تحولات جهانی اکنون در دو محور مقاومت مشروع ملت فلسطین در جنگ غزه و جنگ اوکراین قرار گرفته است. هر چند که اهمیت جنگ غزه و واکنش‌های گسترده جهانی به جنایات رژیم صهیونیستی، در صدر تحولات جهانی قرار دارد اما بحث اوکراین هنوز برای برخی کشورها دارای اهمیت بوده و به دنبال منافعی در آن هستند. ترکیه و شخص رئیس جمهور اردوغان از جمله این بازیگران هستند که در باب اوکراین و غزه داد سخن می‌دهند.
در همین راستا دیروز رجب طیب اردوغان گفت که قصد دارد با همتای روس خود ولادیمیر پوتین برای احیای طرح غلات دریای سیاه گفتگو کند.اردوغان حین بازگشت از مجارستان به خبرنگاران گفت:«ما به زودی با پوتین ملاقات خواهیم کرد و هر کاری بتوانیم برای عملیاتی نگه داشتن کریدورغلات انجام خواهیم. امیدوارم با پاسخ‌های مثبت به راه خود ادامه دهیم.»
این سخنان میانجی‌گرایانه با هدف کمک به امنیت غذایی جهان در حالی صورت می گیرد که وی اخیرا عنوان کرده است که تصویب عضویت سوئد در ناتو توسط پارلمان ترکیه منوط به موافقت کنگره آمریکا با درخواست ترکیه برای خرید جنگنده‌های اف-۱۶ است و از دو مجلس قانونگذاری خواسته است تا "همزمان" عمل کنند. این رفتار اردوغان نشان می‌دهد که او از یک سو به دنبال نمایش چهره‌ای صلح جو و ناجی از خود است و از سوی دیگر سعی دارد تا از جنگ اوکراین برای اهداف نظامی و سیاسی خود بهره برداری نماید.
در حوزه فلسطین نیز اردوغان از یک سو هر روز علیه رژیم صهیونیستی موضع گیری دارد چنانکه چندی پیش گفت: اسرائیل یک رژیم تروریستی است و شخصی که بر آن حکومت می‌کند باعث قیام اسرائیلی‌ها علیه خودش شده و پایان دوران حکومت وی (بنیامین نتانیاهو) نزدیک شده است. در همین حال او بر لزوم پایان حملات به غزه و پایان تحریم‌ها را خواستار شده است.
نکته مهم آنکه تمام این رفتارها در حالی صورت گرفته است که وی همزمان همچنان به روابط سیاسی با رژیم صهیونیستی ادامه می دهد و در عین حال غذا و لباس به این کشور صادر می‌کند.به عبارتی دیگر وی از یک سو نمایش چهره‌ای انسانی از خود را دارد و از سوی دیگر با توجه به بحرانی شدن وضعیت اقتصادی و امنیتی صهیونیست‌ها به دنبال کسب منافع از روابط اقتصادی با آن است.
این نوع رفتارها از سوی سران ترکیه اعتراض‌هایی در درون و بیرون ترکیه را به همراه داشته و بسیاری آن را رویکردی کاسبکارانه می‌دانند که در نهایت نیز دستاوردی برای ترکیه نخواهد داشت چرا که نتیجه نهایی آن بی اعتمادی جهانی به سیاست‌های این کشور به عنوان ساختاری بی ثبات در سیاست خارجی خواهد بود.
در همین راستا دیروز رجب طیب اردوغان گفت که قصد دارد با همتای روس خود ولادیمیر پوتین برای احیای طرح غلات دریای سیاه گفتگو کند.اردوغان حین بازگشت از مجارستان به خبرنگاران گفت:«ما به زودی با پوتین ملاقات خواهیم کرد و هر کاری بتوانیم برای عملیاتی نگه داشتن کریدورغلات انجام خواهیم. امیدوارم با پاسخ‌های مثبت به راه خود ادامه دهیم.»
این سخنان میانجی‌گرایانه با هدف کمک به امنیت غذایی جهان در حالی صورت می گیرد که وی اخیرا عنوان کرده است که تصویب عضویت سوئد در ناتو توسط پارلمان ترکیه منوط به موافقت کنگره آمریکا با درخواست ترکیه برای خرید جنگنده‌های اف-۱۶ است و از دو مجلس قانونگذاری خواسته است تا "همزمان" عمل کنند. این رفتار اردوغان نشان می‌دهد که او از یک سو به دنبال نمایش چهره‌ای صلح جو و ناجی از خود است و از سوی دیگر سعی دارد تا از جنگ اوکراین برای اهداف نظامی و سیاسی خود بهره برداری نماید.
در حوزه فلسطین نیز اردوغان از یک سو هر روز علیه رژیم صهیونیستی موضع گیری دارد چنانکه چندی پیش گفت: اسرائیل یک رژیم تروریستی است و شخصی که بر آن حکومت می‌کند باعث قیام اسرائیلی‌ها علیه خودش شده و پایان دوران حکومت وی (بنیامین نتانیاهو) نزدیک شده است. در همین حال او بر لزوم پایان حملات به غزه و پایان تحریم‌ها را خواستار شده است.
نکته مهم آنکه تمام این رفتارها در حالی صورت گرفته است که وی همزمان همچنان به روابط سیاسی با رژیم صهیونیستی ادامه می دهد و در عین حال غذا و لباس به این کشور صادر می‌کند.به عبارتی دیگر وی از یک سو نمایش چهره‌ای انسانی از خود را دارد و از سوی دیگر با توجه به بحرانی شدن وضعیت اقتصادی و امنیتی صهیونیست‌ها به دنبال کسب منافع از روابط اقتصادی با آن است.
این نوع رفتارها از سوی سران ترکیه اعتراض‌هایی در درون و بیرون ترکیه را به همراه داشته و بسیاری آن را رویکردی کاسبکارانه می‌دانند که در نهایت نیز دستاوردی برای ترکیه نخواهد داشت چرا که نتیجه نهایی آن بی اعتمادی جهانی به سیاست‌های این کشور به عنوان ساختاری بی ثبات در سیاست خارجی خواهد بود.
علی تتماج
