امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران نزد سازمان ملل متحد در پی ادعاهای واهی اتحادیه عرب نامه ای اعتراض آمیز به شورای امنیت سازمان ملل ارسال کرده است.
در پی ادعاهای بی‌اساس اتحادیه کشورهای عربی علیه جمهوری اسلامی ایران، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد نامه‌ای خطاب به شورای امنیت ارسال کرده است.در این نامه، جمهوری اسلامی ایران به شدت اتهامات ناحق و بی‌اساس علیه حاکمیت و تمامیت ارضی خود را که در بند ۱۱ بیانیه اتحادیه کشورهای عربی مطرح شده است، محکوم و قاطعانه رد کرده و این اقدام را دخالت آشکار و ناعادلانه در امور داخلی کشورمان دانسته است.این نامه می افزاید: این اقدام نه تنها با روح حسن همجواری مغایرت دارد، بلکه نقض آشکار اصول بنیادی حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل، به ویژه اصول برابری حاکمیتی و عدم مداخله در امور داخلی کشورها است. جمهوری اسلامی ایران بار دیگر بر حاکمیت غیرقابل انکار خود بر جزایر ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس تاکید می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران همچنین استفاده از نام جعلی برای خلیج فارس در بندهای ۱۱ و ۱۶ بیانیه مذکور را به شدت محکوم کرده و آن را غیرقابل قبول دانسته است.جمهوری اسلامی ایران تاکید کرده است که "خلیج فارس" تنها نام قانونی و معتبر جغرافیایی برای این پهنه آبی است که از دوران باستان تاکنون استفاده شده است. تمامی سازمان‌های معتبر نقشه‌نگاری جهانی نیز این منطقه دریایی را با عنوان "خلیج فارس" به رسمیت شناخته و به آن احترام می‌گذارند.
پیش از این نیز سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، بند مربوط به جزایر سه گانه ایرانی واقع در خلیج فارس مندرج در بیانیه سی و سومین نشست سران اتحادیه عرب در بحرین را غیرقابل قبول دانست و آن را محکوم کرد. ناصر کنعانی پنجشنبه شب در یک موضع گیری رسانه ای در این ارتباط اظهار کرد: به دفعات تصریح و تأکید شده است که جزایر سه‌گانه ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک جزء لاینفک و ابدی سرزمینی جمهوری اسلامی ایران بوده و طرح اینگونه ادعاهای بی‌اساس در این بیانیه مردود است.سخنگوی وزارت امور خارجه در عین حال از بندهای بیانیه پایانی در دفاع از مردم مظلوم فلسطین و محکومیت جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در نوار غزه استقبال کرد و بر لزوم انسجام و اتحاد بیشتر کشورهای اسلامی برای متوقف کردن جنایات جنگی رژیم صهیونیستی تاکید کرد تا قبل از ورود آریایی‌ها به فلات ایران در منابع آسوری از خلیج فارس با عنوان «نارمرتو» نام برده شده است که به معنای رود و یا آبراه تلخ است و این قدیمی‌ترین عنوانی است که بر خلیج فارس داده شده است.در کتیبه‌ای از داریوش بزرگ شاه هخامنشی واژه یا عبارت «درایه تیه هچا پارسه آئی تی» بر آبراه خلیج فارس اطلاق شده است که معنای آن «دریایی که از پارس می‌رود» است.« استرابون » جغرافی‌دان معروف یونانی هم که در نیمه قرن اول میلادی زندگی می‌کرد در کتاب خود مکرراً از همین واژه برای معرفی خلیج فارس بهره برده و به ویژه تصریح می‌کند که اعراب بین دریای سرخ و خلیج فارس (پرسیکون کا ای تاس) روزگار می‌گذرانند.
