دور جدید نشست های کمیسیون مشترک برجام میان جمهوری اسلامی ایران و گروه ۱+۴ و البته با حضور حاشیه ای آمریکا امروز در وین ادامه می یابد. مذاکراتی که محور آن را رسیدن به راهکاری برای لغو تحریمها، بازگشت آمریکا به برجام و بازگشت ایران به تعهدات برجامی است که به دلیل بد عهدی طرف غربی آنها را تعلیق کرده است. این نشست در حالی برگزار می شود که همزمان با آن چند نکته قابل توجه مشاهده میشود.
نخست آنکه جمهوری اسلامی ایران بر اساس حقوق هستهای اش و نیازی که به رادیو داروهای پیشرفته دارد، غنی سازی ۶۰ درصد و نیز نصب نسل جدید سانتریفیوژها در نطنز را آغاز کرده است. نکته مهم آنکه غرب با نادیده گرفتن حقوق هستهای ایران و نظارت آژانس بر این فعالیتها، غنی سازی مذکور را محکوم و آن را تهدید امنیت نامیده است. البته آنها اشاره ای به مصوبات جدی آمریکا، فرانسه و انگلیس مبنی بر هزینه کرد میلیاردها دلار برای نوسازی بمبهای هستهای یشان نکردهاند که جای تامل دارد.
دوم آنکه رژیم صهیونیستی در تروریسم دولتی آشکار اقدام به خرابکاری در تاسیسات نظنز کردند. اقدامی که در کنار تجواز به حریم یک کشور مستقل، اقدامی تروریستی علیه فعالیت صلح آمیز هستهای یک عضو آژانس است. غرب به جای محکوم سازی این جنایت بزرگ ، سکوت کرده و یا مستقیما از آن حمایت کردهاند. رفتاری که مشابه آن را در ترور دانشمندان هستهای ایران از جمله شهید فخری زاده میتوان مشاهده کرد.
سوم آنکه نشست وین در حالی برگزار می شود که اروپاییها در اقدامی سوال برانگیز تحریم تعدادی شرکتها و مقامات ایرانی را اعلام کردند حال آنکه مذاکرات برای لغو تحریم هاست که عملا در جهت عکس رفتار عملی اروپاست.
چهارم آنکه دوگانگی هستهای غرب همچنان سوال برانگیز است. ژاپن اعلام کرده که فاضلاب نیروگاه هستهای فوکوشیما را در اقیانوس آرام رها خواهد کرد. این اقدام که تهدیدی علیه اکوسیستم جهان است اسکوت کشورهای غربی همراه شده است حال آنکه این کشورها بارها با ادعای حفاظت از محیط زیست خواستار تعطیلی تمام فعالیت هستهای ایران شدهاند در حالی که آژانس همواره ایمنی تاسیسات هستهای ایران را مورد تاکید قرار داده است.
پنجم آنکه ، مذاکرات لغو تحریم ها در حالی برگزار می شود که اوایل این هفته نخست وزیر کره جنوبی به تهران سفر داشته است که محور آن را یز بدهی ۷ میلیارد دلاری سئول تشکیل می داد.
جالب توجه انکه آمریکا و اروپا با ادعای مستقل بودن کره جنوبی، هیچ اقدامی برای آزاد سازی دارایی ایران در سئول نداشته اند حال آنکه مقامات کره تاکید دارند که این بلوکه شدن تحت تاثیر فشار و تحریم های غرب بوده است. نکته مهم آنکه در این هفته لاوروف وزیر خارجه روسیه برای توسعه مناسبات دو کشور به تهران صفر کرده بود که غرب همانطور که با امضا توافق ۲۵ ساله ایران و چین مخالفت کردند نارضایتی خود را از روابط تهران - مسکو نیز اعلام داشتند حال آنکه محور اصلی این توافقات در حوزه اقتصادی بوده که میتواند کمک به رفع تحریمها باشد.
با توجه به آنچه ذکر شد می توان دریافت که غربیها هر چند در ظاهر ادعای مذاکره و تعامل و حتی رسیدن به راهکاری برای لغو تحریمها را مطرح می کنند اما در عمل همچنان سیاست های ضد ایرانی گذشته را ادامه می دهند. رفتاری که سناریوی رویکرد آنها به مذاکره برای مذاکره و وقت طلب کردن را بیشتر آشکار می سازد که هوشیاری در برابر آن و حتی در صورت لزوم ترک میز مذاکره را الزام آور میسازد.
نویسنده: قاسم غفوری