آتش بس میان حماس و رژیم صهیونیستی در حالی برقرار شد که یکی از مهمترین نکات پیرامون آن مسئله تبادل اسرا بوده است. بر اساس توافقات 3 اسیر زن اسرائیلی با 90 اسیر فلسطینی مبادله شدند. نکته بسیار مهم در باب روز نخست آتش بس در سرزمین‌های اشغالی، نوع رفتار رسانه‌های بزرگ غربی است.
رسانه‌هایی غربی همچون بی بی سی ، رویترز، صدای آمریکا، رادیو فردا، دویچه وله، خبرگزاری فرانسه و..... که در طول 15 ماه نسل کشی غزه دست در دست صهیونیست‌ها داشته‌اند در باب اتش بس و تبادل اسرا نیز همین ویه را ادامه داده‌اند. مروری بر عملکرد این رسانه‌ها نشان می‌دهد که از یک سو آنها در قبال غزه بیش از هر چیز ویرانه‌ها و سرزمین نابود شده با مردمانی سرگردان را که القا کننده ناامیدی و یاس از آینده است، کم رنگ سازی حضور مردم در کنار نظامیان حماس در تبادل اسرا و نمایش فضایی کاملا نظامی، اصرار بر روایت اسرائیلی از اسرای فلسطین با کلید واژه زندانیان فلسطینی که عملا ماهیت اسیر جنگی بودن آنها را حذف کرده و این رژیم را از لزوم رعایت قوانین جنگی تبرئه و در کلان حذف ماهیت سرزمین فلسطین را نشان می‌دهد در پیش گرفته‌اند.
از سوی دیگر در قبال سرزمین‌های اشغالی با رویکردی احساسی و انسانی به دنبال جلب ترحم و همدردی جهانی با این رژیم بوده‌اند تا ضمن توجیه جنایات این رژیم در غزه، سیاست های ضد اسلامی و ضد فلسطینی خود را اجرایی سازند که تاکید بر واژه گروگان‌های ازاد شده به جای اسرای اسرائیلی، برجسته سازی تصاویری از اشک‌ها و فضای احساسی میان خانواده‌ها و شهروندان از ازادی اسرا نمودی از این رفتار است.
رسانه‌های غربی بار دیگر ماهیت نژادپرستانه و خودبرترپندارانه تهوع آوارشان را به نمایش گذاشتند و نشان دادند که رسالت خبری و حرفه‌ای آنها نه حقیقت گویی و نشر اطلاعات و اخبار بلکه روایت گری یک جانبه گرایانه در حمایت از رژیم کودک کش صهیونیستی است. مسئله‌ای که خشم جوامع غربی را نیز به همراه داشته که تجمعات و اعتراضات صورت گرفته علیه بی‌بی سی در داخل انگلیس نمودی از این حقیقت است. روز نخست آتش بس بار دیگر رسوا کننده رسانه‌های غربی و نقش آنها در نسل کشی غزه بوده است. رسانه‌های غربی بار دیگر ماهیت حاکمیتی خود را نشان دادند و اثبات کردند که آزادی بیان و ازادی رسانه در غرب یک دورغ است که برای فریب افکار عمومی صورت می‌گیرد و هیچ تناسبی با واقعیت ندارد.
رسانه‌هایی غربی همچون بی بی سی ، رویترز، صدای آمریکا، رادیو فردا، دویچه وله، خبرگزاری فرانسه و..... که در طول 15 ماه نسل کشی غزه دست در دست صهیونیست‌ها داشته‌اند در باب اتش بس و تبادل اسرا نیز همین ویه را ادامه داده‌اند. مروری بر عملکرد این رسانه‌ها نشان می‌دهد که از یک سو آنها در قبال غزه بیش از هر چیز ویرانه‌ها و سرزمین نابود شده با مردمانی سرگردان را که القا کننده ناامیدی و یاس از آینده است، کم رنگ سازی حضور مردم در کنار نظامیان حماس در تبادل اسرا و نمایش فضایی کاملا نظامی، اصرار بر روایت اسرائیلی از اسرای فلسطین با کلید واژه زندانیان فلسطینی که عملا ماهیت اسیر جنگی بودن آنها را حذف کرده و این رژیم را از لزوم رعایت قوانین جنگی تبرئه و در کلان حذف ماهیت سرزمین فلسطین را نشان می‌دهد در پیش گرفته‌اند.
از سوی دیگر در قبال سرزمین‌های اشغالی با رویکردی احساسی و انسانی به دنبال جلب ترحم و همدردی جهانی با این رژیم بوده‌اند تا ضمن توجیه جنایات این رژیم در غزه، سیاست های ضد اسلامی و ضد فلسطینی خود را اجرایی سازند که تاکید بر واژه گروگان‌های ازاد شده به جای اسرای اسرائیلی، برجسته سازی تصاویری از اشک‌ها و فضای احساسی میان خانواده‌ها و شهروندان از ازادی اسرا نمودی از این رفتار است.
رسانه‌های غربی بار دیگر ماهیت نژادپرستانه و خودبرترپندارانه تهوع آوارشان را به نمایش گذاشتند و نشان دادند که رسالت خبری و حرفه‌ای آنها نه حقیقت گویی و نشر اطلاعات و اخبار بلکه روایت گری یک جانبه گرایانه در حمایت از رژیم کودک کش صهیونیستی است. مسئله‌ای که خشم جوامع غربی را نیز به همراه داشته که تجمعات و اعتراضات صورت گرفته علیه بی‌بی سی در داخل انگلیس نمودی از این حقیقت است. روز نخست آتش بس بار دیگر رسوا کننده رسانه‌های غربی و نقش آنها در نسل کشی غزه بوده است. رسانه‌های غربی بار دیگر ماهیت حاکمیتی خود را نشان دادند و اثبات کردند که آزادی بیان و ازادی رسانه در غرب یک دورغ است که برای فریب افکار عمومی صورت می‌گیرد و هیچ تناسبی با واقعیت ندارد.
علی تتماج