کلودیوس پتوله ما اوس معروف و مشهور به بطلمیوس بزرگترین جغرافیادانان عالم در قرون اولیه پس از میلاد در قرن دوم میلادی از آبراه خلیج فارس تحت نام پرسیکوس سینوس ذکر کرده است که دقیقاً به مفهوم « خلیج فارس» است. در برخی منابع لاتین این واژه به صورت سینوس پرسیکوس و « ماره پرسیکوم » هم ذکر شده است که معنای عبارت اخیر دریای پارس است.لازم به یادآوری است که در بسیاری از زبان‌های زنده دنیا نیز همین واژه سینوس پرسیکوس برای معرفی نام خلیج فارس وارد شده است. کوین توس کورتیوس روفوس مورخ رومی هم در قرن اول میلادی نام لاتین «آکوارم پرسیکو را برای نام خلیج فارس به کار برده است که به معنای آبگیر پارس است.در منابع تاریخی و جغرافیایی دوره اسلامی نیز به طور مکرر برای شناسایی و معرفی آبراه خلیج فارس از واژه‌ها و عبارات «بحر فارس ـ البحر الفارسی ـ الخلیج الفارس ـ خلیج فارس» استفاده شده است.
ابوبکر احمد بن محمدبن اسحاق بن ابراهیم الهمدانی مشهور و معروف به ابن الفقیه در اثر جغرافیایی‌اش مختصر کتاب البلدان که در سال ۲۷۹ ق تألیف شده است درباره خلیج فارس چنین آورده است: «و اعلم ان بحر فارس و الهندهما بحر واحد لاتصال احدهما بالاخر. یعنی: بدان که دریای پارس و هند از برای پیوستگی به یکدیگر هر دو یک دریا هستند.»
ابوعلی احمدبن عمر بن رسته در کتابش الاعلاق النفیسه و در سال ۲۹۰ ق درباره خلیج فارس چنین نوشته است: فاما البحر الهندی یخرج منه خلیج الی ناحیه فارس یسمی الخلیج فارس ... و بین هذین الخلیجین (یعنی خلیج احمر و خلیج فارس) ارض الحجاز و الیمن و سایر بلاد العرب. یعنی:، اما دریای هند، از آن خلیجی به سوی ناحیت پارس بیرون آید که خلیج فارس نام دارد... و بین این دو خلیج یعنی خلیج احمر و خلیج پارس سرزمین حجاز و یمن و دیگر بلاد عرب واقع است.ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله بن احمد بن خرداد به خراسانی (وفات ۳۰۰ ق) در کتاب خود المسالک و الممالک در این باره می‌نویسد: «گروهی از این رود‌ها به سوی بصره و گروهی به سوی مذار [شهری بین واسط و بصره]روانند و سپس همه آن‌ها به دریای پارس می‌ریزند.»
بزرگ بن شهریار الناخذاه هرمزی (ناوخدای هرمزی) در کتابش عجایب الهند بر و بحر و جزایره که در سال ۳۴۲ ق آن را تألیف کرده است از واژه «بحر فارس» برای معرفی خلیج فارس بهره برده است. ابواسحاق ابراهیم بن محمد الفارسی الاصطخری (وفات ۳۴۶ ق) هم در کتاب خود مسالک الممالک از همین عبارت «بحر فارس» برای معرفی نام خلیج فارس استفاده می‌کند. مورخ نامدار ابوالحسن علی بن الحسین بن علی مسعودی (وفات ۳۴۶ ق) نیز در اثرش «مروج الذهب و معادن جوهر» در ذکر خلیج فارس عبارت «بحر فارس» را به کار برده است. مسعودی در کتاب دیگرش «التنبیه و الاشراف» هم واژه «البحر الفارسی» را برای شناساندن خلیج فارس به کار گرفته است.ابوریحان محمد بن احمد البیرونی الخوارزمی (وفات ۴۴۰ ق) نیز در آثار خود واژه‌های «دریای پارس ـ خلیج پارس ـ بحر پارس» را برای معرفی خلیج فارس ذکر کرده است. ابن حوقل در اثرش «صورﺓ الارض» و بشاری در کتابش احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم که به ترتیب در سال‌های ۳۶۷ ق و ۳۷۵ ق تألیف شده‌اند، واژه «بحر فارس» را به جای خلیج فارس به کار برده‌اند در کتاب «حدودالعالم من المشرق الی المغرب» هم در معرفی خلیج فارس از عبارت «خلیج فارس» بهره گرفته شده است.
