با ارسال اسامی اعضای کابینه دولت به مجلس موج حملات و انتقادات سنگین اصلاح طلبان علیه «پزشکیان» شدت گرفت به‌گونه‌ای که ناظرین و کارشناسان و سیاسیون از این رفتارهای نابخردانه متعجب و بهت زده شدند. تعجب کردند که این همه هجمه، عصبانیت و حتی طعنه و توهین برای چیست؟ چه اتفاقی افتاده که رئیس جمهور اصلاح‌طلب، مستوجب این پرخاشگری‌ها است؟ گناه پزشکیان چیست؟
روزیکشنبه، پزشکیان، پس از مشورت با «شورای راهبری دولت چهاردهم» کابینه پیشنهادی خود شامل ۱۹ نفر را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد. ارسال نامه مذکور درفرصت قانونی به مجلس برای رسیدگی داده شد تا مجلس نیزکارهای موظف و پیش نیاز خود را برای رأی اعتماد انجام دهد. تا اینجای کار همه چیز درست و اصولی است اما به محتوای پیام‌ها که نگاه می‌کنیم می‌بینیم اصلاح طلبان «سهم خواه و پست‌طلب» همه حرفشان این است که چرا ما و عوامل گوش به فرمان ما، در لیست نیست و حالا که این دیگ برای ما نمی‌جوشد، پس ... بجوشد!
هتاکی‌ها و هنجارشکنی‌های این به اصطلاح اصلاح‌طلبان نشان داد که اینان به واقع «شیفتگان خدمت» نیستند بلکه «تشنگان قدرتند». این جماعت که تا روز جمعه و شنبه یقه خود را برای پزشکیان چاک می‌دادند، به یکباره از ظهر یکشنبه چنان به افشاگری دست زدند و پته همدیگر را روی آب ریختند که ناگفتنی است. برای ادامه، نگاهی گذرا می‌کنیم به اظهارات اصلاح طلبی.
* سخنگوی جبهه اصلاحات: اخبار نگران کننده‌‌ای درباره برخی اسامی کابینه معرفی شده به گوش می‌‌رسد. برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند.
* سلحشوری: پزشکیان در اولین امتحان به جز در مواردی معدود، نمره مردودی گرفت. کابینهای که نه بر اساس شایستگی و تخصص و مشورت کارگروه‌‌ها و شورای راهبری، بلکه با سهم‌خواهی و دخالت این و آن شکل گرفت.
* توحیدلو، عضو شورای راهبری: آنچه مسلم است، کابینهای به غایت پیر خواهیم داشت. این موضوع در تضاد با شاخص‌های اعلامی و گزینه‌‌های انتخابی شورا است.
این‌ها مشتی بود از خروارها افاضات اصلاح‌طلبان در فضای مجازی. در حالی که رسانه‌ها و کانال‌های اصلاح‌طلب دیروز نوشتند؛۶۰ درصد از وزرا، پیشنهادهای کارگروه‌های تحت نظر شورای راهبری هستند. اما جبهه اصلاحات، بنا را بر این گذاشته که هم غنیمت و سهم حداکثری بگیرد و هم به شیوه متعارف خود، گردن نگیرد.
آنها در گذشته نیز پس از کام‌جویی از قدرت و ثروت، به هاشمی و خاتمی و روحانی بد و بیراه گفتند و از پذیرش مسئولیت عملکرد دولت‌ها شانه خالی کردند. بنابراین بخشی از این مجادله، با وجود اذعان به چیدن دست‌کم ۶۰ درصد کابینه است. بخش دیگر ماجرا، به سهم‌خواهی درون جبهه‌ای برمی‌گردد، اینکه آنان حتی این حق را به رئیس جمهور نمی‌دهند که ۴۰ درصد باقی مانده را خودش بچیند.
