فردی مرتکب جنایت شده، اقرار به اقدام علیه امنیت کشور و جان مردم کرده و اکنون به سزای اعمال خود رسیده است، اما چرا صدای برخی در خارج بلند شده است؟
جمشید شارمهد، تروریست جنایتکاری که در طول سال‌ها فعالیت خود علیه ایران ده‌ها تن از مردم کشورمان را به شهادت رساند و هیچگاه از سوی کشورهای مدعی حقوق بشر و مبارزه با ترور و تروریسم محکوم نشد. حتی این فرد آزادانه در آلمان حضور داشت و تابعیت این کشور را هم گرفته بود.
در واقع دولت آلمان حامی و مدافع یک تروریسم بود و اکنون این کشور در اعتراض به اعدام شارمهد سفیر خود را از ایران فراخوانده است.
کشورهای غربی همواره رفتاری دوگانه با مباحثی چون حقوق بشر و تروریسم داشته‌اند، برداشت آنها از چنین مباحثی بدون در نظر گرفتن حقایق و واقعیت بوده است.
آنها از دو مقوله حقوق بشر و تروریست استفاده ابزاری کرده و با برداشت‌های غلط خود سعی کرده‌اند تا دیگران را تحت فشار قرار دهند در حالی که حامیان اصلی تروریست و مروج سیاست‌های ضد حقوق بشری در جهان حکام کشورهای غربی هستند.
در اولین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده جمشید شارمهد، فیلمی از گفته‌های وی پیش از دستگیری به پخش شد که متهم در این فیلم به صراحت می‌گوید؛«ما خجالت نمی‌کشیم کسی را بکشیم مگر انفجار شیراز را انکار کردیم ما ترور می‌کنیم وحشت ایجاد می‌کنیم».
با وجود همه اسناد و مدارکی که از جنایات او و گروهش که به نام انجمن پادشاهی، معروف به تندر فعالیت می‌کرد اما پس از اعدام او که به سزای اعمالش رسید، کشورهای اروپایی نسبت به اعدام او اعتراض کردند.
اعتراضاتی که آنها مطرح کرده‌اند از جنس محکومیت ایران به دلیل مسائل حقوق بشری بوده است، در واقع آنها اعتقاد دارند که ایران یک فرد بی‌گناه را اعدام کرده و به این دلیل است که باید هم ایران را محکوم کرد و هم تحت فشار قرار داد.
پرونده و سوابق جمشید شارمهد روشن است، او و گروهش بارها اقدام به اعمال تروریستی در ایران کرده است و سرانجام در یک عملیات اطلاعاتی به ایران بازگردانده شد و پس از برگزاری چندین جلسه دادگاه به اعدام محکوم شد و حکم او نیز در همین هفته به اجرا درآمد.
نوع برخورد و واکشن سردمداران حکام غربی را با اعدام یک جنایتکار تروریست و جنایاتی که رژیم اسرائیل در غزه و لبنان مرتکب می‌شود مقایسه کنید آنگاه متوجه می‌شوید فاصله وجدان، انصاف و اخلاق انسانی در بین آنها بسیار زیاد است. به واقع آنها بویی از انسانیت و اخلاق انسانی نبرده‌اند. روشن است که کشورهای غربی که اکنون برای اعدام یک جنایتکار اشک می‌ریزند و سینه چاک می‌کنند یک مهره مهم خود را از دست داده‌اند که اینگونه واکنش نشان می‌دهد.
به واقع کشورهای غربی مدافع شارمهد ماهیت تروریستی خود را با این سیاست به افکار عمومی نشان دادند و بار دیگر ثابت شد که چه کشورهایی تولید کننده تروریسم جهانی و مدافع تروریسم هستند.
رژیم جعلی اسرائیل، همچنان مشغول جنایت است، منطقه را به حساس‌ترین مرحله رسانده و با جنگ افروزی خود، به جنایات فجیع ادامه می‌دهد. مردم غزه با درد و رنج فراوانی روبرو هستند، حتی سازمان ملل هم که همواره بی‌خاصیت و بی‌تأثیر است، نسبت به وضعیت غزه و لبنان نگران است اما حکام کشورهای غربی با حمایت‌های خود از رژیم صهیونیستی این رژیم را به ادامه جنایات خود علیه مردم مسلمان فلسطین و لبنان و دیگر کشورهای تشویق می‌کند.
و در آخر باید بگوییم که دولت آلمان روابط سیاسی خود را با ایران به دلیل اعدام یک جنایتکار تحت تأثیر قرار می‌دهد و اقدام به فراخوان سفیر خود می‌کند. آیا دفاع از یک تروریست جنایتکار ارزش بر هم زدن روابط میان دو کشور که سال‌های طولانی برقرار است، دارد؟
شاید برای این باشد که شارمهد در اعترافات خود حرف‌هایی زده که به دولت آلمان نیز ارتباط پیدا می‌کند و اگر گفته شود برای برلین گران تمام می‌شد!