در پی ادعاهای بی‌اساس اتحادیه کشورهای عربی علیه جمهوری اسلامی ایران، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد نامه‌ای خطاب به شورای امنیت ارسال کرده است.در این نامه، جمهوری اسلامی ایران به شدت اتهامات ناحق و بی‌اساس علیه حاکمیت و تمامیت ارضی خود را که در بند ۱۱ بیانیه اتحادیه کشورهای عربی مطرح شده است، محکوم و قاطعانه رد کرده و این اقدام را دخالت آشکار و ناعادلانه در امور داخلی کشورمان دانسته است.این نامه می افزاید: این اقدام نه تنها با روح حسن همجواری مغایرت دارد، بلکه نقض آشکار اصول بنیادی حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل، به ویژه اصول برابری حاکمیتی و عدم مداخله در امور داخلی کشورها است. جمهوری اسلامی ایران بار دیگر بر حاکمیت غیرقابل انکار خود بر جزایر ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در خلیج فارس تاکید می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران همچنین استفاده از نام جعلی برای خلیج فارس در بندهای ۱۱ و ۱۶ بیانیه مذکور را به شدت محکوم کرده و آن را غیرقابل قبول دانسته است.جمهوری اسلامی ایران تاکید کرده است که "خلیج فارس" تنها نام قانونی و معتبر جغرافیایی برای این پهنه آبی است که از دوران باستان تاکنون استفاده شده است. تمامی سازمان‌های معتبر نقشه‌نگاری جهانی نیز این منطقه دریایی را با عنوان "خلیج فارس" به رسمیت شناخته و به آن احترام می‌گذارند.
پیش از این نیز سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، بند مربوط به جزایر سه گانه ایرانی واقع در خلیج فارس مندرج در بیانیه سی و سومین نشست سران اتحادیه عرب در بحرین را غیرقابل قبول دانست و آن را محکوم کرد. ناصر کنعانی پنجشنبه شب در یک موضع گیری رسانه ای در این ارتباط اظهار کرد: به دفعات تصریح و تأکید شده است که جزایر سه‌گانه ایرانی بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک جزء لاینفک و ابدی سرزمینی جمهوری اسلامی ایران بوده و طرح اینگونه ادعاهای بی‌اساس در این بیانیه مردود است.سخنگوی وزارت امور خارجه در عین حال از بندهای بیانیه پایانی در دفاع از مردم مظلوم فلسطین و محکومیت جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در نوار غزه استقبال کرد و بر لزوم انسجام و اتحاد بیشتر کشورهای اسلامی برای متوقف کردن جنایات جنگی رژیم صهیونیستی تاکید کرد تا قبل از ورود آریایی‌ها به فلات ایران در منابع آسوری از خلیج فارس با عنوان «نارمرتو» نام برده شده است که به معنای رود و یا آبراه تلخ است و این قدیمی‌ترین عنوانی است که بر خلیج فارس داده شده است.در کتیبه‌ای از داریوش بزرگ شاه هخامنشی واژه یا عبارت «درایه تیه هچا پارسه آئی تی» بر آبراه خلیج فارس اطلاق شده است که معنای آن «دریایی که از پارس می‌رود» است.« استرابون » جغرافی‌دان معروف یونانی هم که در نیمه قرن اول میلادی زندگی می‌کرد در کتاب خود مکرراً از همین واژه برای معرفی خلیج فارس بهره برده و به ویژه تصریح می‌کند که اعراب بین دریای سرخ و خلیج فارس (پرسیکون کا ای تاس) روزگار می‌گذرانند.
