غزه، خان یونس، جبالیا، رفح و... نام‌هایی هستند که در طول 9 ماه اخیر در صدر گفتمان افکار عمومی جهانی قرار گرفته‌اند. امروز دیگر کمتر فرد و نقطه‌ای از جهان را می‌توان یافت که از فلسطین و مقاومت غزه سخنی نداشته باشد و تظاهراتی علیه رژیم کودک کش صهیونیستی و حامیانش برگزار نکرده باشد. 9 ماه است که غزه از یک سو میدان مقاومت شجاعانه زنان و مردانی است که بر اساس منشور ملل متحد در چارچوب دفاع مشروع در برابر رژیم اشغالگر ایستاده‌اند. و در سوی دیگر میدان رژیم صهیونیستی و حامیان غربی‌اش قرار دارند که هفتاد و پنج سال است که جز جنایت و نسل‌کشی هیچ کارکردی در فلسطین اشغال شده نداشته‌اند. طوفان الاقصی در میانه مهر ماه 1402 به اذعان جهانیان دفاع مشروع در برابر این همه جنایت و اشغالگری و 16 سال محاصره غزه بوده و دروغ پردازی‌ها و سانسورهای رسانه‌ای غرب نیز نمی‌تواند بر این مهم سرپوش گذارد.
این روزها مصادف با ایام محرم و شهادت سالار شهیدان امام حسین(ع) و یاران باوفایش است و بسیاری از مسلمانان و غیر مسلمانان به پاس مظلومیت، مقاومت، رشادت‌ها و پایمردی‌های شهدای کربلا، یاد آن بزرگان را گرامی داشته و به دنبال درس گرفتن از حماسه کربلا هستند. امروز جهان اسلام و آزادی خواهان جهان در آزمون بزرگ پیروی از سالار شهیدان هستند. امروز در حالی کودکان غزه مظلومانه علی‌اصغر(ع) وار و علی اکبر(ع) وار به شهادت می‌رسند که رسالت یکایک امت اسلامی و آزادی خواهان جهان لبیک به ندای حق طلبی ملت فلسطین در برابر دژخیمان صهیونیست است.
شاید امروز امکان حضور در میدان غزه به دلیل شرایط محاصره‌ای این منطقه امکان پذیر نباشد اما ابزارهای دیگری برای حمایت از مظلومیت غزه وجود دارد. نکته اساسی رویکرد به وحدت رویه و اتحاد سراسری است چنانکه جهان باید شنونده صدایی واحد از امت اسلامی باشد. هر چند که موقعیت جغرافیایی بسیاری از کشورهای اسلامی در وضعیت بیابانی و نیمه بیابانی در کنار عقب ماندگی‌های تحمیلی از سوی نظام سلطه، چالشهای اقتصادی بسیاری برای اکثر کشورهای اسلامی ایجاد کرده اما برخورداری از منابع عظیم انرژی و خدادادی مولفه‌ای مهم در اجرای سیاست تحریمی جهان اسلام علیه رژیم صهیونیستی و حامیانش است. این روند از یک سو می‌تواند در چارچوب همگرایی جهت رفع نیازهای کشورهای اسلامی و مقابله با سیاست‌های تحریمی غرب علیه ملت‌های مسلمان صورت گیرد و از سوی دیگر تحریم کالاها و مراودات اقتصادی با این رژیم و حامیانش می‌تواند به رویه‌ای واحد برای کشورهای اسلامی مبدل گردد.
امروز در شرایطی که طوفان الاقصی بیداری جهانی در برابر رژیم صهیونیستی و حامیانش را به همراه داشته که دامنه آن به دانشگاه‌های آمریکا و اروپا نیز رسیده است، وحدت رویه جهان اسلام امری ضروری و واجب است که نه تنها رهایی بخش فلسطین خواهد بود بلکه ظرفیت سازی بین‌المللی در نظم نوین جهانی برای دو میلیارد مسلمان را به همراه دارد.
امروز لبیک یاحسین(ع) یعنی شنیدن صدای فلسطین، لبیک یا حسین (ع) یعنی یاریگر غزه بودن، لبیک یا حسین (ع) یعنی بودن در کنار فلسطینی که ساده‌ترین آرزوی زنان و مردانش یعنی تماشای بازی کردن و بزرگ شدن کودکانشان در سرزمین مادریشان بدون حضور اشغالگران جایش را به کابوس‌های هولناک از دست دادن فرزندانشان زیر آتش دشمن صهیونیستی داده است. لبیک یاحسین (ع) یعنی حمایت از مادرانی که در غزه پیکر تکه تکه شده کودکانشان را در آغوش گرفته‌اند و دیگر اشکی برای گریستن بر جنازه فرزندان شهیدشان ندارند، لبیک یا حسین(ع) یعنی فریاد حمایت از آن پدرانی که در غزه پس از شهادت نوزادانشان در بیمارستان‌ها و فرزندان خردسالشان در مدرسه دیگر روی بازگشت به خانه را ندارند، لبیک یا حسین (ع) یعنی فریاد رس کودکان غزه ای بودن که با لبانی تشنه و شکم‌های گرسنه، فریاد می‌زنند که با تمامی رنج‌هایشان با تمام کوچک بودنشان، برای لقمه‌ای نان، برای جرعه‌ای آب التماس دشمن نمی‌کنند آنها با بدن‌های تکه تکه شده با قلب‌های پاره پاره شده، فریاد می‌زنند که کودکان غزه، تا آزادی فلسطین ایستاده می‌میرند. لبیک یا حسین (ع) یعنی حمایت از آن پیر زنان و پیر مردانی که دیگر هیچ سرپناهی ندارند و حتی چادرهای محل اسکانشان نیز توسط جنگنده‌های صهیونیستی به آتش کشیده می‌شوند.