آنچه که از روش و منش آقای پزشکیان در طی سه ماه گذشته برداشت کردیم این است که ایشان اصولا اهل دعوا و جنگ در کشور نیست. دوست دارد با تعامل و روند کارشناسی امور را به پیش ببرد تا گرهی از مشکلات کشور گشوده شود اما تندروهای اصلاح طلبان که رفتارشان بوی کارشکنی می‌دهد بدنبال سازش و تعامل نیستند بلکه می‌خواهند همواره کشور در تنش و آشوب‌های سیاسی و مجادلات رسانه‌ای باشد تا آنها بتوانند از آب گل آلود ماهی‌های خودشان را بگیرند. مصداق این عرایضمان افشاگری جدید شخص آقای رئیس جمهور است که همین چهارشنبه گذشته در دیدار اصحاب رسانه، خبر تکان دهنده‌ای را بیان کرد. رئیس جمهور به خبرنگاران گفت: «در سخنرانی‌های تنفیذ و تحلیف، برای من نوشته بودند نقد کنم و از مشکلات کشور بگویم، اما به خودم اجازه ندادم در مقابل دیدگان کسانی که خارجی هستند و نشسته‌اند، بلند بشوم و عیب‌های‌مان را بگویم. در حقیقت دوری کردم. افتخارات‌مان را گفتم.»
حال نباید بپرسیم که این مشاوران سطح بالا که برای چنین سخنرانی‌های مهم وکلیدی مشورت سمی دادند، چه کسانی هستند؟ آیا نباید از این نامشاوران بپرسیم که رئیس جمهور چرا باید در روز تنفیذ و تحلیف و در حضور مقامات خارجی، مشکلات و عیب‌ها را بشمارد. در کدام کشور چنین کاری را می‌کنند؟! همین جا باید به رئیس‌جمهور به خاطر عزتمندی و درایت و پس زدن آن مشورت‌های مسموم، آفرین و خدا قوت بگوییم!
ختم کلام اینکه پزشکیان باانتخاب کابینه ای که توان و ظرفیت کارشناسی و کاری دارد نشان داد به دنبال سیاسی کاری وسیاست بازی نیست و می‌خواهد بر اساس برنامه‌ها، سیاست‌ها و چشم اندازهای مصوب امور را پیش ببرد و در این راه مستظهر به حمایت‌های رهبر انقلاب اسلامی است همان‌طور که در انتخاب دکتر عارف یک «نه» بزرگ به کسانی گفت که در فکر تندروی و قانون‌شکنی و درگیرسازی نظام اجرایی کشور بودند، با معرفی کابینهای که اکثر آنها مانند خودش از اصلاح‌طلبان هستند، می‌خواهند در آرامش به کار بپردازند که ان‌شاء‌الله گره‌های موجود در معیشت را باز کنند و به ارتقاء و اعتلای کشور بپردازند و این که کابینه معرفی شده فاصله کهکشانی بانیات براندازانه منتقدان اصلاح طلب پزشکیان دارد.
روزیکشنبه، پزشکیان، پس از مشورت با «شورای راهبری دولت چهاردهم» کابینه پیشنهادی خود شامل ۱۹ نفر را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد. ارسال نامه مذکور درفرصت قانونی به مجلس برای رسیدگی داده شد تا مجلس نیزکارهای موظف و پیش نیاز خود را برای رأی اعتماد انجام دهد. تا اینجای کار همه چیز درست و اصولی است اما به محتوای پیام‌ها که نگاه می‌کنیم می‌بینیم اصلاح طلبان «سهم خواه و پست‌طلب» همه حرفشان این است که چرا ما و عوامل گوش به فرمان ما، در لیست نیست و حالا که این دیگ برای ما نمی‌جوشد، پس ... بجوشد!
هتاکی‌ها و هنجارشکنی‌های این به اصطلاح اصلاح‌طلبان نشان داد که اینان به واقع «شیفتگان خدمت» نیستند بلکه «تشنگان قدرتند». این جماعت که تا روز جمعه و شنبه یقه خود را برای پزشکیان چاک می‌دادند، به یکباره از ظهر یکشنبه چنان به افشاگری دست زدند و پته همدیگر را روی آب ریختند که ناگفتنی است. برای ادامه، نگاهی گذرا می‌کنیم به اظهارات اصلاح طلبی.
* سخنگوی جبهه اصلاحات: اخبار نگران کننده‌‌ای درباره برخی اسامی کابینه معرفی شده به گوش می‌‌رسد. برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند.
* سلحشوری: پزشکیان در اولین امتحان به جز در مواردی معدود، نمره مردودی گرفت. کابینهای که نه بر اساس شایستگی و تخصص و مشورت کارگروه‌‌ها و شورای راهبری، بلکه با سهم‌خواهی و دخالت این و آن شکل گرفت.
