پس از پنج سال تلاش مستمر، دو ماهواره ایرانی «هدهد» و «کوثر» با هدف توسعه ارتباطات فضایی و اینترنت اشیاء با موفقیت به فضا پرتاب شدند. این ماهواره‌ها چه ویژگی‌هایی دارند و چرا پرتاب موفق آن‌ها یک گام بزرگ در صنعت فضایی کشور محسوب می‌شود؟
به گزارش فارس، بامداد سه‌شنبه 15 آبان، ماهواره‌های هدهد و کوثر از پایگاه فضایی روسیه با استفاده از پرتابگر سایوز به مدار زمین پرتاب شدند. ماهواره‌هایی که تمام مراحل طراحی، ساخت و پرتاب آن توسط بخش خصوصی و توسط شرکت دانش‌بنیان امید فضا انجام شده است. این پروژه، یک گام مهم برای ورود بخش خصوصی به این صنعت و رونق جدی اقتصاد فضایی است.
مشخصات ماهواره‌های هدهد و کوثر
ماهواره کوثر با وزن ۳۰ کیلوگرم و نرخ تصویربرداری ۶ فریم بر ثانیه، مأموریت خود را برای نقشه‌برداری و پایش حوزه‌های کشاورزی آغاز خواهد کرد. این ماهواره که نخستین محصول شرکت امید فضا است، از استاندارد ماهواره‌های مکعبی پیروی می‌کند و دوربین‌هایی با وضوح متوسط ۳.۴۵ متر در طیف‌های NIR و RGB دارد.ماهواره هدهد نیز، با وزنی حدود ۴ کیلوگرم و در قالب استاندارد مکعبی ساخته شده است و به‌عنوان بستر اینترنت اشیا در بخش‌های کشاورزی، حمل‌ونقل و محیط‌زیست خدمات ارائه خواهد داد. هدهد به فناوری اینترنت اشیا باند باریک مجهز است و می‌تواند در بخش‌های متنوعی از اقتصاد دیجیتال ایران نقش مهمی ایفا کند.
این دو ماهواره ایرانی با پرتابگر سایوز روسیه به مدار منتقل شدند؛ تصمیمی که به چند دلیل فنی و اقتصادی گرفته شد:۱. ویژگی‌های مدار خورشیدآهنگ: ماهواره‌های سنجشی و مخابراتی اغلب در مدارهایی مانند مدار خورشیدآهنگ قرار می‌گیرند که با شیب مداری حدود ۹۸ درجه نسبت به استوا هم‌خوانی دارد. برای این منظور، پایگاه پرتاب باید از نظر جغرافیایی، توانایی انجام این نوع مدارگذاری را داشته باشد که یکی از دلایل انتخاب پایگاه روسی برای این مأموریت بود. نمونه‌های قبلی آن نیز ماهواره‌های خیام، کوثر و پارس ۱ بوده است. برای پرتاب ماهواره به این مدارها، پایگاه فضایی چابهار در حال ساخت و نهایی‌شدن است.2. کاهش صف پرتاب ماهواره: سالاریه، رئیس سازمان فضایی، درباره استفاده از پرتابگرهای بین‌المللی توضیح داد که «یک دلیل مهم، وجود صف‌های طولانی پرتاب در کشور است که با کمک پرتاب‌های بین المللی آن را کم می‌کنیم.در صورتی که پرتابگر داخلی به دلایل زمانی نتواند خدمت‌رسانی کند، استفاده از پرتابگر خارجی یک گزینه متداول است. این اتفاق یک عرف بین المللی است» 3. ضریب اطمینان بالای سایوز: دلیل اینکه از بین پرتابگرهای خارجی، سایوز انتخاب شد این است که این پرتابگر دارای ضریب اطمینان بالاست و بسیاری از کشورهای صاحب فناوری فضایی نیز برای تضمین دقت و موفقیت عملیات، از این پرتابگر استفاده می‌کنند.4. جایگاه بین‌المللی صنعت فضایی ایران: برای اینکه صنعت فضایی ایران بتواند جایگاه بین‌المللی پیدا کند باید از مرزها بگذرد و یکی از این روش‌ها استفاده از پایگاه‌های پرتاب بین‌المللی است.
