فارغ از محتوا و آثاری که پژمان جمشیدی در این سالهای تغییر مسیر از ورزش به سینما در آن بازی کرده، بی‌انصافی است اگر او را پرفروش‌ترین بازیگر یک دهه اخیر سینمای ایران خطاب نکنیم.
از روزی که پژمان جمشیدی با اننتقادات فراوان پا به سینما گذاشت و سریال پژمان را روی آنتن شبکه سه برد و از قضا سریال خوش ساختی نیز از آب درآمد تا به امروز، او در ژانر خودش و همچنین دیگر ژانرها در حال ایفای نقش است و در میان تعجب برخی سلبریتی‌ها و امثالهم که در اختتامیه جشنواره فجر به نامزد شدن او برای نقش بهترین بازیگر مرد خندیدند، یکی از بازیگران پرفروشی است که اکثر مردم هر فیلمی که نام او در آن به میان بیاید حتما در سالن‌های سینما به تماشا می‌نشینند.
حالا می‌توان با جرأت گفت پژمان جمشیدی یک استثنا در سینمای ایران است. بازیگری که آرام آرام در جایگاهی قرار گرفت که حضورش در هر فیلمی تضمین کننده فروش و اقبال مردمی است.
او حالا تنها بازیگری است که در عرض یک دهه توانسته مجموع فروش آثارش را به مرز 1000 میلیارد تومان برساند. رکوردی منحصر بفرد که نام او را در تاریخ سینمای ایران جاودانه می‌کند.
طی سالهای اخیر کمتر فیلم پرفروشی را می‌توان سراغ گرفت که ردپایی از پژمان جمشیدی در آن نباشد. او که روزگاری در زمین فوتبال با پیراهن شماره «10» یکه تازی می‌کرد و جناح راست زمین را به تسخیر خود در می‌آورد حالا در دنیای سینما هم انگار همان شماره را برتن دارد و توانسته یک تنه گیشه سینمای ایران را از آن خودش کند. پژمان حالا با فروش اعجاب‌برانگیز فیلم‌هایش دست‌نیافتی شده و می‌توان او را مرد 1000 میلیاردی سینمای ایران نام نهاد.
پژمان جمشیدی در سالهای حضورش در سینما در 26 فیلم اکران شده به ایفای نقش پرداخت که از این تعداد، 17 اثر در ژانر کُمدی به روی پرده رفت و 9 اثر فیلم هایی در ژانر درام بودند که برخلاف تصوری که منتقدان سینما داشتند، توانست در این ژانر هم خوش بدرخشد و نشان بدهد که علاوه بر خنداندن مردم در فیلم‌های کُمدی می‌تواند با یک تمرین حساب شده از سایه کاراکتر کُمدی بیرون بیاید و به ایفای نقش‌های جدی بپردازد.
جمشیدی در سال 1398 یکی از پررنگ‌ترین سالهای خود در سینما را تجربه کرد. او در این سال با داشتن 5 فیلم بر روی پرده توانست رکورد منحصر به فردی را از آن خود کند. فیلم‌های تگزاس2، ما همه باهم هستیم و جهان با من برقص در ژانر کُمدی و ایده اصلی و هزار تو در ژانر درام آثاری بودند که جمشیدی در سال 98 با آنها بیش از پیش در دل مردم جا باز کرد. از این آثار تگزاس2 توانست با فروش بیش از 25 میلیاردی ، راه پژمان جمشیدی را برای تبدیل شدن به پرفروش ترین بازیگر مرد سینمای ایران هموار کند.
در مقابل پرحضورترین سال از حیث تعداد آثار بر روی پرده سینما، جمشیدی در سال های 1393 و 1399، به دلایلی کم فروغ ترین روزهای حرفه‌ای سینمایی خود را پشت سر گذاشت. آتش بس2 و همچنین خوب بد جلف فیلم هایی بود که به ترتیب در سالهای ذکر شده روی پرده رفت و از قضا این دو اثر جزو ضعیف ترین اثرهای جمشیدی و همچنین کارگردانان این آثار نیز محسوب می‌شود و اگر بخواهیم راحت صحبت کنیم، این دو فیلم دو لکه سیاه در کارنامه پژمان جمشیدی است.
