بحث بازی هفته آینده تیم‌ملی فوتبال کشورمان و آن هم در عصر تاسوعای حسینی باعث ایجاد حاشیه‌هایی شده است. برخی از بزرگان بر این اعتقادند که برگزاری این بازی در شب عاشورا بی‌حرمتی به این ایام عزیز است. برخی دیگر هم این نوع نگاه را باعث دین‌گریزی می‌دانند. اهالی فدراسیون فوتبال هم معتقدند که در صورت عدم برگزاری این دیدار، قطعا محرومیت‌هایی برای فوتبال ملی درپی خواهد داشت.
اما شاید در این بین ذکر دو نکته ضروری به نظر می‌رسد. اول آنکه در اهمال و به تعبیر بهتر ولنگاری فدراسیون فوتبال هیچ شک و شبهه‌ای نیست. چراکه قطعا برنامه‌ریزی چنین رویداد مهمی به دیروز و هفته گذشته بر نمی‌گردد و قطعا مسئولان فوتبالی کشور که تقویم یک ساله فوتبال ما را براساس بازی‌های ملی، باشگاهی و البته مناسبت‌های ملی و مذهبی می‌نویسند، به خوبی بر این نکته واقف بوده‌اند که در برنامه‌ریزی اعلامی کنفدراسیون فوتبال آسیا، درچه تاریخ‌هایی برای بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی برنامه‌ریزی شده است. اما بیایید فرض را بر این بگذاریم که در زمان اعلام برنامه‌ها مسئولان فدراسیون فوتبال یا در حال خندیدن به اتفاقات بوده‌اند و یا در خواب قیلوله به سر می‌بردند. حالا چه باید کنیم؟
مورد دوم به همین جا برمی‌گردد. حالا که از سر اجبار باید در آن تاریخ از کره جنوبی میزبانی کنیم، می‌توان راهکارهایی یافت تا در آن روز نه تنها حرمت عاشورا و تاسوعای حسینی حفظ شود که اتفاقا از آن زمان و مکان برای تبلیغ حماسه حسینی هم استفاده کنیم. در بازی قبلی تیم‌ملی که در تهران میزبان قطر بودیم، به خواست سرمربی تیم‌ملی، هواداران فوتبال با لباس‌های سفید و پرچم سه‌رنگ و مقدس کشورمان به ورزشگاه آمدند و اتفاقا مناظر زیبایی را هم خلق کردند.
پس برای بازی با کره جنوبی هم می‌شود از هواداران فهیم فوتبال و عزاداران حسینی خواست تا با لباس مشکی و البته پرچم‌های سبز و قرمز و مشکی مزین به نام اباعبدالله(ع) به ورزشگاه بیایند و به این شکل از تیم ملی حمایت کنند. ضمن آنکه می‌شود فضای ورزشگاه را هم با کتیبه‌ها و پارچه‌های مشکی شبیه به یک حسینیه بزرگ کرد.
طبق آنچه مسئولان برگزاری بازی اعلام کرده‌اند قرار است در آن روز مداحان اهل‌بیت(ع) هم به ذکر مصیبت بپردازند و به این شکل شاید یکی از بزرگ‌ترین هیئات عزاداری هم برپا خواهد شد.
یادمان نرود، حدود هفده سال پیش هم ما تجربه بازی در ایام محرم و میزبانی مرحله نیمه‌نهایی جام باشگاه‌های آسیا را داشتیم. آن‌روز هم برخی ابراز نگرانی می‌کردند، اما فراموش نکرده‌ایم که آن روز هم ورزشگاه بزرگ آزادی با حضور علاقه‌مندان به فوتبال به یک هیئت بزرگ تبدیل شد.
قطعا هواداران فوتبال که اگر نگوییم همه، بخش عظیمی از آنها این روزها سیاه‌پوش بزرگ‌ترین غم عالم هستند، به خوبی می‌دانند که چگونه حرمت آن روز را حفظ کنند. و البته به بهترین نحو می‌توانند از این فرصت برای ترویج شعائر عاشورا استفاده کنند و چشم بینندگان فوتبال در هرکجای دنیا را به خود خیره کنند. در روز سه‌شنبه هفته آینده می‌توان فریاد «یا حسین(ع)» را به گوش همه رساند.
محسن رجبی
