قسمت اول فصل سوم زخم کاری پس از مدت‌ها جمعه گذشته از فیلیمو پخش شد. سریال زخم کاری که چند سالی است به کارگردانی محمد حسین مهدویان و بازی بازیگران مطرحی همچون جواد عزتی و رعنا آزادی ور به بحث محافل سینمایی تبدیل شده، در حالی فصل سوم خود را آغاز کرد که مخاطبان از روند این سریال در فصل دوم بسیار ناراضی بودند.
با در سایه قرار گرفتن جواد عزتی در فصل دوم که یکی از مهم ترین مؤلفه‌های جذابیت زخم کاری بود، فصل دوم به شدت مورد انتقاد گرفت و مخاطبان و منتقدین سینما اعتقاد داشتند که ساخت فصل دوم صرفا جنبه تجاری داشته و هیچ کشش سینمایی را دارا نبوده است.
با پخش فصل دوم عده‌ای اعتقاد داشتند که با پایان این فصل، زخم کاری نیز به پایان خواهد رسید ولی هنوز روند سریال به نیمه نرسیده بود که مهدویان خبر از ساخت فصل سوم داد و با این کار به زعم بسیاری از منتقدان قصد داشت که مخاطب را تا پایان سریال در فصل دوم با خود همراه کند و همچنان برای خود مخاطب بخرد. فصل سوم سریال زخم کاری دوباره با خبرسازی‌های فراوان و قولِ مهدویان برای حضور بیشتر عزتی در این فصل کلید خورد و در نهایت جمعه گذشته میهمان خانه‌های مردم شد.
ظاهراً مهدویان با عبور از دوران طلایی فیلمسازی خود در دهه ۹۰ در حال حاضر در دور باطلی گرفتار شده که نه راه پس دارد نه راه پیش ! معمولا سریالی در این اشل که با اقبال عمومی مردم مواجه می‌شود باید با وسواس بیشتری از سوی عوامل، پیگیری و تولید شود ولی زخم کاری دقیقا روتینی وارونه داشت. فصل اولی درخشان، دومی ضعیف و سومی تقریباً نا امید کننده که باعث شد انتظارها به ادامه این سریال به پایین ترین حد خود برسد.
از روز جمعه تا به حال واکنش‌های فراوانی نسبت به قسمت اول فصل سوم زخم کاری در فضای مجازی منتشر شده و اکثریت قریب به یقین اعتقاد دارند که قسمت اول این سریال با توجه به خاطره بد مخاطب از فصل دوم، آن چیزی نبود که انتظار داشتند.
قطعا نویسنده فیلمنامه زخم کاری باید دقت داشته باشد که صرف حضور جواد عزتی که از قضا بازیگر قابل احترام و خوبی نیز هست برای پیشبرد داستان و جذابیت آن کافی نیست. اگر فصل اول زخم کاری مورد اقبال عمومی قرار گرفت، صرفاً به دلیل کاراکتر مالک نبود، بلکه روایت داستانی نو و جذاب با چاشنی بازی‌های خوب توانسته بود مخاطب را شیفته این مجموعه کند.
مشخصاً مهدویان در این فصل هم برگ برنده‌ای برای رو کردن ندارد. حداقل با پخش قسمت اول به راحتی می شد از تک به تک سکانس‌ها بلاتکلیفی فیلمنامه و حتی استرس کارگردان را حس کرد. شاید در ادامه شاهد روندی رو به رشد از زخم کاری باشیم ولی سریالی که به فصل سوم رسیده باید در قسمت پایلوت فصل جدید، آن قدر با قدرت ظاهر شود که مخاطب را میخکوب و با قلاب جذابیت و اثری درست، بیننده را مجذوب و محو خود کند.
چنین رویه‌ای کاملا در سریال پوست شیر ساخته جمشید محمودی مشهود بود. سریالی که مخاطب را تشنه نگه می‌داشت و با شروع فصل بعدی آنچنان با قدرت ظاهر می‌شد که دوباره بیننده بیش از پیش شیفته آن شود و باشد.
یکی دیگر از نقاط قوت سریال زخم کاری در فصل اول علاوه بر فیلمنامه و کارگردانی، ترکیب بازیگران بود. جواد عزتی، رعنا آزادی ور، مرتضی امینی تبار، سعید چنگیزیان و هانیه توسلی به خوبی توانسته بودند با بازی درست و به جا تداعی کننده کاراکترها باشند و به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کنند ولی اشتباه بزرگ مهدویان در ادامه سریال حذف کاراکترها بدون جایگزین مناسب بود.