با ذکر این توضیحات حال وقت آن رسیده که به فروش این بازیگر در دنیای سینمای کُمدی که به نحوی زمینه تخصصی وی محسوب می‌شود بپردازیم. پژمان جمشیدی در طول دوران بازیگری خود در سینما و در زمینه فیلم‌های کُمدی در مجموع چیزی حدود 836 میلیارد تومان فروش داشته است. جالب اینجاست که فیلم ها و آثاری که جمشیدی در ژانر کُمدی روی پرده داشته در مجموع نزدیک به سی میلیون نفر مخاطب را به سینماها کشانده است که از این حیث می‌تواند تا مدت ها رکورددار باشد.
جمشیدی سال 1402 توانست با مجموع 419 میلیارد تومان فروش از سه فیلم هتل، شهر هرت و ویلای ساحلی به پرفروش ترین بازیگر تبدیل شود و این سال را برای خود در صدر جدول فروش شخصی قرار بدهد. همچنین همین سال عنوان پرمخاطب ترین سال برای پژمان جمشیدی لقب گرفت. سه فیلم ذکر شده با حضور جمشیدی توانست حدود 10 میلیون مخاطب را به سینماها بکشاند.
همیشه در مقابل پرفروش ترین و پرمخاطب ترین، آمار منفی هم وجود دارد. سال 1399 به دلیل شیوع کرونا و نیمه تعطیل بودن سینماها فیلم خوب بد جلف با فروش نزدیک به 2 میلیارد تومان و جذب 200 هزار مخاطب، فروش نا امید کننده‌ای را رقم زد و باعث شد که کارنامه پر فروغ جمشیدی با این آمار منفی دچار ضعف بشود.
در میان فیلم هایی که پژمان جمشیدی در دوران فعالیتش به عنوان کمدین در فیلم‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخته، فیلم سینمایی هتل که هم اکنون نیز در سینمای آنلاین شبکه نمایش خانگی حضور دارد، با 227 میلیارد تومان فروش در سینماها و اکران عمومی و جذب 6 میلیون و 200 هزار مخاطب، پرفروش ترین فیلم پژمان جمشیدی در ژانر کُمدی محسوب می‌شود. فیلمی که فارغ از محتوا و فیلمنامه به صورت عجیبی مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
برخلاف تصورات مردم و منتقدان سینما در عدم موفقیت پژمان جمشیدی در فیلم‌های درام و غیرکُمدی، جمشیدی در فیلم های درام نیز موفقیت خود را به همگان ثابت کرد.
جمشیدی در طول سالهای فعالیتش و بازی در هفت فیلم درام توانست حدود 115 میلیارد تومان از این فیلم های غیرکُمدی فروش داشته باشد. 31 میلیون مخاطب برای فیلم های غیرکُمدی پژمان جمشیدی، گواهی است بر این مساله که جمشیدی توانسته خود را به عنوان یک بازیگر موفق به سینمای ایران معرفی کند و بر خلاف نظر اکثر منتقدان او حالا به یکی از سوپراستارهای سینمای ایران تبدیل شده است.
فیلم سینمایی بی بدن که هم اکنون در سینمای آنلاین فیلیمو در دسترس مخاطبان است با فروشی نزدیک به 47 میلیارد در اکران عمومی، پرفروش‌ترین درامی است که در آن پژمان جمشیدی نقش کلیدی و حساس را به عهده دارد. بی بدن با جذب نزدیک به 777 هزار مخاطب توانست در کارنامه جمشیدی، عنوان پرمخاطب ترین فیلم درام را نیز به خود اختصاص بدهد.
جمشیدی با فروش کلی بیش از 950 میلیارد تومان حالا در سینمای ایران فاصله‌ای تا هزار میلیارد شدن ندارد. با این عدد فروش جمشیدی تا مدت‌ها بازیگری دست نیافتنی خواهد شد. بازیگری که در ابتدای راه کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که بتواند در این سینمای پر از پارتی و لابی دوام بیاورد.