* توحیدلو، عضو شورای راهبری: آنچه مسلم است، کابینهای به غایت پیر خواهیم داشت. این موضوع در تضاد با شاخص‌های اعلامی و گزینه‌‌های انتخابی شورا است.
این‌ها مشتی بود از خروارها افاضات اصلاح‌طلبان در فضای مجازی. در حالی که رسانه‌ها و کانال‌های اصلاح‌طلب دیروز نوشتند؛۶۰ درصد از وزرا، پیشنهادهای کارگروه‌های تحت نظر شورای راهبری هستند. اما جبهه اصلاحات، بنا را بر این گذاشته که هم غنیمت و سهم حداکثری بگیرد و هم به شیوه متعارف خود، گردن نگیرد.
آنها در گذشته نیز پس از کام‌جویی از قدرت و ثروت، به هاشمی و خاتمی و روحانی بد و بیراه گفتند و از پذیرش مسئولیت عملکرد دولت‌ها شانه خالی کردند. بنابراین بخشی از این مجادله، با وجود اذعان به چیدن دست‌کم ۶۰ درصد کابینه است. بخش دیگر ماجرا، به سهم‌خواهی درون جبهه‌ای برمی‌گردد، اینکه آنان حتی این حق را به رئیس جمهور نمی‌دهند که ۴۰ درصد باقی مانده را خودش بچیند.
آنچه که از روش و منش آقای پزشکیان در طی سه ماه گذشته برداشت کردیم این است که ایشان اصولا اهل دعوا و جنگ در کشور نیست. دوست دارد با تعامل و روند کارشناسی امور را به پیش ببرد تا گرهی از مشکلات کشور گشوده شود اما تندروهای اصلاح طلبان که رفتارشان بوی کارشکنی می‌دهد بدنبال سازش و تعامل نیستند بلکه می‌خواهند همواره کشور در تنش و آشوب‌های سیاسی و مجادلات رسانه‌ای باشد تا آنها بتوانند از آب گل آلود ماهی‌های خودشان را بگیرند. مصداق این عرایضمان افشاگری جدید شخص آقای رئیس جمهور است که همین چهارشنبه گذشته در دیدار اصحاب رسانه، خبر تکان دهنده‌ای را بیان کرد. رئیس جمهور به خبرنگاران گفت: «در سخنرانی‌های تنفیذ و تحلیف، برای من نوشته بودند نقد کنم و از مشکلات کشور بگویم، اما به خودم اجازه ندادم در مقابل دیدگان کسانی که خارجی هستند و نشسته‌اند، بلند بشوم و عیب‌های‌مان را بگویم. در حقیقت دوری کردم. افتخارات‌مان را گفتم.»
حال نباید بپرسیم که این مشاوران سطح بالا که برای چنین سخنرانی‌های مهم وکلیدی مشورت سمی دادند، چه کسانی هستند؟ آیا نباید از این نامشاوران بپرسیم که رئیس جمهور چرا باید در روز تنفیذ و تحلیف و در حضور مقامات خارجی، مشکلات و عیب‌ها را بشمارد. در کدام کشور چنین کاری را می‌کنند؟! همین جا باید به رئیس‌جمهور به خاطر عزتمندی و درایت و پس زدن آن مشورت‌های مسموم، آفرین و خدا قوت بگوییم!
ختم کلام اینکه پزشکیان باانتخاب کابینه ای که توان و ظرفیت کارشناسی و کاری دارد نشان داد به دنبال سیاسی کاری وسیاست بازی نیست و می‌خواهد بر اساس برنامه‌ها، سیاست‌ها و چشم اندازهای مصوب امور را پیش ببرد و در این راه مستظهر به حمایت‌های رهبر انقلاب اسلامی است همان‌طور که در انتخاب دکتر عارف یک «نه» بزرگ به کسانی گفت که در فکر تندروی و قانون‌شکنی و درگیرسازی نظام اجرایی کشور بودند، با معرفی کابینهای که اکثر آنها مانند خودش از اصلاح‌طلبان هستند، می‌خواهند در آرامش به کار بپردازند که ان‌شاء‌الله گره‌های موجود در معیشت را باز کنند و به ارتقاء و اعتلای کشور بپردازند و این که کابینه معرفی شده فاصله کهکشانی بانیات براندازانه منتقدان اصلاح طلب پزشکیان دارد.
فرهاد خادمی
