بصره عراق طی روزهای اخیر با اعتراضات خیابانی همراه بود که فضایی امنیتی را بر این منطقه و کل عراق حاکم ساخته است. حال این سوال مطرح است که ریشه این اعتراضات چیست؟ وضعیت نابسامان اقتصادی یکی از مهمترین مسئله در اعتراضات مردم عراق است که از سوی دولتمردان این کشور نیز پذیرفته شده است اما به خشونت کشیده شدن این اعتراضات ورای اصل اعتراضات اقتصادی و معیشتی میتواند باشد. بخشی از این وضعیت را در ترورهای مشکوک روزهای اخیر در این منطقه میتوان مشاهده کرد. این وضعیت چنان است که برکناری رئیسپلیس استان بصره در هفته گذشته از سوی نخستوزیر هنوز نتوانسته خشم معترضان خیابانی را خاموش کند و همچنان شعله اعتراضات آنها روشن است و معترضان با تجمع مقابل دفتر پارلمان در این استان، آن را به آتش کشیدند و خواستار برکناری استاندار و معرفی عاملان ترورهای اخیر در این استان شدند.نقطه آغاز این بحران از ۱۴ آگوست جاری بود که افراد مسلح ناشناس، تحسین اسامه یکی از فعالان اعتراضات خیابانی بصره را در منطقه الجنینه استان بصره که محل کار او بود، ترور کردند و به ضرب ۲۰ گلوله او را کشتند. پس از آن، دوشنبه پیش افراد مسلح ناشناس دو فعال معترض بصراوی به نامهای لودیا ریمون و عباس صبحی را هدف گلوله قرار دادهاند و هر دو بر اثر شدت جراحات وارده به بیمارستان انتقال یافتند، تا تحت عمل جراحی قرار گیرند. چهارشنبه پیش نیز ریهام یعقوب یکی دیگر از فعالان معترض عراقی از سوی افراد ناشناس ترور شد و سهتن دیگر از معترضان مورد هدف قرار گرفتند و زخمی شدند. تمام این ترورها در حالی صورت گرفته که شبکههای خارجی به شدت به آن پرداخته و اجازه نمیدهند که خشم مردم عراق از این وضعیت فروکش نماید. نکته دیگر تقارن این اعتراضها با سفر الکاظمی به آمریکا قابل توجه است. در حالی مردم عراق بر لزوم خروج سریع آمریکا از کشورشان تاکید دارند که در سفر کاظمی، آمریکایی وعده خروج از سه سال آینده را مطرح کردند و عملا عدم پذیرش خواسته مردم را عنوان داشتهاند. با توجه به این شرایط ناارامیهای بصره را از یک سو اقدامی برای انحراف افکار عمومی از آنچه در آمریکا در سفر الکاظمی میگذرد میتوان ارزیابی کرد و از سوی دیگر آمریکا با ایجاد فضای بحرانی به دنبال امتیازگیری از عراق است که ادامه حضور نیروهای آمریکایی محور این طراحی را تشکیل میدهد. به هر تقدیر میتوان گفت که بحران بصره بهانهای برای سوء استفاده دشمنان عراق مبدل شده که با ناامنی سازی این کشور به توجیه ادامه اشغالگری خویش هستند.
نویسنده: فرامرز اصغری