در حالی جهان معطوف به نسل کشی غزه، جنگ اوکراین، المپیک پاریس بوده است که در تحولی هسته‌ای استرالیا در راستای پیمان امنیتی سه جانبه با آمریکا و انگلیس موسوم به «آکوس» (Aukus) جهت تجهیز زیردریایی‌های اتمی، قراردادی را برای انتقال مواد و اسرار اتمی امضا کرد.
خبرگزاری فرانسه از مبدا سیدنی با انتشار این خبر افزود: براساس این قرارداد، ایالات متحده و انگلیس ملزم به انتقال مواد و دانش هسته‌ای حساس به عنوان بخشی از توافقنامه امنیتی سه جانبه آکوس به استرالیا خواهند شد.«ریچارد مارلس» وزیر دفاع و معاون نخست وزیر استرالیا در مورد امضای این قرار داد گفت: «این توافق گام مهمی در جهت دستیابی استرالیا به زیردریایی های متعارف هسته ای برای نیروی دریایی سلطنتی استرالیا است». آکوس پیمان امنیتی سه جانبه بین استرالیا، ایالات متحده آمریکا و انگلیس است که در سپتامبر سال ۲۰۲۱ میلادی منعقد شد و به موجب آن قرار است زیردریایی های اتمی از نوع «اس اس ان - ای» (SSN-A) برای نیروی دریایی انگلیس تا اواخره دهه ۲۰۳۰ و استرالیا تا دهه ۲۰۴۰ به خدمت گرفته شوند.
این همکاری هسته‌ای میان سه کشور در حالی صورت می‌گیرد که اولا هدف این رویکرد نه تامین امنیت برای استرالیا بلکه برنامه ای از سوی غرب برای اعمال فشار بر چین می‌باشد. این مسئله بارها از سوی پکن با واکنشی تند همراه شده است. بر این اساس این توافقات می‌تواند در نهایت به یک تنش هسته‌ای در جهان مبدل شود که هزینه‌های جبران ناپذیری به همراه دارد. دوم آنکه استرالیا نشان داده که هرگز کشور مستقلی نبوده و از یک سو همچنان زیر سلطه انگلیس است و از سوی دیگر نیز مجری سیاست‌های آمریکا می باشد.
با توجه به سابقه آمریکا در استفاده از بمب هسته‌ای در ژاپن و نیز استفاده انگلیس از تسلیحات آغشته به اورانیوم ضعیف شده در عراق و افغانستان، این خطر وجود دارد که کشورهای مذکور از تسلیحات هسته‌ای استرالیا علیه سایر کشورها استفاده نمایند. بر این اساس و با عنایت به تهدیدات حقیقی که این سه کشور در قبال امنیت جهان دارند این سوال مطرح است که چرا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر این تهدیدات سکوت کرده است و هیچ اقدامی برای مقابله با آن صورت نمی‌دهد در حالی که همین آژانس در برابر فعالیت‌های صلح آمیز کشورهایی همچون ایران هر روز در حال پرونده سازی و اعلام نگرانی است؟! این دوگانگی رفتاری سیاسی کاری و غیر حرفه‌ای بودن آژانس را بیش از پیش آشکار می سازد.
خبرگزاری فرانسه از مبدا سیدنی با انتشار این خبر افزود: براساس این قرارداد، ایالات متحده و انگلیس ملزم به انتقال مواد و دانش هسته‌ای حساس به عنوان بخشی از توافقنامه امنیتی سه جانبه آکوس به استرالیا خواهند شد.«ریچارد مارلس» وزیر دفاع و معاون نخست وزیر استرالیا در مورد امضای این قرار داد گفت: «این توافق گام مهمی در جهت دستیابی استرالیا به زیردریایی های متعارف هسته ای برای نیروی دریایی سلطنتی استرالیا است». آکوس پیمان امنیتی سه جانبه بین استرالیا، ایالات متحده آمریکا و انگلیس است که در سپتامبر سال ۲۰۲۱ میلادی منعقد شد و به موجب آن قرار است زیردریایی های اتمی از نوع «اس اس ان - ای» (SSN-A) برای نیروی دریایی انگلیس تا اواخره دهه ۲۰۳۰ و استرالیا تا دهه ۲۰۴۰ به خدمت گرفته شوند.
این همکاری هسته‌ای میان سه کشور در حالی صورت می‌گیرد که اولا هدف این رویکرد نه تامین امنیت برای استرالیا بلکه برنامه ای از سوی غرب برای اعمال فشار بر چین می‌باشد. این مسئله بارها از سوی پکن با واکنشی تند همراه شده است. بر این اساس این توافقات می‌تواند در نهایت به یک تنش هسته‌ای در جهان مبدل شود که هزینه‌های جبران ناپذیری به همراه دارد. دوم آنکه استرالیا نشان داده که هرگز کشور مستقلی نبوده و از یک سو همچنان زیر سلطه انگلیس است و از سوی دیگر نیز مجری سیاست‌های آمریکا می باشد.
با توجه به سابقه آمریکا در استفاده از بمب هسته‌ای در ژاپن و نیز استفاده انگلیس از تسلیحات آغشته به اورانیوم ضعیف شده در عراق و افغانستان، این خطر وجود دارد که کشورهای مذکور از تسلیحات هسته‌ای استرالیا علیه سایر کشورها استفاده نمایند. بر این اساس و با عنایت به تهدیدات حقیقی که این سه کشور در قبال امنیت جهان دارند این سوال مطرح است که چرا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر این تهدیدات سکوت کرده است و هیچ اقدامی برای مقابله با آن صورت نمی‌دهد در حالی که همین آژانس در برابر فعالیت‌های صلح آمیز کشورهایی همچون ایران هر روز در حال پرونده سازی و اعلام نگرانی است؟! این دوگانگی رفتاری سیاسی کاری و غیر حرفه‌ای بودن آژانس را بیش از پیش آشکار می سازد.
علی تتماج
