایت خواهد کرد که با خود بگوید،من با این طرف و آنطرف کاری ندارم، من ایرانم را انقلابم را دوست دارم و برای سربلندی آن باید در کارزارهای گوناگون کشور مشارکت داشته باشد. تنها کافی است به گوشهای تاریخ معاصر ایران نگاهی بیندازیم و از دوران 8 سال دفاع مقدس یاد بگیریم آنگاه همه چیز روشن خواهد شد.
محمد صفری