از روزی که پژمان جمشیدی با اننتقادات فراوان پا به سینما گذاشت و سریال پژمان را روی آنتن شبکه سه برد و از قضا سریال خوش ساختی نیز از آب درآمد تا به امروز، او در ژانر خودش و همچنین دیگر ژانرها در حال ایفای نقش است و در میان تعجب برخی سلبریتی‌ها و امثالهم که در اختتامیه جشنواره فجر به نامزد شدن او برای نقش بهترین بازیگر مرد خندیدند، یکی از بازیگران پرفروشی است که اکثر مردم هر فیلمی که نام او در آن به میان بیاید حتما در سالن‌های سینما به تماشا می‌نشینند.
حالا می‌توان با جرأت گفت پژمان جمشیدی یک استثنا در سینمای ایران است. بازیگری که آرام آرام در جایگاهی قرار گرفت که حضورش در هر فیلمی تضمین کننده فروش و اقبال مردمی است.
او حالا تنها بازیگری است که در عرض یک دهه توانسته مجموع فروش آثارش را به مرز 1000 میلیارد تومان برساند. رکوردی منحصر بفرد که نام او را در تاریخ سینمای ایران جاودانه می‌کند.
طی سالهای اخیر کمتر فیلم پرفروشی را می‌توان سراغ گرفت که ردپایی از پژمان جمشیدی در آن نباشد. او که روزگاری در زمین فوتبال با پیراهن شماره «10» یکه تازی می‌کرد و جناح راست زمین را به تسخیر خود در می‌آورد حالا در دنیای سینما هم انگار همان شماره را برتن دارد و توانسته یک تنه گیشه سینمای ایران را از آن خودش کند. پژمان حالا با فروش اعجاب‌برانگیز فیلم‌هایش دست‌نیافتی شده و می‌توان او را مرد 1000 میلیاردی سینمای ایران نام نهاد.
پژمان جمشیدی در سالهای حضورش در سینما در 26 فیلم اکران شده به ایفای نقش پرداخت که از این تعداد، 17 اثر در ژانر کُمدی به روی پرده رفت و 9 اثر فیلم هایی در ژانر درام بودند که برخلاف تصوری که منتقدان سینما داشتند، توانست در این ژانر هم خوش بدرخشد و نشان بدهد که علاوه بر خنداندن مردم در فیلم‌های کُمدی می‌تواند با یک تمرین حساب شده از سایه کاراکتر کُمدی بیرون بیاید و به ایفای نقش‌های جدی بپردازد.
جمشیدی در سال 1398 یکی از پررنگ‌ترین سالهای خود در سینما را تجربه کرد. او در این سال با داشتن 5 فیلم بر روی پرده توانست رکورد منحصر به فردی را از آن خود کند. فیلم‌های تگزاس2، ما همه باهم هستیم و جهان با من برقص در ژانر کُمدی و ایده اصلی و هزار تو در ژانر درام آثاری بودند که جمشیدی در سال 98 با آنها بیش از پیش در دل مردم جا باز کرد. از این آثار تگزاس2 توانست با فروش بیش از 25 میلیاردی ، راه پژمان جمشیدی را برای تبدیل شدن به پرفروش ترین بازیگر مرد سینمای ایران هموار کند.
در مقابل پرحضورترین سال از حیث تعداد آثار بر روی پرده سینما، جمشیدی در سال های 1393 و 1399، به دلایلی کم فروغ ترین روزهای حرفه‌ای سینمایی خود را پشت سر گذاشت. آتش بس2 و همچنین خوب بد جلف فیلم هایی بود که به ترتیب در سالهای ذکر شده روی پرده رفت و از قضا این دو اثر جزو ضعیف ترین اثرهای جمشیدی و همچنین کارگردانان این آثار نیز محسوب می‌شود و اگر بخواهیم راحت صحبت کنیم، این دو فیلم دو لکه سیاه در کارنامه پژمان جمشیدی است.