کلودیوس پتوله ما اوس معروف و مشهور به بطلمیوس بزرگترین جغرافیادانان عالم در قرون اولیه پس از میلاد در قرن دوم میلادی از آبراه خلیج فارس تحت نام پرسیکوس سینوس ذکر کرده است که دقیقاً به مفهوم « خلیج فارس» است. در برخی منابع لاتین این واژه به صورت سینوس پرسیکوس و « ماره پرسیکوم » هم ذکر شده است که معنای عبارت اخیر دریای پارس است.لازم به یادآوری است که در بسیاری از زبان‌های زنده دنیا نیز همین واژه سینوس پرسیکوس برای معرفی نام خلیج فارس وارد شده است. کوین توس کورتیوس روفوس مورخ رومی هم در قرن اول میلادی نام لاتین «آکوارم پرسیکو را برای نام خلیج فارس به کار برده است که به معنای آبگیر پارس است.در منابع تاریخی و جغرافیایی دوره اسلامی نیز به طور مکرر برای شناسایی و معرفی آبراه خلیج فارس از واژه‌ها و عبارات «بحر فارس ـ البحر الفارسی ـ الخلیج الفارس ـ خلیج فارس» استفاده شده است.
ابوبکر احمد بن محمدبن اسحاق بن ابراهیم الهمدانی مشهور و معروف به ابن الفقیه در اثر جغرافیایی‌اش مختصر کتاب البلدان که در سال ۲۷۹ ق تألیف شده است درباره خلیج فارس چنین آورده است: «و اعلم ان بحر فارس و الهندهما بحر واحد لاتصال احدهما بالاخر. یعنی: بدان که دریای پارس و هند از برای پیوستگی به یکدیگر هر دو یک دریا هستند.»
ابوعلی احمدبن عمر بن رسته در کتابش الاعلاق النفیسه و در سال ۲۹۰ ق درباره خلیج فارس چنین نوشته است: فاما البحر الهندی یخرج منه خلیج الی ناحیه فارس یسمی الخلیج فارس ... و بین هذین الخلیجین (یعنی خلیج احمر و خلیج فارس) ارض الحجاز و الیمن و سایر بلاد العرب. یعنی:، اما دریای هند، از آن خلیجی به سوی ناحیت پارس بیرون آید که خلیج فارس نام دارد... و بین این دو خلیج یعنی خلیج احمر و خلیج پارس سرزمین حجاز و یمن و دیگر بلاد عرب واقع است.ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله بن احمد بن خرداد به خراسانی (وفات ۳۰۰ ق) در کتاب خود المسالک و الممالک در این باره می‌نویسد: «گروهی از این رود‌ها به سوی بصره و گروهی به سوی مذار [شهری بین واسط و بصره]روانند و سپس همه آن‌ها به دریای پارس می‌ریزند.»
بزرگ بن شهریار الناخذاه هرمزی (ناوخدای هرمزی) در کتابش عجایب الهند بر و بحر و جزایره که در سال ۳۴۲ ق آن را تألیف کرده است از واژه «بحر فارس» برای معرفی خلیج فارس بهره برده است. ابواسحاق ابراهیم بن محمد الفارسی الاصطخری (وفات ۳۴۶ ق) هم در کتاب خود مسالک الممالک از همین عبارت «بحر فارس» برای معرفی نام خلیج فارس استفاده می‌کند. مورخ نامدار ابوالحسن علی بن الحسین بن علی مسعودی (وفات ۳۴۶ ق) نیز در اثرش «مروج الذهب و معادن جوهر» در ذکر خلیج فارس عبارت «بحر فارس» را به کار برده است. مسعودی در کتاب دیگرش «التنبیه و الاشراف» هم واژه «البحر الفارسی» را برای شناساندن خلیج فارس به کار گرفته است.ابوریحان محمد بن احمد البیرونی الخوارزمی (وفات ۴۴۰ ق) نیز در آثار خود واژه‌های «دریای پارس ـ خلیج پارس ـ بحر پارس» را برای معرفی خلیج فارس ذکر کرده است. ابن حوقل در اثرش «صورﺓ الارض» و بشاری در کتابش احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم که به ترتیب در سال‌های ۳۶۷ ق و ۳۷۵ ق تألیف شده‌اند، واژه «بحر فارس» را به جای خلیج فارس به کار برده‌اند در کتاب «حدودالعالم من المشرق الی المغرب» هم در معرفی خلیج فارس از عبارت «خلیج فارس» بهره گرفته شده است.
