اهلبیت عصمت و طهارت به عنوان فرزندان پیامبر(ص) جانشینان ایشان و مفسران دین خاتم هستند و رسول مکرم ما را به پیروی از قرآن و نیز آنان که در واقع نگرش ایشان به این فرا خوانده است و فرمودند: «من از میان شما میروم و دو چیز سنگین و گرانبها از خود در میان شما باقی میگذارم کتاب خدا «قرآن» و عترتم «علی(ع) و آلعلی(ع)» این دو هرگز از هم جدا نمیشوند تا بر من بر سر حوض کوثر درآیند.»
و حسین بن علی نیز در نامه خود به محمد بنحنفیه در مورد علت قیام خود مینویسند: «احياي سنت و قانون جدم، رسول خدا(ص) و راه و رسم پدرم، علي بنابي طالب(ع) است.» پس حسین بنعلی(ع) کشته اسلام به این معنا که فقط نمازی خوانده شود و یا زکاتی ستانده شود نبود، بلکه ایشان کسی بود که برای چگونگی آنها کشته شد، زیرا در آن زمان نیز نماز خوانده میشد و زکات ستانده میشد هر چند دستگاه پلید اموی درپی آن بود که به مرور زمان آن ظاهر را نیز از میان بردارد، لیکن هنوز چنین اتفاقی نیفتاده بود و با آنچه از امام(ع) نقل شد، ایشان درپی آن بودند که اسلام را با قرائت جد و پدرشان(ع) زنده کنند، پس دین صرف عمل کردن نیست، بلکه چگونه عمل کردن نیز هست.
امام علی(ع) در نهجالبلاغه پس از دعوت مردم به انجام اعمال، اینگونه به ایشان میفرماید؛ بر طبق اعلام بینه عمل کنید :« «اِعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اللّهُ عَلى اَعْلام بَيِّنَة » و در تعریف اعلام بینه که همان قرآن و عترت نبوی هستند ایشان را اینگونه معرفی میفرماید:« آن مؤمنان چراغهای هدايت و نشانههای شب زنده داری هستند، مفسده بر انگيز نمام و عيب شايع کن، احمق و بیمنطق نيستند.»
پس ایشان احمق بیمنطق نیستند یکی از شاخصههای اینگونه افراد یک طرفه به قاضی نرفتن است، این موضوع یعنی منطق اهلبیت متاسفانه در بسیار از موارد به صورت ناقص به دست ما رسیده است یعنی گوینده یا به دلیل بیاطلاعی و یا به هر دلیل دیگر بخشی از نگرش اهلبیت را نسبت به یک موضوع بیان داشته است و از بیان بخش دیگر غافل مانده است.
ما در اینجا به یکی از موارد از این دست به عنوان نمونه میپردازیم. بسیار این آیه از قرآن کریم را شنیدهایم که میفرماید: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، صدقههای خود را با منّت و آزار، باطل مكنيد» سوال این است چند درصد از مردم هستند که مالی را به دست بیاورند و انفاق کنند ولی بخواهند منت بگذارند آیا منت نهادن میتواند دلیل انفاق باشد؟ چرا باید مالی با سختی به دست بیاید و بعد به نام انفاق تعمداً از دست برود بخاطر اینکه انفاقکننده بتواند منت بگذارد؟ بله ممکن است درصدی از افراد واقعا دچار برخی مشکلات روحی باشند و چنین کارهایی را انجام دهند ولی این فراگیر نیست، یعنی علت تمامی منت گذاشتنها نیست، اهلبیت(ع) از جایی که به همان صفت منطقی بودن متصف هستند میفرمایند: «امام علی: ناديده گرفتن احسان [ديگران]، منتگذارى زشت آنان را سبب مىشود» امام علی(ع) در اینجا با علتیابی منتگذاری عدهای سخن قرآن کریم را تبیین فرمودهاند که همه افراد به دلیل ضعف نفس نیست که منت میگذارند بلکه برخی از این منت نهادنها به دلیل قدر نشناسی طرف مقابل است وقتی آیه شریف را در کنار سخن مولی علی(ع) قرار دهیم دقیقا وجهه منطق دین الهی رخ مینماید.
نویسنده: فرهاد ملاامینی - دبیر مجمع پیروان مهدی موعود(عج)