دلایل نابودی کشاورزی ایران

دو نسل پیش مالکی دارای ده هکتار زمین بود وی آب در اختیار را متناسب با زمین زیر کشت و نوع کشت مدیریت می نمود و حداکثر بهره وری ممکن را کسب می کرد. بعد از فوت مالک زمین بین 5 فرزند وی به ارث رسید و به هر فرزند دو هکتار رسید مدیریت زمین خرد شده سخت تر و بهره وری پائین تر شد بعد از مرگ این پنج نفر زمین‌ها بین وارثان جدید توزیع و به هر وارث یک هکتار یا نیم هکتار زمین به ارث می رسد و با ادامه این روند یک نسل بعد زمینی که به فرزندان ارث می رسد آنقدر کم است که ارزش سرمایه گذاری و کشت را ندارد.
خرده مالکی ناشی از تقسیم زمین‌های بین وارثان کشاورزی ایران را به سمت نابودی کامل سوق خواهد داد. خرده مالکی بهره وری را به شدت کاهش می دهد و قدرت و انگیزه سرمایه گذاری و استفاده از فناوری‌های جدید و برنامه ریزی کشت را از بین می برد.
هیچ چاره ای جز این نیست که جهت جلوگیری از نابودی کشاورزی ایران، زمین‌های کشاورزی را از مالکیت شخصیت حقیقی به مالکیت شخصیت‌های حقوقی منتقل نمود.شخصیت حقوقی می تواند مرگ نداشته باشد و با نگاه بلند مدت می تواند کشاورزی و دامداری و باغداری را متحول نماید.
دولت و مجلس محترم می بایست با فراخوان نظر‌ها و راهکارهای اجرائی مختلف که از نخبگان دانشگاهی و مجریان و متصدیان حوزه کشاورزی کسب می نماید هر چه سریعتر قانون مناسبی را جهت انتقال مدیریت زمین‌های کشاورزی از شخصیت‌های حقیقی به شخصیت‌های حقوقی پیگیری و اجرائی نمایند.
در سال 1346 قانون تشکیل شرکت‌های زراعی مصوب گردید.  ماده اول این قانون به منظور فراهم نمودن موجبات افزایش درآمد سرانه کشاورزان و امکانات همه‌جانبه برای به کاربردن ماشین آلات کشاورزی در امر‌تولید محصولات کشاورزی و آشنایی زارعین با اصول و شیوه‌های جدید کشاورزی و حداکثر استفاده از نیروی اضافی انسانی موجود در روستاها در‌قطب‌های کشاورزی و صنعتی مملکت و برای جلوگیری از خردشدن و تقسیم اراضی مزروعی به قطعات غیر اقتصادی و افزایش میزان سطح زیر کشت‌کشور با استفاده از اراضی بایر و موات و مسلوب‌المنفعه وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی بر اساس وظایف پیش‌بینی شده در ماده یک قانون‌تشکیل این وزارت به تدریج در واحدهای روستایی مناطق مختلف کشور شرکت‌های سهامی زراعی تشکیل می‌دهد.
‌ماده سوم: در مناطقی که شرکت‌های سهامی زراعی تشکیل می‌شود وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی می‌تواند حق استفاده مطلق و دائم‌از اراضی موات و بایر و مسلوب‌المنفعه و دایر متعلق به دولت را در اختیار شرکت‌های سهامی زراعی بگذارد. در این صورت وزارت مذکور به نسبت‌سهمی که با توجه به تبصره ماده دوم این قانون تعیین می‌شود در شرکت ذی‌سهم خواهد بود و عواید حاصله از این سهام را به منظور کمک و تقویت‌شرکت‌های سهامی زراعی مربوط اختصاص خواهد داد.
‌ماده شانزدهم: این قانون به صورت آزمایش به مدت پنج سال اجراء خواهد شد هرگاه در این مدت دولت اصلاحاتی را در این مقررات ضرور بداند‌جهت تصویب به کمیسیون‌های اصلاحات ارضی و تعاون روستایی مجلسین تقدیم می‌نماید و این اصلاحات پس از تصویب لازم‌الاجراء است.
شرکت‌های زراعی چه مزیت‌هایی دارند؟
الف، از تکه تکه شدن و اضمحلال کشاورزی جلوگیری می کند
ب، منجر به مکانیزه شدن کشاورزی در همه حوزه‌ها می‌شود.
ج، امکان برنامه ریزی برای نوع  کشت و صادرات محصولات فراهم می‌شود.
چ، زمین‌های کشاورزی یکپارچه و بهره وری آنها افزایش چشمگیری خواهد یافت.
ح، از منابع آب و خاک بصورت علمی و برنامه ریزی شده استفاده خواهد شد
خ، امکان سرمایه گذاری در احداث آب بندها در بین دره‌ها جهت تامین بخشی از منابع آب در تابستان و لوله کشی و آبیاری قطره ای و بارانی مهیا تر و این برنامه فراگیرتر خواهد شد.
د، کشاورزی ایران صاحب متصدیان حرفه ای و تشکل‌های قدرتمندی خواهد شد که توان همفکری و مشورت و ارائه طرح و برنامه برای مسئولین هر منطقه، استان و کشور را خواهد داشت.
ر، افزاش اشتغال در حوزه کشاورزی و باغداری و کشت و صنعت و بهره ورزی نیروی انسانی و تجهیزات
ز، امکان بهره گیری از ظرفیت انرژی آب و باد و خورشید به فراخور ظرفیت‌های هر منطقه.