جمشید شارمهد، تروریست جنایتکاری که در طول سال‌ها فعالیت خود علیه ایران ده‌ها تن از مردم کشورمان را به شهادت رساند و هیچگاه از سوی کشورهای مدعی حقوق بشر و مبارزه با ترور و تروریسم محکوم نشد. حتی این فرد آزادانه در آلمان حضور داشت و تابعیت این کشور را هم گرفته بود.
در واقع دولت آلمان حامی و مدافع یک تروریسم بود و اکنون این کشور در اعتراض به اعدام شارمهد سفیر خود را از ایران فراخوانده است.
کشورهای غربی همواره رفتاری دوگانه با مباحثی چون حقوق بشر و تروریسم داشته‌اند، برداشت آنها از چنین مباحثی بدون در نظر گرفتن حقایق و واقعیت بوده است.
آنها از دو مقوله حقوق بشر و تروریست استفاده ابزاری کرده و با برداشت‌های غلط خود سعی کرده‌اند تا دیگران را تحت فشار قرار دهند در حالی که حامیان اصلی تروریست و مروج سیاست‌های ضد حقوق بشری در جهان حکام کشورهای غربی هستند.
در اولین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده جمشید شارمهد، فیلمی از گفته‌های وی پیش از دستگیری به پخش شد که متهم در این فیلم به صراحت می‌گوید؛«ما خجالت نمی‌کشیم کسی را بکشیم مگر انفجار شیراز را انکار کردیم ما ترور می‌کنیم وحشت ایجاد می‌کنیم».
با وجود همه اسناد و مدارکی که از جنایات او و گروهش که به نام انجمن پادشاهی، معروف به تندر فعالیت می‌کرد اما پس از اعدام او که به سزای اعمالش رسید، کشورهای اروپایی نسبت به اعدام او اعتراض کردند.
اعتراضاتی که آنها مطرح کرده‌اند از جنس محکومیت ایران به دلیل مسائل حقوق بشری بوده است، در واقع آنها اعتقاد دارند که ایران یک فرد بی‌گناه را اعدام کرده و به این دلیل است که باید هم ایران را محکوم کرد و هم تحت فشار قرار داد.
پرونده و سوابق جمشید شارمهد روشن است، او و گروهش بارها اقدام به اعمال تروریستی در ایران کرده است و سرانجام در یک عملیات اطلاعاتی به ایران بازگردانده شد و پس از برگزاری چندین جلسه دادگاه به اعدام محکوم شد و حکم او نیز در همین هفته به اجرا درآمد.
نوع برخورد و واکشن سردمداران حکام غربی را با اعدام یک جنایتکار تروریست و جنایاتی که رژیم اسرائیل در غزه و لبنان مرتکب می‌شود مقایسه کنید آنگاه متوجه می‌شوید فاصله وجدان، انصاف و اخلاق انسانی در بین آنها بسیار زیاد است. به واقع آنها بویی از انسانیت و اخلاق انسانی نبرده‌اند. روشن است که کشورهای غربی که اکنون برای اعدام یک جنایتکار اشک می‌ریزند و سینه چاک می‌کنند یک مهره مهم خود را از دست داده‌اند که اینگونه واکنش نشان می‌دهد.
به واقع کشورهای غربی مدافع شارمهد ماهیت تروریستی خود را با این سیاست به افکار عمومی نشان دادند و بار دیگر ثابت شد که چه کشورهایی تولید کننده تروریسم جهانی و مدافع تروریسم هستند.
رژیم جعلی اسرائیل، همچنان مشغول جنایت است، منطقه را به حساس‌ترین مرحله رسانده و با جنگ افروزی خود، به جنایات فجیع ادامه می‌دهد. مردم غزه با درد و رنج فراوانی روبرو هستند، حتی سازمان ملل هم که همواره بی‌خاصیت و بی‌تأثیر است، نسبت به وضعیت غزه و لبنان نگران است اما حکام کشورهای غربی با حمایت‌های خود از رژیم صهیونیستی این رژیم را به ادامه جنایات خود علیه مردم مسلمان فلسطین و لبنان و دیگر کشورهای تشویق می‌کند.
و در آخر باید بگوییم که دولت آلمان روابط سیاسی خود را با ایران به دلیل اعدام یک جنایتکار تحت تأثیر قرار می‌دهد و اقدام به فراخوان سفیر خود می‌کند. آیا دفاع از یک تروریست جنایتکار ارزش بر هم زدن روابط میان دو کشور که سال‌های طولانی برقرار است، دارد؟
شاید برای این باشد که شارمهد در اعترافات خود حرف‌هایی زده که به دولت آلمان نیز ارتباط پیدا می‌کند و اگر گفته شود برای برلین گران تمام می‌شد!
محمد صفری
