دلمان نمیخواست در آغازین روزهای بهار و پس از سپری کردن روزهای پر از نعمت و به نسبت خوب نوروزی نقدها را اینگونه شروع کنیم اما نمیشود بر اساس میل و بنا به خواستههای دل زندگی کرد بلکه بشر نیازمند عقل در کنار عاطفه است که به همین نیت خداوند باریتعالی منش عقلایی مرد را در کنار درک و عاطفه زن آفرید تا ممزوجی از نوشداروی عقل و عاطفه را در زندگی پیاده نمایند.
بعضی اوقات بیمار از خوردن داروهای تلخ یا بدمزه گریزان است اما این فهم است که به او فرمان میدهد زمان تناول اغذیههای خوشمزه و گوارا نیست و موسم مصرف داروهایی است که طعمی ناخوشایند اما نتیجهای مطلوب دارد.
اقتصاد مقاومتی که طی ۵ سال گذشته دارویی مناسب برای درمان بیماری سخت و وخیم بازار کشور بوده است و از جانب بعضی مسئولان اجرایی تنها به شعار و تبلیغ سپرده شده اما یکی از کمیابترین نوشداروهایی است که با ظاهر طعم گس و ناپسند خود اما در باطن علاج همه نابسامانیهایی است که در دامنه اقتصاد ملتهب کشور ایجاد شده است تا شاید بتواند به هم خوردگی آن را سامان داده و معالج باشد.
دولتهای یازدهم و دوازدهم در تمام طول پنج سال گذشته آنچه را که از این دکترین برداشت و به مرحله اجرا گذاشتهاند چیزی نبوده جز ضربالمثل معروف ایرانی که میگوید: «مرگ خوب است اما برای همسایه» زیرا در حقیقت سعی کردهاند اجرا را بر توان جامعه تحمیل نمایند که ضمن فشارهای متمرکز بتوانند تا حدودی به معالجه این بیماری خطرناک بپردازند.
نگاهی به طول این سالها و بررسی یارانههایی که برای رفع معضلات جامعه اختصاص داده شده بود نشان میدهد که تنها جای پای باقیمانده از شیشههای خالی داروها برای درمان واریز ماهانه ۴۵۵۰۰ تومان به حسابها است که تنها بهای ۲۵۰ گرم گوشت را تأمین میکند!
پیش از این بودهاند و هنوز هم هستند معدودی که قوت لایموت زندگی خود را تنها با کمک یارانههای دولت تأمین میکردند و امروز که اکثر آنها حذف شده و رقم فعلی هم تکافوی امرار معاش یک روز را نمیدهد به سختی از این گردنه پر پیچ و خم عبور میکنند بنابراین پر واضح است که آحاد جامعه در بوته آزمایش طاقت فرسا قرار گرفتهاند در حالی که مصوبات کابینه بعضی از گذرهای باریک و مویرگی که به نحوی میتوانست نمکی به آش جامعه بپاشد را نیز مسدود مینمایند و البته در نظر اول قابل تقدیس است که از جمله میتوان به حذف چاپ و توزیع تقویم و سر رسیدهای رنگارنگ از سوی دستگاههایی اشاره نمود که به نحوی از بودجه دولت بهرهمند میگردند، اما بستن این مویرگ که کارپردازیها را ناچار به خرید همین محصول مورد نیاز بعضی از دوایر و بخصوص بانکها از بازار آزاد میکند نوعی لقمه را دور سر گرداندن بیش نیست زیرا ذیحسابان به علت کثرت فاکتورها هیچ اشرافی به اسناد خرید محصولاتی که تولیدش از بودجه عمومی منع شده ندارند!
اگر قرار بر ممنوعیت در هزینههای زائد است باید مشمول همه موارد ریز و درشت آن باشد که به نحوی از انحاء و از طرق مختلف به صورت زالو وار بودجه را میمکند! در حال حاضر بیش از ۹۷ درصد از آحاد جامعه از تلفنهای همراه استفاده میکنند که اپراتورها تعداد سیم کارتهای فعال را ۹۱ میلیون قطعه اعلام مینمایند، در ایام نوروز امسال پیام تبریک مقام ریاست جمهوری کشور بدون استثنا به همه سیم کارتهای فعال ارسال میگردد که اگر حسابداران خبره چرتکه به دست بگیرند و ضمن محاسبه رقمی که به شرکت مخابرات از محل بودجه نهاد ریاست جمهوری پرداخت میشود بپردازند عنایت خواهند نمود که چه عدد کلانی به دست خواهد آمد!
در حالی که دیگر مدیران ارشد از جمله وزیر آموزش و پرورش و رئیس صندوق فقیر و بدهکار بازنشستگی کشوری هم بار این هزینه زائد و بینتیجه را به دوش دستگاه خود میگذارند تا بعضی دیگر از مسئولان هم از آن پیروی نمایند! حالا هر ایرانی به راحتی میتواند رقم این سیم کارتهای فعال را بر عدد تعرفه هر پیامک ضرب نماید تا رقم کلانی را که از بودجه سال ۹۸ کشور به جوی آب ریخته شده به دست آورد!
نویسنده: حسن روانشید