هر رئیس جمهوری پس از برگزیده شدن از سوی مردم با هر میزان رأی، بر اساس و در قالب و چارچوب دموکراسی رئیس جمهور کشور است، خواه رأی او بالا باشد خواه پایین.
اما رئیس جمهور منتخب پس از برگزیده شدن مهمترین وظیفه‌اش تعیین کابینه است. کابینه برای هر دولتی مهمترین بخشی است که در آغاز راه یکی از دغدغه‌ها شخص رئیس جمهور است. کابینه قوی، کارآمد، توانمند و پر کار می‌تواند دولتی قوی را تشکیل دهد.
رئیس جمهور در این شرایط مهمترین نقش را دارد به واقع این از اختیارات رئیس جمهور منتخب است که پس از تنفیذ و تحلیف اعضای کابینه خود را به مجلس معرفی کند و مجلس شورای اسلامی نیز وظیف دارد پس از بررسی کارنامه وزرای پیشنهادی به آنها رأی اعتماد بدهد یا به برخی اعتماد نکند. چنین شرایطی در بسیاری از کشورهای دنیا حاکم است و باید طی شود.
شاید برخی از هم اکنون بر این باور باشند و این باور خود را نیز نشر بدهند که چون مجلس در دست جناح رقیب است در روند بررسی وزرای پیشنهادی و رأی اعتماد به برخی از آنها اتفاقاتی بیفتد که دولت تازه کار را از تشکیل هر چه سریع‌تر کابینه دور کند.
طبیعی است که انتخاب خوب از سوی رئیس جمهور منتخب و معرفی وزرایی که هیچ مشکلی ندارند مجلس و نمایندگان را مجاب خواهد کرد که رأی اعتماد بدهند.
در این میان برخی، چه از جریان اصلاح طلب و چه اصولگرا توصیه‌ها و مطالباتی از رئیس جمهور منتخب آقای مسعود پزشکیان دارند که بوی مداخله می‌دهد.
ستادی که آقای پزشکیان تشکیل داده برای تعیین وزرای پیشنهادی، کار درستی است که اگر خروجی مناسبی هم از آن دیده شود قطعاً مجلس شورای اسلامی نیز همراهی خواهد کرد.
قطعاً جریان سیاسی اصولگرا هیچ توقع و انتظاری از رئیس جمهور منتخب برای پیشنهاد برخی وزرا از این طیف ندارد و جریان اصلاح طلبی است که چنین توقعی دارد و احساس سهم می‌کند چرا که خود را در جریان انتخابات حامی آقای پزشکیان می‌داند و سبد رأی او را از آن خود می‌پندارد.
اما این سهم خواهی مطالبه‌ای است که می‌تواند دولت آینده را با چالش‌هایی روبرو کند هر چند از مسعود پزشکیان انتظار می‌رود هوشیارانه‌تر و هوشمندانه‌تر در زمینه تعیین و معرفی وزرای پیشنهادی عمل کند تا از بروز هر گونه چالش و تنش جلوگیری شود.
شرایط کشور به گونه‌ای است که رئیس جمهور خود را در یک سانحه از دست داده و به شهادت رسیده است، رئیس جمهوری که با بی‌مهری‌های زیادی از سوی جریان اصلاح طلبی به کار خود ادامه داد در حالی که آنها اکنون نیز مشغول تخریب دولتی هستند که رئیس جمهور خود را از دست داده و در میان ما نیست تا پاسخگوی تخریب‌ها و اتهاماتی که وارد می‌شود، باشد.
مردمی که به آقای پزشکیان رأی دادند حتی آنهایی که در انتخابات شرکت نکردند و یا رأی به رقیب دادند، امید دارند با استقرار دولت او امورات بر روی ریل قرار گیرد و کارها پیش برود،سه سال زحمات دولت شهید رئیسی را نمی‌توان نادیده گرفت و مدام گفت که او و دولتش نه تنها کاری نکردند بلکه شرایط را بدتر هم کردند در حالی که تحولات نشان می‌دهد با وجودی که دولت مردمی شهید رئیسی تنها سه سال ادامه داشت کارهای بزرگی انجام شد و اگر ادامه می‌یافت قطعاً نتایج بهتر و مثبت‌تری را شاهد بودیم.
کارهایی دولت شهید رئیسی در حال نتیجه دادن بود که آن اتفاق افتاد و دولت جدید باید کار خود را آغاز کند.