برای آنکه دل درگرو کربلا دارد و آرزوی ای کاش در کربلا بود و حسین(ع) را یاری می‌کرد، امروز غزه همان کربلاست و یاریگر آن بودن یاریگر مظلوم بودن است. آری غزه امروز همان احیای سنت رسول خدا(ص) و سالار شهیدان در حراست و پاسداری از حق و حقیقت است. آری امروز غزه همان کربلاست و لبیک یا غزه یعنی همان لبیک یا حسین(ع).
این روزها مصادف با ایام محرم و شهادت سالار شهیدان امام حسین(ع) و یاران باوفایش است و بسیاری از مسلمانان و غیر مسلمانان به پاس مظلومیت، مقاومت، رشادت‌ها و پایمردی‌های شهدای کربلا، یاد آن بزرگان را گرامی داشته و به دنبال درس گرفتن از حماسه کربلا هستند. امروز جهان اسلام و آزادی خواهان جهان در آزمون بزرگ پیروی از سالار شهیدان هستند. امروز در حالی کودکان غزه مظلومانه علی‌اصغر(ع) وار و علی اکبر(ع) وار به شهادت می‌رسند که رسالت یکایک امت اسلامی و آزادی خواهان جهان لبیک به ندای حق طلبی ملت فلسطین در برابر دژخیمان صهیونیست است.
شاید امروز امکان حضور در میدان غزه به دلیل شرایط محاصره‌ای این منطقه امکان پذیر نباشد اما ابزارهای دیگری برای حمایت از مظلومیت غزه وجود دارد. نکته اساسی رویکرد به وحدت رویه و اتحاد سراسری است چنانکه جهان باید شنونده صدایی واحد از امت اسلامی باشد. هر چند که موقعیت جغرافیایی بسیاری از کشورهای اسلامی در وضعیت بیابانی و نیمه بیابانی در کنار عقب ماندگی‌های تحمیلی از سوی نظام سلطه، چالشهای اقتصادی بسیاری برای اکثر کشورهای اسلامی ایجاد کرده اما برخورداری از منابع عظیم انرژی و خدادادی مولفه‌ای مهم در اجرای سیاست تحریمی جهان اسلام علیه رژیم صهیونیستی و حامیانش است. این روند از یک سو می‌تواند در چارچوب همگرایی جهت رفع نیازهای کشورهای اسلامی و مقابله با سیاست‌های تحریمی غرب علیه ملت‌های مسلمان صورت گیرد و از سوی دیگر تحریم کالاها و مراودات اقتصادی با این رژیم و حامیانش می‌تواند به رویه‌ای واحد برای کشورهای اسلامی مبدل گردد.
امروز در شرایطی که طوفان الاقصی بیداری جهانی در برابر رژیم صهیونیستی و حامیانش را به همراه داشته که دامنه آن به دانشگاه‌های آمریکا و اروپا نیز رسیده است، وحدت رویه جهان اسلام امری ضروری و واجب است که نه تنها رهایی بخش فلسطین خواهد بود بلکه ظرفیت سازی بین‌المللی در نظم نوین جهانی برای دو میلیارد مسلمان را به همراه دارد.
امروز لبیک یاحسین(ع) یعنی شنیدن صدای فلسطین، لبیک یا حسین (ع) یعنی یاریگر غزه بودن، لبیک یا حسین (ع) یعنی بودن در کنار فلسطینی که ساده‌ترین آرزوی زنان و مردانش یعنی تماشای بازی کردن و بزرگ شدن کودکانشان در سرزمین مادریشان بدون حضور اشغالگران جایش را به کابوس‌های هولناک از دست دادن فرزندانشان زیر آتش دشمن صهیونیستی داده است. لبیک یاحسین (ع) یعنی حمایت از مادرانی که در غزه پیکر تکه تکه شده کودکانشان را در آغوش گرفته‌اند و دیگر اشکی برای گریستن بر جنازه فرزندان شهیدشان ندارند، لبیک یا حسین(ع) یعنی فریاد حمایت از آن پدرانی که در غزه پس از شهادت نوزادانشان در بیمارستان‌ها و فرزندان خردسالشان در مدرسه دیگر روی بازگشت به خانه را ندارند، لبیک یا حسین (ع) یعنی فریاد رس کودکان غزه ای بودن که با لبانی تشنه و شکم‌های گرسنه، فریاد می‌زنند که با تمامی رنج‌هایشان با تمام کوچک بودنشان، برای لقمه‌ای نان، برای جرعه‌ای آب التماس دشمن نمی‌کنند آنها با بدن‌های تکه تکه شده با قلب‌های پاره پاره شده، فریاد می‌زنند که کودکان غزه، تا آزادی فلسطین ایستاده می‌میرند. لبیک یا حسین (ع) یعنی حمایت از آن پیر زنان و پیر مردانی که دیگر هیچ سرپناهی ندارند و حتی چادرهای محل اسکانشان نیز توسط جنگنده‌های صهیونیستی به آتش کشیده می‌شوند.
برای آنکه دل درگرو کربلا دارد و آرزوی ای کاش در کربلا بود و حسین(ع) را یاری می‌کرد، امروز غزه همان کربلاست و یاریگر آن بودن یاریگر مظلوم بودن است. آری غزه امروز همان احیای سنت رسول خدا(ص) و سالار شهیدان در حراست و پاسداری از حق و حقیقت است. آری امروز غزه همان کربلاست و لبیک یا غزه یعنی همان لبیک یا حسین(ع).
قاسم غفوری