پرتاب ماهواره‌های هدهد و کوثر، گام اول در شکل‌گیری منظومه ماهواره‌ای «دو نما» است که قرار است شامل ۲۰۰ ماهواره سنجشی و مخابراتی باشد. این پروژه به ایران امکان می‌دهد تا نظارت و ارتباطات جامع فضایی را برقرار کند و زیرساختی برای تقویت امنیت و ارتقای کیفیت خدمات دیجیتال کشور فراهم آورد.منظومه ماهواره‌ای دو نما برای توصیف شبکه‌ای از ماهواره‌ها به کار می‌رود که به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند تا بتوانند یک منطقه خاص را از دو زاویه متفاوت پوشش دهند. این دو زاویه مختلف به ماهواره‌ها اجازه می‌دهد تا داده‌های دقیق‌تر و کامل‌تری را از سطح زمین جمع‌آوری کنند.چرا به آن «دو نما» می‌گویند؟ یکی از علت‌های اصلی آن دید سه‌بعدی است. داشتن دو تصویر از یک نقطه با زوایای متفاوت، به دانشمندان اجازه می‌دهد تا یک تصویر سه‌بعدی از آن منطقه ایجاد کنند. این قابلیت به‌خصوص در کاربردهایی مانند نقشه‌برداری، نظارت بر زمین و مطالعات زمین‌شناسی بسیار مفید است. کاهش سایه، دلیل دیگر این نام‌گذاری است؛ با داشتن دو ماهواره که از زوایای مختلف به یک منطقه نگاه می‌کنند، احتمال اینکه یک منطقه خاص در سایه قرار بگیرد و از دید خارج شود، بسیار کاهش می‌یابد. با ترکیب داده‌های حاصل از دو ماهواره، می‌توان دقت اندازه‌گیری‌ها را به میزان قابل‌توجهی افزایش داد.
به گزارش فارس، بامداد سه‌شنبه 15 آبان، ماهواره‌های هدهد و کوثر از پایگاه فضایی روسیه با استفاده از پرتابگر سایوز به مدار زمین پرتاب شدند. ماهواره‌هایی که تمام مراحل طراحی، ساخت و پرتاب آن توسط بخش خصوصی و توسط شرکت دانش‌بنیان امید فضا انجام شده است. این پروژه، یک گام مهم برای ورود بخش خصوصی به این صنعت و رونق جدی اقتصاد فضایی است.
مشخصات ماهواره‌های هدهد و کوثر
ماهواره کوثر با وزن ۳۰ کیلوگرم و نرخ تصویربرداری ۶ فریم بر ثانیه، مأموریت خود را برای نقشه‌برداری و پایش حوزه‌های کشاورزی آغاز خواهد کرد. این ماهواره که نخستین محصول شرکت امید فضا است، از استاندارد ماهواره‌های مکعبی پیروی می‌کند و دوربین‌هایی با وضوح متوسط ۳.۴۵ متر در طیف‌های NIR و RGB دارد.ماهواره هدهد نیز، با وزنی حدود ۴ کیلوگرم و در قالب استاندارد مکعبی ساخته شده است و به‌عنوان بستر اینترنت اشیا در بخش‌های کشاورزی، حمل‌ونقل و محیط‌زیست خدمات ارائه خواهد داد. هدهد به فناوری اینترنت اشیا باند باریک مجهز است و می‌تواند در بخش‌های متنوعی از اقتصاد دیجیتال ایران نقش مهمی ایفا کند.