دولت تازه کار فرصت آزمون و خطا ندارد، همانگونه که رئیس جمهور منتخب نیز گفته است، برنامه‌ها مشخص است اما چگونگی اجرای آنها نیز مهم است. اگر پس از استقرار و اجرای برنامه‌های ابلاغی و مصوب دولت در پیاده کردن آنها ناتوان بود، برنامه‌ها مشکل دارد یا دولت ضعف؟
اما رئیس جمهور منتخب پس از برگزیده شدن مهمترین وظیفه‌اش تعیین کابینه است. کابینه برای هر دولتی مهمترین بخشی است که در آغاز راه یکی از دغدغه‌ها شخص رئیس جمهور است. کابینه قوی، کارآمد، توانمند و پر کار می‌تواند دولتی قوی را تشکیل دهد.
رئیس جمهور در این شرایط مهمترین نقش را دارد به واقع این از اختیارات رئیس جمهور منتخب است که پس از تنفیذ و تحلیف اعضای کابینه خود را به مجلس معرفی کند و مجلس شورای اسلامی نیز وظیف دارد پس از بررسی کارنامه وزرای پیشنهادی به آنها رأی اعتماد بدهد یا به برخی اعتماد نکند. چنین شرایطی در بسیاری از کشورهای دنیا حاکم است و باید طی شود.
شاید برخی از هم اکنون بر این باور باشند و این باور خود را نیز نشر بدهند که چون مجلس در دست جناح رقیب است در روند بررسی وزرای پیشنهادی و رأی اعتماد به برخی از آنها اتفاقاتی بیفتد که دولت تازه کار را از تشکیل هر چه سریع‌تر کابینه دور کند.
طبیعی است که انتخاب خوب از سوی رئیس جمهور منتخب و معرفی وزرایی که هیچ مشکلی ندارند مجلس و نمایندگان را مجاب خواهد کرد که رأی اعتماد بدهند.
در این میان برخی، چه از جریان اصلاح طلب و چه اصولگرا توصیه‌ها و مطالباتی از رئیس جمهور منتخب آقای مسعود پزشکیان دارند که بوی مداخله می‌دهد.
ستادی که آقای پزشکیان تشکیل داده برای تعیین وزرای پیشنهادی، کار درستی است که اگر خروجی مناسبی هم از آن دیده شود قطعاً مجلس شورای اسلامی نیز همراهی خواهد کرد.
قطعاً جریان سیاسی اصولگرا هیچ توقع و انتظاری از رئیس جمهور منتخب برای پیشنهاد برخی وزرا از این طیف ندارد و جریان اصلاح طلبی است که چنین توقعی دارد و احساس سهم می‌کند چرا که خود را در جریان انتخابات حامی آقای پزشکیان می‌داند و سبد رأی او را از آن خود می‌پندارد.
اما این سهم خواهی مطالبه‌ای است که می‌تواند دولت آینده را با چالش‌هایی روبرو کند هر چند از مسعود پزشکیان انتظار می‌رود هوشیارانه‌تر و هوشمندانه‌تر در زمینه تعیین و معرفی وزرای پیشنهادی عمل کند تا از بروز هر گونه چالش و تنش جلوگیری شود.
شرایط کشور به گونه‌ای است که رئیس جمهور خود را در یک سانحه از دست داده و به شهادت رسیده است، رئیس جمهوری که با بی‌مهری‌های زیادی از سوی جریان اصلاح طلبی به کار خود ادامه داد در حالی که آنها اکنون نیز مشغول تخریب دولتی هستند که رئیس جمهور خود را از دست داده و در میان ما نیست تا پاسخگوی تخریب‌ها و اتهاماتی که وارد می‌شود، باشد.
مردمی که به آقای پزشکیان رأی دادند حتی آنهایی که در انتخابات شرکت نکردند و یا رأی به رقیب دادند، امید دارند با استقرار دولت او امورات بر روی ریل قرار گیرد و کارها پیش برود،سه سال زحمات دولت شهید رئیسی را نمی‌توان نادیده گرفت و مدام گفت که او و دولتش نه تنها کاری نکردند بلکه شرایط را بدتر هم کردند در حالی که تحولات نشان می‌دهد با وجودی که دولت مردمی شهید رئیسی تنها سه سال ادامه داشت کارهای بزرگی انجام شد و اگر ادامه می‌یافت قطعاً نتایج بهتر و مثبت‌تری را شاهد بودیم.
کارهایی دولت شهید رئیسی در حال نتیجه دادن بود که آن اتفاق افتاد و دولت جدید باید کار خود را آغاز کند.
دولت تازه کار فرصت آزمون و خطا ندارد، همانگونه که رئیس جمهور منتخب نیز گفته است، برنامه‌ها مشخص است اما چگونگی اجرای آنها نیز مهم است. اگر پس از استقرار و اجرای برنامه‌های ابلاغی و مصوب دولت در پیاده کردن آنها ناتوان بود، برنامه‌ها مشکل دارد یا دولت ضعف؟
محمد صفری
