چند سال پیش از سوی وزارت صمت برای ایجاد اطمینان، امنیت و ساماندهی کسب و کارهای اینترنتی و دیجیتال، موضوع یک سمبل و علامت ملی مطرح شد بنام «ای نماد» که داشتن این نماد، بیانگر صلاحیت همه جانبه کسب و کارها و متولیان آن‌ها بود. همواره طی این سال‌ها پلیس و دستگاه‌های نظارتی و دولتی از مردم خواسته‌اند که در مراجعه به کسب و کارهای اینترنتی حتما و حتما به علامت «ای نماد» توجه ویژه داشته باشند.
«ای‌نماد» در طول عمر خود، قرار بود یک نماد اعتماد الکترونیکی برای وب‌سایت‌ها باشد. یک نماد اجباری برای وب‌سایت‌ها که جهت دریافت درگاه پرداخت به آن نیاز دارند. اما با مطرح شدن کلاهبرداری‌های اینترنتی بخصوص سکه ثامن و این روزها موضوع «کوروش کمپانی» این سوال پیش آمده است پس موضوع امنیتی که قرار بود این نماد ایجاد کند چه شد؟ و آیا با اتفاقات اخیر این نماد کارکرد اصلی خود، یعنی «ایجاد اعتماد» را دارد؟
در جمع بندی نظرات مردم و افکارعمومی مشخص شده که این‌طور نیست و«ای نماد» دیگر آن کارکرد اصلی و واقعی را ندارد و مدعای آن هم پرونده‌های کلاهبرداری در پلیس فتا و دادگستری است.
مال‌باختگان کوروش کمپانی می‌گویند دو عامل باعث اعتماد به کوروش کمپانی شده است: تبلیغ سلبریتی‌ها و همچنین نماد اعتماد الکترونیکی.این اولین‌بار نیست که یک فروشگاه اینترنتی با وجود داشتن نماد اعتماد الکترونیکی، مرتکب تخلف شده و مسدود می‌شود. یکی از این اتفاقات مربوط به ماجرای سکه ثامن بود که با وجود داشتن ای‌نماد، خسارات فراوانی به خریداران وارد کرد. در آن زمان ای‌نماد اعلام کرد که اتحادیه طلا و جواهر باید درباره فعالیت این مؤسسه پاسخگو باشد.این نماد قرار بود احتمال تخلف و کارهای خلاف قانون را کمتر کند، اما عملاً خدمت جدیدی ارائه نمی‌دهد.
قانون تجارت الکترونیک مصوب سال 82 نیز در فصل دوم خود اشاره به قواعد مربوط به تبلیغ در فضای سایبر می‌کند و اقداماتی نظیر مخفی کردن هویت یا محل کسب یا به مخاطره انداختن سلامت افراد در تبلیغ را صراحتا ممنوع اعلام می‌دارد، اما در خصوص انجام فعالیت تبلیغی برای شرکتی که بعداً مرتکب جرم می‌شود هیچ‌گونه جرم‌انگاری صورت نگرفته و عملا قواعد وضع شده در این قانون ناظر بر کیفیت و چگونگی تبلیغ در فضای سایبر است.
و به هر حال بنظر می‌رسد داستان کلاهبرداری‌های اینترنتی پایانی نخواهد نداشت و حکایت همچنان باقی است، باید بمانیم و منتظر گذر زمان باشیم که سیاستگذاران به چه تصمیماتی در این زمینه خواهند رسید؟
«ای‌نماد» در طول عمر خود، قرار بود یک نماد اعتماد الکترونیکی برای وب‌سایت‌ها باشد. یک نماد اجباری برای وب‌سایت‌ها که جهت دریافت درگاه پرداخت به آن نیاز دارند. اما با مطرح شدن کلاهبرداری‌های اینترنتی بخصوص سکه ثامن و این روزها موضوع «کوروش کمپانی» این سوال پیش آمده است پس موضوع امنیتی که قرار بود این نماد ایجاد کند چه شد؟ و آیا با اتفاقات اخیر این نماد کارکرد اصلی خود، یعنی «ایجاد اعتماد» را دارد؟
در جمع بندی نظرات مردم و افکارعمومی مشخص شده که این‌طور نیست و«ای نماد» دیگر آن کارکرد اصلی و واقعی را ندارد و مدعای آن هم پرونده‌های کلاهبرداری در پلیس فتا و دادگستری است.
مال‌باختگان کوروش کمپانی می‌گویند دو عامل باعث اعتماد به کوروش کمپانی شده است: تبلیغ سلبریتی‌ها و همچنین نماد اعتماد الکترونیکی.این اولین‌بار نیست که یک فروشگاه اینترنتی با وجود داشتن نماد اعتماد الکترونیکی، مرتکب تخلف شده و مسدود می‌شود. یکی از این اتفاقات مربوط به ماجرای سکه ثامن بود که با وجود داشتن ای‌نماد، خسارات فراوانی به خریداران وارد کرد. در آن زمان ای‌نماد اعلام کرد که اتحادیه طلا و جواهر باید درباره فعالیت این مؤسسه پاسخگو باشد.این نماد قرار بود احتمال تخلف و کارهای خلاف قانون را کمتر کند، اما عملاً خدمت جدیدی ارائه نمی‌دهد.
قانون تجارت الکترونیک مصوب سال 82 نیز در فصل دوم خود اشاره به قواعد مربوط به تبلیغ در فضای سایبر می‌کند و اقداماتی نظیر مخفی کردن هویت یا محل کسب یا به مخاطره انداختن سلامت افراد در تبلیغ را صراحتا ممنوع اعلام می‌دارد، اما در خصوص انجام فعالیت تبلیغی برای شرکتی که بعداً مرتکب جرم می‌شود هیچ‌گونه جرم‌انگاری صورت نگرفته و عملا قواعد وضع شده در این قانون ناظر بر کیفیت و چگونگی تبلیغ در فضای سایبر است.
و به هر حال بنظر می‌رسد داستان کلاهبرداری‌های اینترنتی پایانی نخواهد نداشت و حکایت همچنان باقی است، باید بمانیم و منتظر گذر زمان باشیم که سیاستگذاران به چه تصمیماتی در این زمینه خواهند رسید؟
فرهاد خادمی