این دو ماهواره ایرانی با پرتابگر سایوز روسیه به مدار منتقل شدند؛ تصمیمی که به چند دلیل فنی و اقتصادی گرفته شد:۱. ویژگی‌های مدار خورشیدآهنگ: ماهواره‌های سنجشی و مخابراتی اغلب در مدارهایی مانند مدار خورشیدآهنگ قرار می‌گیرند که با شیب مداری حدود ۹۸ درجه نسبت به استوا هم‌خوانی دارد. برای این منظور، پایگاه پرتاب باید از نظر جغرافیایی، توانایی انجام این نوع مدارگذاری را داشته باشد که یکی از دلایل انتخاب پایگاه روسی برای این مأموریت بود. نمونه‌های قبلی آن نیز ماهواره‌های خیام، کوثر و پارس ۱ بوده است. برای پرتاب ماهواره به این مدارها، پایگاه فضایی چابهار در حال ساخت و نهایی‌شدن است.2. کاهش صف پرتاب ماهواره: سالاریه، رئیس سازمان فضایی، درباره استفاده از پرتابگرهای بین‌المللی توضیح داد که «یک دلیل مهم، وجود صف‌های طولانی پرتاب در کشور است که با کمک پرتاب‌های بین المللی آن را کم می‌کنیم.در صورتی که پرتابگر داخلی به دلایل زمانی نتواند خدمت‌رسانی کند، استفاده از پرتابگر خارجی یک گزینه متداول است. این اتفاق یک عرف بین المللی است» 3. ضریب اطمینان بالای سایوز: دلیل اینکه از بین پرتابگرهای خارجی، سایوز انتخاب شد این است که این پرتابگر دارای ضریب اطمینان بالاست و بسیاری از کشورهای صاحب فناوری فضایی نیز برای تضمین دقت و موفقیت عملیات، از این پرتابگر استفاده می‌کنند.4. جایگاه بین‌المللی صنعت فضایی ایران: برای اینکه صنعت فضایی ایران بتواند جایگاه بین‌المللی پیدا کند باید از مرزها بگذرد و یکی از این روش‌ها استفاده از پایگاه‌های پرتاب بین‌المللی است.
پرتاب ماهواره‌های هدهد و کوثر، گام اول در شکل‌گیری منظومه ماهواره‌ای «دو نما» است که قرار است شامل ۲۰۰ ماهواره سنجشی و مخابراتی باشد. این پروژه به ایران امکان می‌دهد تا نظارت و ارتباطات جامع فضایی را برقرار کند و زیرساختی برای تقویت امنیت و ارتقای کیفیت خدمات دیجیتال کشور فراهم آورد.منظومه ماهواره‌ای دو نما برای توصیف شبکه‌ای از ماهواره‌ها به کار می‌رود که به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند تا بتوانند یک منطقه خاص را از دو زاویه متفاوت پوشش دهند. این دو زاویه مختلف به ماهواره‌ها اجازه می‌دهد تا داده‌های دقیق‌تر و کامل‌تری را از سطح زمین جمع‌آوری کنند.چرا به آن «دو نما» می‌گویند؟ یکی از علت‌های اصلی آن دید سه‌بعدی است. داشتن دو تصویر از یک نقطه با زوایای متفاوت، به دانشمندان اجازه می‌دهد تا یک تصویر سه‌بعدی از آن منطقه ایجاد کنند. این قابلیت به‌خصوص در کاربردهایی مانند نقشه‌برداری، نظارت بر زمین و مطالعات زمین‌شناسی بسیار مفید است. کاهش سایه، دلیل دیگر این نام‌گذاری است؛ با داشتن دو ماهواره که از زوایای مختلف به یک منطقه نگاه می‌کنند، احتمال اینکه یک منطقه خاص در سایه قرار بگیرد و از دید خارج شود، بسیار کاهش می‌یابد. با ترکیب داده‌های حاصل از دو ماهواره، می‌توان دقت اندازه‌گیری‌ها را به میزان قابل‌توجهی افزایش داد.