کاراکترهای سریال زخم کاری در فصل دوم حتی سایه‌ای از بازیگران اصلی آن در فصل اول نبودند. بازی‌ها به شدت تصنعی و فالش ، ارتباط گیری با مخاطب صفر و در کل پکیجی غیرقابل باور باعث شده بود که مخاطب طرد شود و نتواند آن طور که باید و شاید با سریال ارتباط بگیرد.
با توجه به کارنامه درخشان مهدویان در فیلمسازی، احساس بر این است که او در روند ساخت زخم کاری همان اشتباهی را تکرار کرد که حسن فتحی با شهرزاد به آن دچار شد. اگر خاطرتان باشد فصل اول سریال شهرزاد به کارگردانی حسن فتحی که از اولین تولیدات شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود، به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و در زمانی که حتی پلتفرم ها به این گونه به صورت مجازی و آنلاین وجود نداشت، بینندگان این سریال با اعتقاد قلبی و با رویی گشاده، به صورت فیزیکی سی‌دی‌های شهرزاد را خریداری می‌کردند و به تماشا می نشستند. تولید کنندگان شهرزاد نیز به هر دلیلی به یک فصل بسنده نکردند و بلافاصله به ساخت فصل دوم مشغول شدند و دوباره با پایان فصل دوم، سوم را نیز کلید زدند. با اینکه فصل‌های بعدی شهرزاد همچنان بیننده داشت ولی با افت شدید مخاطب همراه شد تا جایی که عده‌ای حتی اقدام به خرید فیزیکی قسمت‌ها نکردند. ادامه سریال شهرزاد اشتباهی بود که حتی شهاب حسینی بازیگر مرد نقش اصلی این سریال نیز به آن اذعان دارد و معتقد است که سریال باید در فصل اول به پایان می رسید ولی تجاری سازی این سریال برای کسب مخاطب و در ادامه پول بیشتر باعث شد که شهرزاد در فصل‌های بعدی در مسیر فراموشی قرار بگیرد، دقیقا مشابه کاری که مهدویان در حال حاضر با سریال زخم کاری انجام می دهد.
فصل سوم سریال زخم کاری همان گونه که انتظار می رفت با حضور پر رنگ جواد عزتی و آن خنده های هیستریکش شروع شد. در اکثر سکانس ها حضور عزتی باعث می شد بیننده حس کند که مهدویان به جبران یک فصل عدم حضور او و متعاقباً اعتراض مردم در آن برهه، قصد دارد عزتی را مقابل چشم نگه دارد و از خجالت بیننده دربیاید. همین مساله باعث شده بود که سریال برخلاف فصل اول تک کاراکتر و حول محور یک شخص پیش برود و شباهت زیادی به فیلم های انتقام جویانه هالیوودی پیدا کند.
ادامه این روند و بی برنامگی مهدویان در فیلمنامه زخم کاری قطعا ادامه روند نابسامان وی در زمینه سریال سازی خواهد بود. وی با علم به اینکه در حال حاضر مخاطب نسبت به سریال زخم کاری گارد دارد و دوست دارد که خاطره خوش فصل اول را در ذهن خود داشته باشد، اقدام به ساخت فصل های بعدی کرد و متاسفانه در سراشیبی سقوط قرار بگیرد.
با نگاهی گذرا به فصل سوم و قسمت اول حدودا یک ساعته، مشخصا قرار است در ادامه شاهد روند انتقام گیری کاراکتر مالک از طلوعی باشیم. کاراکترهایی که در فصل دوم و در ادامه در فصل جاری به مجموعه اضافه شده اند بدون اغراق نتوانسته اند بعد از این همه مدت جای خود را در سریال و متعاقبا در دل مردم باز کنند.
با این که محمد حسین مهدویان با جمع‌آوری المان‌ها و کاراکترهای فصل اول قصد داشت جذابیت را برای فصل سوم بخرد، ولی از دید بنده موفق نشد. او با ساخت فصل دوم این سریال، تمام تصورات را نسبت به آن کارِ استخوان‌دار و با ریشه از بین برد و برای بازگشت به مسیر موفقیت در این فصل، به هر کاری هم دست بزند، بعید است مخاطب باهوشِ سریال بین، گولِ ظواهر را بخورد.
با بازگشت جواد عزتی شاید عده‌ای به دلیل علاقه شخصی، به تعریف و تمجید از سریال بپردازند ولی اگر واقع‌بین باشیم، الناز ملک، کامبیز دیرباز، جواد هاشمی و مهراوه شریفی نیا وصله‌های نا‌جوری برای زخم کاری هستند و در قاب این سریال نمی‌گنجند. علاوه بر فیلمنامه ضعیف فصل دوم، ترکیب بازیگری نیز می‌تواند از دلایلی باشد که زخم کاری را در دو فصل اخیر با افت مخاطبی محسوس مواجه کرده است و شاید در فصل سوم نیز با ادامه همین روند، شاهد کاری نه چندان قوی از کارگردان قَدرِ ماجرای نیمروز باشیم.
