کارشناس مسائل سیاسی گفت: دولت ترامپ خاصه در دو سال اخیر و بعد از خروج از برجام، شیوههایی مختلف و ابزارهایی متفاوت را برای اعمال فشار به ایران مورد استفاده قرار داد.
سیدرضا میرطاهر با اشاره به تقسیمبندی جنگها در دنیا اظهار کرد: تا قبل از رواج جنگ ترکیبی از سال ۲۰۱۴ به بعد، جنگها به دو بخش کلاسیک و چریکی تقسیمبندی میشد. وی افزود: بسیاری جنگها تا قبل از جنگ جهانی دوم در رده جنگهای کلاسیک جای میگرفت ولی بعد از گسترش نهضتهای آزادیبخش جنگهای نامنظم یا شورشی رخ داد که بین گروههای چریکی چپ و دولتهای وابسته به غرب رواج داشت.
میرطاهر نوع جدید این جنگ را به بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ متعلق دانست که مصداق بارز آن ظهور گروههای تروریستی تکفیری از جمله داعش و جبهه النصره بود.
این کارشناس مسائل سیاسی وارد آوردن حداکثر تلفات انسانی و مادی را دو هدف اصلی این گروههای تروریستی دستنشانده غرب عنوان کرد.
میرطاهر در ادامه درگیری اوکراین و روسیه و نوع امکانات بهکاربردهشده از سوی روسها را آغازی بر جنگ ترکیبی دانست و اضافه کرد: در جنگ هیبریدی با نوعی راهبرد نظامی پیچیده سروکار داریم .
وی ادامه داد: عناصر مختلف قدرت در جنگ ترکیبی بهصورت شبکهای و پیچیده وارد عمل میشوند و لذا تأثیر این نوع جنگ نسبت به سایر جنگها بیشتر است.
میرطاهر در پاسخ به این سؤال که آیا جنگ امروز ایران و آمریکا ترکیبی است و دولتها چه نقشی در این بین دارند، خاطرنشان کرد: در برهه کنونی بیشتر با جنگ ترکیبی آمریکا علیه ایران روبهرو هستیم و ما در مقام دفاع عمل میکنیم.
وی با ابراز اینکه دولت ترامپ از کلیه شیوهها برای تضعیف نظام ایران بهرهگیری میکند، افزود: دولت ترامپ خاصه در دو سال اخیر و بعد از خروج از برجام، شیوههایی مختلف و ابزارهایی متفاوت را برای اعمال فشار به ایران مورد استفاده قرار داد.
میرطاهر یادآور شد: بعد از اینکه ترامپ اعلام کرد از برجام خروج میکند، همزمان شاهد اعلام سیاست رسمی دولت آمریکا علیه ایران بودیم که تحت عنوان فشار حداکثری شناخته میشود و در این چارچوب تأکید اصلی سیاست ترامپ بر افول قدرت اقتصادی است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا میتوان جهان بدون هژمون را متصور بود یا خیر، گفت: همه نظامهای بینالملل شاهد حضور قدرتهای برتر هستند؛ البته هژمونی بهمعنای اعمال نفوذ است نه قدرت.
میرطاهر اضافه کرد: در دوره جنگ سرد دو ابرقدرت وجود داشت ولی در دوره پسا جنگ سرد، آمریکا مدتی ابرقدرت بود و امروز نظام بینالملل بهسمت چندقطبی در حال حرکت است و لذا واقعیت نظام بینالملل نیازمند وجود قدرتهای متکثر است.