همزمان با تحولات سوریه و عراق، پروژهای پیچیده در جغرافیای منطقهای و بینالمللی در حال شکلگیری است تا دو هدف راهبردی غرب را محقق کند. یکی خلع سلاح مقاومت فلسطینی در مذاکرات قاهره و دیگری اجبار فلسطین به شناسایی رژیم تلآویو در سازمان ملل.
هم اینک دو روند مذاکراتی یکی در قاهره بر سر نحوه اجرایی کردن توافق آتشبس جنگ سوم غزه میان رژیم صهیونیستی و فلسطینیها و دیگری در اروپا بر سر اختصاص کرسی به دولت فلسطین در سازمان ملل توامان در حال پیگیری است.
مسئول پرونده مذاکراتی اول دولت مصر و مسئول پرونده مذاکراتی دوم که بیشتر محرمانه و یادآور نشستهاي مقدماتی منجر به قرار داد اوسلو در سال ۱۹۹۳ م است، انگلیس است.
هر یک از دو روند مذاکراتی یک هدف راهبردی را دنبال ميکند. اولی در قاهره خلع سلاح مقاومت فلسطینی را در ازای پایان محاصره نوار غزه پیگیر است و دومی شناسایی رژیم صهیونیستی توسط فلسطینیها را از طریق مکانیزم اختصاص یک کرسی ثابت برای دولت فلسطینی به شرط شناسایی اسرائیل دنبال ميکند.
در قاهره کمیته پیگیری توافقنامه آتشبس جنگ سوم غزه بجای اینکه درگیر نحوه اجرای تعهدات رژیم اشغالگر قدس نسبت به فلسطینیهاي نوار غزه باشد موضوع پایان محاصره در ازای خلع سلاح مقاومت را مطرح کرده است. این در حالی است که یکی از اصلیترین شروط مقاومت اسلامی فلسطین برای پایان دادن به شلیک موشکها در جنگ سوم غزه پایان محاصره هشت ساله نوار غزه بوده و طرف صهیونیستی به خاطر اضطرار وضعیتش آن را پذیرفت. عزام الاحمد نماینده جنبش فتح و موسی ابومرزوق نماینده جنبش حماس در یک سوی کمیته پیگیری و در سوی دیگر نماینده دولت مصر قرار دارند. نماینده مصر هم متولی مذاکره با رژیم صهیونیستی است و هدف غائی از این مذاکرات مشارکت دادن حماس در یک فرآیند پیچیدهای که با خلع سلاح آغاز و به پذیرش سازش ختم خواهد شد.
علاوه بر این مجموعه کشورهای عربی به سرپرستی عربستان سعودی طرحی را آماده اعلام در مجمع عمومی سازمان ملل ميکنند که طرح «پایان اشغال» نام دارد و براساس آن تلاش ميشود دولت فلسطین در سازمان ملل شناسایی شود. این طرح با دولت انگلیس هماهنگ شده است. هدف آن نیز عادیسازی رابطه با رژیم اشغالگر قدس اشت.
از دیگر سو دوشنبه هفته آینده طرحی در مجلس عوام انگلیس به رای گذاشته خواهد شد که براساس آن دولت انگلیس اجازه خواهد یافت دولت فلسطینی را با تعریف حقوقی یک دولت به رسمیت بشناسد. بر این اساس گام دوم انگلیسیها پس از اخذ مصوبه مجلس عوام رایزنی و اخذ موافقت اتحادیه اروپا در این خصوص و سپس طرح آن در شورای امنیت است. منظور لندن از دولت فلسطینی، دولتبرآمده از توافق آشتی ملی فلسطین بین فتح و حماس است. دولتی که پس از هشت سال جدایی غزه و کرانه باختری در نتیجه دعوای فتح و حماس، اردیبهشت سالجاری تشکیل شد. اینجا هم هدف مشارکت دادن حماس در یک فرآیند سازش است.
به این معنی که در یک فرآیندی که شاید برخی از فلسطینیها آن را موفقیتی برای خود تعریف کنند (به دست آوردن کرسی کامل در سازمان ملل) ناخواسته به سمتی حرکت خواهند کرد که در ازای آن باید رژیم اشغالگر قدس را شناسایی نمایند. چه اینکه بدون شک شرط غرب برای اختصاص این بسته تشویقی وسوسه انگیز به فلسطینیها پذیرفتن اسرائیل به عنوان یک «دولت یهودی» است. دولت یهودی نیز معنای خاص خود را دارد.
اینکه یک میلیون و سیصد هزار فلسطینی ساکن اراضی اشغالی سال ۴۸ ميبایست از این مناطق خارج و به کرانه باختری یا نوار غزه کوچ کنند. پذیرش کوچ هم به معنای پذیرش اسرائیل خواهد بود.
مهدی شکیبایی