با ذکر این توضیحات حال وقت آن رسیده که به فروش این بازیگر در دنیای سینمای کُمدی که به نحوی زمینه تخصصی وی محسوب می‌شود بپردازیم. پژمان جمشیدی در طول دوران بازیگری خود در سینما و در زمینه فیلم‌های کُمدی در مجموع چیزی حدود 836 میلیارد تومان فروش داشته است. جالب اینجاست که فیلم ها و آثاری که جمشیدی در ژانر کُمدی روی پرده داشته در مجموع نزدیک به سی میلیون نفر مخاطب را به سینماها کشانده است که از این حیث می‌تواند تا مدت ها رکورددار باشد.
جمشیدی سال 1402 توانست با مجموع 419 میلیارد تومان فروش از سه فیلم هتل، شهر هرت و ویلای ساحلی به پرفروش ترین بازیگر تبدیل شود و این سال را برای خود در صدر جدول فروش شخصی قرار بدهد. همچنین همین سال عنوان پرمخاطب ترین سال برای پژمان جمشیدی لقب گرفت. سه فیلم ذکر شده با حضور جمشیدی توانست حدود 10 میلیون مخاطب را به سینماها بکشاند.
همیشه در مقابل پرفروش ترین و پرمخاطب ترین، آمار منفی هم وجود دارد. سال 1399 به دلیل شیوع کرونا و نیمه تعطیل بودن سینماها فیلم خوب بد جلف با فروش نزدیک به 2 میلیارد تومان و جذب 200 هزار مخاطب، فروش نا امید کننده‌ای را رقم زد و باعث شد که کارنامه پر فروغ جمشیدی با این آمار منفی دچار ضعف بشود.
در میان فیلم هایی که پژمان جمشیدی در دوران فعالیتش به عنوان کمدین در فیلم‌های کُمدی به ایفای نقش پرداخته، فیلم سینمایی هتل که هم اکنون نیز در سینمای آنلاین شبکه نمایش خانگی حضور دارد، با 227 میلیارد تومان فروش در سینماها و اکران عمومی و جذب 6 میلیون و 200 هزار مخاطب، پرفروش ترین فیلم پژمان جمشیدی در ژانر کُمدی محسوب می‌شود. فیلمی که فارغ از محتوا و فیلمنامه به صورت عجیبی مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
برخلاف تصورات مردم و منتقدان سینما در عدم موفقیت پژمان جمشیدی در فیلم‌های درام و غیرکُمدی، جمشیدی در فیلم های درام نیز موفقیت خود را به همگان ثابت کرد.
جمشیدی در طول سالهای فعالیتش و بازی در هفت فیلم درام توانست حدود 115 میلیارد تومان از این فیلم های غیرکُمدی فروش داشته باشد. 31 میلیون مخاطب برای فیلم های غیرکُمدی پژمان جمشیدی، گواهی است بر این مساله که جمشیدی توانسته خود را به عنوان یک بازیگر موفق به سینمای ایران معرفی کند و بر خلاف نظر اکثر منتقدان او حالا به یکی از سوپراستارهای سینمای ایران تبدیل شده است.
فیلم سینمایی بی بدن که هم اکنون در سینمای آنلاین فیلیمو در دسترس مخاطبان است با فروشی نزدیک به 47 میلیارد در اکران عمومی، پرفروش‌ترین درامی است که در آن پژمان جمشیدی نقش کلیدی و حساس را به عهده دارد. بی بدن با جذب نزدیک به 777 هزار مخاطب توانست در کارنامه جمشیدی، عنوان پرمخاطب ترین فیلم درام را نیز به خود اختصاص بدهد.
جمشیدی با فروش کلی بیش از 950 میلیارد تومان حالا در سینمای ایران فاصله‌ای تا هزار میلیارد شدن ندارد. با این عدد فروش جمشیدی تا مدت‌ها بازیگری دست نیافتنی خواهد شد. بازیگری که در ابتدای راه کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که بتواند در این سینمای پر از پارتی و لابی دوام بیاورد.
علی کلانتری