با در سایه قرار گرفتن جواد عزتی در فصل دوم که یکی از مهم ترین مؤلفه‌های جذابیت زخم کاری بود، فصل دوم به شدت مورد انتقاد گرفت و مخاطبان و منتقدین سینما اعتقاد داشتند که ساخت فصل دوم صرفا جنبه تجاری داشته و هیچ کشش سینمایی را دارا نبوده است.
با پخش فصل دوم عده‌ای اعتقاد داشتند که با پایان این فصل، زخم کاری نیز به پایان خواهد رسید ولی هنوز روند سریال به نیمه نرسیده بود که مهدویان خبر از ساخت فصل سوم داد و با این کار به زعم بسیاری از منتقدان قصد داشت که مخاطب را تا پایان سریال در فصل دوم با خود همراه کند و همچنان برای خود مخاطب بخرد. فصل سوم سریال زخم کاری دوباره با خبرسازی‌های فراوان و قولِ مهدویان برای حضور بیشتر عزتی در این فصل کلید خورد و در نهایت جمعه گذشته میهمان خانه‌های مردم شد.
ظاهراً مهدویان با عبور از دوران طلایی فیلمسازی خود در دهه ۹۰ در حال حاضر در دور باطلی گرفتار شده که نه راه پس دارد نه راه پیش ! معمولا سریالی در این اشل که با اقبال عمومی مردم مواجه می‌شود باید با وسواس بیشتری از سوی عوامل، پیگیری و تولید شود ولی زخم کاری دقیقا روتینی وارونه داشت. فصل اولی درخشان، دومی ضعیف و سومی تقریباً نا امید کننده که باعث شد انتظارها به ادامه این سریال به پایین ترین حد خود برسد.
از روز جمعه تا به حال واکنش‌های فراوانی نسبت به قسمت اول فصل سوم زخم کاری در فضای مجازی منتشر شده و اکثریت قریب به یقین اعتقاد دارند که قسمت اول این سریال با توجه به خاطره بد مخاطب از فصل دوم، آن چیزی نبود که انتظار داشتند.
قطعا نویسنده فیلمنامه زخم کاری باید دقت داشته باشد که صرف حضور جواد عزتی که از قضا بازیگر قابل احترام و خوبی نیز هست برای پیشبرد داستان و جذابیت آن کافی نیست. اگر فصل اول زخم کاری مورد اقبال عمومی قرار گرفت، صرفاً به دلیل کاراکتر مالک نبود، بلکه روایت داستانی نو و جذاب با چاشنی بازی‌های خوب توانسته بود مخاطب را شیفته این مجموعه کند.
مشخصاً مهدویان در این فصل هم برگ برنده‌ای برای رو کردن ندارد. حداقل با پخش قسمت اول به راحتی می شد از تک به تک سکانس‌ها بلاتکلیفی فیلمنامه و حتی استرس کارگردان را حس کرد. شاید در ادامه شاهد روندی رو به رشد از زخم کاری باشیم ولی سریالی که به فصل سوم رسیده باید در قسمت پایلوت فصل جدید، آن قدر با قدرت ظاهر شود که مخاطب را میخکوب و با قلاب جذابیت و اثری درست، بیننده را مجذوب و محو خود کند.
چنین رویه‌ای کاملا در سریال پوست شیر ساخته جمشید محمودی مشهود بود. سریالی که مخاطب را تشنه نگه می‌داشت و با شروع فصل بعدی آنچنان با قدرت ظاهر می‌شد که دوباره بیننده بیش از پیش شیفته آن شود و باشد.
یکی دیگر از نقاط قوت سریال زخم کاری در فصل اول علاوه بر فیلمنامه و کارگردانی، ترکیب بازیگران بود. جواد عزتی، رعنا آزادی ور، مرتضی امینی تبار، سعید چنگیزیان و هانیه توسلی به خوبی توانسته بودند با بازی درست و به جا تداعی کننده کاراکترها باشند و به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کنند ولی اشتباه بزرگ مهدویان در ادامه سریال حذف کاراکترها بدون جایگزین مناسب بود.
کاراکترهای سریال زخم کاری در فصل دوم حتی سایه‌ای از بازیگران اصلی آن در فصل اول نبودند. بازی‌ها به شدت تصنعی و فالش ، ارتباط گیری با مخاطب صفر و در کل پکیجی غیرقابل باور باعث شده بود که مخاطب طرد شود و نتواند آن طور که باید و شاید با سریال ارتباط بگیرد.
