نشست اتحادیه عرب دیروز در حالی برگزار شد که از اصلی ترین مباحث مطرح در آن را بازگشت سوریه پس از ۱۲ سال به اتحادیه تشکیل می‌داد. در سال ۲۰۱۱ همزمان با حملات تروریسم تحمیلی به سوریه، کشورهای عربی در چارچوب بازی آمریکا و برهم زدن نظم منطقه بر اساس حذف جبهه مقاومت ضمن اعمال تحریم علیه سوریه، حمایت از تروریسم ، اخراج این کشور از اتحادیه عرب را اعلام کردند. اکنون بازگشت سوریه به اتحادیه در حالی از سوی کشورهای عربی صورت گرفت که طی هفته های گذته مقامات ارشد بسیاری از این کشورها به سوریه سفر داشته و حتی عربستان بر برگزایی سفارت در این کشور تاکید کرده است.
در این میان تصمیم اتحادیه عرب از چند منظر قابل توجه است نخست آنکه بسیاری از کشورهای عربی طی این سالها بر لزوم سرنگونی نظام سوریه تاکید داشته و مدعی بودند که هرگز پذیرنده سوریه با نظام اسد نمی‌باشند و تنها گزینه سرنگونی آن است. در همین چارچوب نیز تحریم‌های گسترده علیه سوریه وضع و هرگونه مذاکره گروه‌های معارض نیز با دمشق ممنوع اعلام گردید. اکنون این کشورها نه تنها دیگر این خواسته‌های را مطرح نمی‌کنند بلکه از یک سو اسد را به عنوان دولت قانونی و مردمی پذیرفته اند و نماینده اوست که در نشست‌های اتحادیه شرکت و حق رای دارد. از سوی دیگر روند سیاسی اعلام شده با محوریت نظام سوریه و شخص اسد است که به منزله پا برجا بودن و قانونی بودن این حکومت است که عملا پایان روند طرح سرنگونی اسد را نشان می‌دهد. در همین حال از ابعاد مهم فشار بر سوریه را تحریم‌ها تشکیل می‌داد حال آنکه در این نشست رسما بر پایان این تحریم‌ها تاکید شده است.
دوم آنکه تصمیم اتحادیه عرب در شرایطی اتخاذ شده که امریکا تا همین روزهای اخیر بارها و بارها مخالفت خود را عادی سازی روابط کشورها با سوریه اعلام و گزینه سرنگونی و فشار بر دمشق را تجویز می‌کرد. اقدام کشورهای را می‌توان نوعی صف بندی جدید در برابر آمریکا دانست که با محوریت سوریه انجام می‌شود که به عنوان حلقه تکمیلی روابط ایران و عربستان می‌توان از آن یاد کرد. نکته مهم آنکه بنای تصمیمات گذشته اتحادیه عرب اقدام علیه مقاومت بوده است حال آنکه تصمیم کنونی به معنای اذعان به نقش مقاومت در امنیت و ثبات منطقه است چنانکه واژه خروج شبه نظامیان از سوریه در بیانیه اتحادیه عرب نیز شامل گروه‌های تروریستی، آمریکا و جدایی طلبان است و شامل مقاومت و روسیه که به درخواست دمشق به این کشور رفته اند نمی‌شود. به هر تقدیر در مجموع بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را باید پیروزی بزرگ سوریه و مقاومت دانست که می تواند تغییرات قابل توجهی در معادلات منطقه ایجاد نماید.
قاسم غفوری
در این میان تصمیم اتحادیه عرب از چند منظر قابل توجه است نخست آنکه بسیاری از کشورهای عربی طی این سالها بر لزوم سرنگونی نظام سوریه تاکید داشته و مدعی بودند که هرگز پذیرنده سوریه با نظام اسد نمی‌باشند و تنها گزینه سرنگونی آن است. در همین چارچوب نیز تحریم‌های گسترده علیه سوریه وضع و هرگونه مذاکره گروه‌های معارض نیز با دمشق ممنوع اعلام گردید. اکنون این کشورها نه تنها دیگر این خواسته‌های را مطرح نمی‌کنند بلکه از یک سو اسد را به عنوان دولت قانونی و مردمی پذیرفته اند و نماینده اوست که در نشست‌های اتحادیه شرکت و حق رای دارد. از سوی دیگر روند سیاسی اعلام شده با محوریت نظام سوریه و شخص اسد است که به منزله پا برجا بودن و قانونی بودن این حکومت است که عملا پایان روند طرح سرنگونی اسد را نشان می‌دهد. در همین حال از ابعاد مهم فشار بر سوریه را تحریم‌ها تشکیل می‌داد حال آنکه در این نشست رسما بر پایان این تحریم‌ها تاکید شده است.
دوم آنکه تصمیم اتحادیه عرب در شرایطی اتخاذ شده که امریکا تا همین روزهای اخیر بارها و بارها مخالفت خود را عادی سازی روابط کشورها با سوریه اعلام و گزینه سرنگونی و فشار بر دمشق را تجویز می‌کرد. اقدام کشورهای را می‌توان نوعی صف بندی جدید در برابر آمریکا دانست که با محوریت سوریه انجام می‌شود که به عنوان حلقه تکمیلی روابط ایران و عربستان می‌توان از آن یاد کرد. نکته مهم آنکه بنای تصمیمات گذشته اتحادیه عرب اقدام علیه مقاومت بوده است حال آنکه تصمیم کنونی به معنای اذعان به نقش مقاومت در امنیت و ثبات منطقه است چنانکه واژه خروج شبه نظامیان از سوریه در بیانیه اتحادیه عرب نیز شامل گروه‌های تروریستی، آمریکا و جدایی طلبان است و شامل مقاومت و روسیه که به درخواست دمشق به این کشور رفته اند نمی‌شود. به هر تقدیر در مجموع بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را باید پیروزی بزرگ سوریه و مقاومت دانست که می تواند تغییرات قابل توجهی در معادلات منطقه ایجاد نماید.
قاسم غفوری