با توجه به کارنامه درخشان مهدویان در فیلمسازی، احساس بر این است که او در روند ساخت زخم کاری همان اشتباهی را تکرار کرد که حسن فتحی با شهرزاد به آن دچار شد. اگر خاطرتان باشد فصل اول سریال شهرزاد به کارگردانی حسن فتحی که از اولین تولیدات شبکه نمایش خانگی محسوب می‌شود، به شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و در زمانی که حتی پلتفرم ها به این گونه به صورت مجازی و آنلاین وجود نداشت، بینندگان این سریال با اعتقاد قلبی و با رویی گشاده، به صورت فیزیکی سی‌دی‌های شهرزاد را خریداری می‌کردند و به تماشا می نشستند. تولید کنندگان شهرزاد نیز به هر دلیلی به یک فصل بسنده نکردند و بلافاصله به ساخت فصل دوم مشغول شدند و دوباره با پایان فصل دوم، سوم را نیز کلید زدند. با اینکه فصل‌های بعدی شهرزاد همچنان بیننده داشت ولی با افت شدید مخاطب همراه شد تا جایی که عده‌ای حتی اقدام به خرید فیزیکی قسمت‌ها نکردند. ادامه سریال شهرزاد اشتباهی بود که حتی شهاب حسینی بازیگر مرد نقش اصلی این سریال نیز به آن اذعان دارد و معتقد است که سریال باید در فصل اول به پایان می رسید ولی تجاری سازی این سریال برای کسب مخاطب و در ادامه پول بیشتر باعث شد که شهرزاد در فصل‌های بعدی در مسیر فراموشی قرار بگیرد، دقیقا مشابه کاری که مهدویان در حال حاضر با سریال زخم کاری انجام می دهد.
فصل سوم سریال زخم کاری همان گونه که انتظار می رفت با حضور پر رنگ جواد عزتی و آن خنده های هیستریکش شروع شد. در اکثر سکانس ها حضور عزتی باعث می شد بیننده حس کند که مهدویان به جبران یک فصل عدم حضور او و متعاقباً اعتراض مردم در آن برهه، قصد دارد عزتی را مقابل چشم نگه دارد و از خجالت بیننده دربیاید. همین مساله باعث شده بود که سریال برخلاف فصل اول تک کاراکتر و حول محور یک شخص پیش برود و شباهت زیادی به فیلم های انتقام جویانه هالیوودی پیدا کند.
ادامه این روند و بی برنامگی مهدویان در فیلمنامه زخم کاری قطعا ادامه روند نابسامان وی در زمینه سریال سازی خواهد بود. وی با علم به اینکه در حال حاضر مخاطب نسبت به سریال زخم کاری گارد دارد و دوست دارد که خاطره خوش فصل اول را در ذهن خود داشته باشد، اقدام به ساخت فصل های بعدی کرد و متاسفانه در سراشیبی سقوط قرار بگیرد.
با نگاهی گذرا به فصل سوم و قسمت اول حدودا یک ساعته، مشخصا قرار است در ادامه شاهد روند انتقام گیری کاراکتر مالک از طلوعی باشیم. کاراکترهایی که در فصل دوم و در ادامه در فصل جاری به مجموعه اضافه شده اند بدون اغراق نتوانسته اند بعد از این همه مدت جای خود را در سریال و متعاقبا در دل مردم باز کنند.
با این که محمد حسین مهدویان با جمع‌آوری المان‌ها و کاراکترهای فصل اول قصد داشت جذابیت را برای فصل سوم بخرد، ولی از دید بنده موفق نشد. او با ساخت فصل دوم این سریال، تمام تصورات را نسبت به آن کارِ استخوان‌دار و با ریشه از بین برد و برای بازگشت به مسیر موفقیت در این فصل، به هر کاری هم دست بزند، بعید است مخاطب باهوشِ سریال بین، گولِ ظواهر را بخورد.
با بازگشت جواد عزتی شاید عده‌ای به دلیل علاقه شخصی، به تعریف و تمجید از سریال بپردازند ولی اگر واقع‌بین باشیم، الناز ملک، کامبیز دیرباز، جواد هاشمی و مهراوه شریفی نیا وصله‌های نا‌جوری برای زخم کاری هستند و در قاب این سریال نمی‌گنجند. علاوه بر فیلمنامه ضعیف فصل دوم، ترکیب بازیگری نیز می‌تواند از دلایلی باشد که زخم کاری را در دو فصل اخیر با افت مخاطبی محسوس مواجه کرده است و شاید در فصل سوم نیز با ادامه همین روند، شاهد کاری نه چندان قوی از کارگردان قَدرِ ماجرای نیمروز باشیم.
علی کلانتری
