شرق آسیا این روزها با تحولاتی همراه شده است که بیشتر رنگ و بوی نظامی دارد چنانکه شورای امنیت روسیه در بیانیهای اعلام کرد شویگو در ۱۳ سپتامبر از پیونگیانگ بازدید کرد و در آنجا مورد استقبال کیم جونگ اون رهبر کرهشمالی قرار گرفت. طرفین در این دیدار بر توعه همه جانبه روابط بویژه در عرصه نظامی و امنیتی تاکید کردند. پیش از این نیز در تحولی بسیار مهم
گزارش رسانه دولتی کره شمالی درباره بازدید کیم جونگ اون رهبر کره شمالی از موسسه تسلیحات هستهای و پایگاه تولید مواد هستهای با درجه تسلیحات با اولین عکسهای سانتریفیوژها همراه بود که نگاهی بیسابقه به برنامه هستهای کره شمالی را ارائه میدهد؛ برنامهای که توسط شورای امنیت سازمان ملل ممنوع است. این عکسها کیم جونگ اون را نشان میدهد که بین ردیفهای طولانی سانتریفیوژهای فلزی، ماشینهایی که اورانیوم غنیسازی میکنند، راه میرود. این گزارش زمان انجام این بازدید و مکان تاسیسات را مشخص نکرده است.رهبر کره شمالی همچنین از کارگران خواست تا مواد بیشتری برای سلاحهای هستهای تاکتیکی تولید کنند و گفت: «زرادخانه هستهای کره شمالی برای مقابله با تهدیدات ایالات متحده و متحدانش حیاتی است.» حال این سوال مطرح است که چرا دولتمردان کره شمالی چنین رویکردی را در پیش گرفتهاند بگونهای که از یک سو بر توسعه توان بمبهای هستهای خود تاکید کردهاند و از سوی دیگر نیز بر سطوح روابط نظامی با روسیه افزودهاند؟ نگاهی به تحولات شرق اسیا نشان میدهد که برخلاف رویههای گذشته اکنون کشورهایی همچون کره جنوبی و ژاپن به جای تکیه بر راهبرد اقتصادی در مسیر توسعه نظامی گری قرار گرفتهاند که محور آن را نیز نقش آفرینی برای آمریکا و ناتو تشکیل میدهد. سیاست راهبرد امنیت ملی آمریکا بر اساس اصل تقابل با ایران، روسیه، چین و کره شمالی و در نهایت پیروان چند جانبه گرایی جهانی استوار شده است لذا در این بازی کشورهایی همچون کره جنوبی، ژاپن و فیلیپین و حتی ویتنام نقشی موثر را ایفا میکنند. غربیها با سوق دادن شرق آسیا به عرصه نظامی گری برآنند تا در مرحله نخست کشورهایی همچون چین را مهار نمایند و در مرحله بعدی نیز منطقه را گرفتار رقابت تسلیحاتی و حتی درگیری نظامی کنند تا در نهایت اقتصاد این منطقه با فروپاشی همراه شود. نمود این رفتار را در اوکراین میتوان مشاهده کرد که آمریکا در ظاهر علیه روسیه در حمایت از اروپاست اما در عمل تضعیف همزمان روسیه و اروپا و حفظ یکجانبهگرایی خود را دنبال میکند. به عبارتی دیگر کره شمالی امروز در چارچوب مقابله با تهدیدات امنیت ملی و تحقق موازنه قدرت توسعه توان هستهای و مراوده گستردهتر با روسیه را در دستور کار قرار داده است تا در رویکردی پیش دستانه از تحرکات خصمانه آمریکا در امان بماند.
گزارش رسانه دولتی کره شمالی درباره بازدید کیم جونگ اون رهبر کره شمالی از موسسه تسلیحات هستهای و پایگاه تولید مواد هستهای با درجه تسلیحات با اولین عکسهای سانتریفیوژها همراه بود که نگاهی بیسابقه به برنامه هستهای کره شمالی را ارائه میدهد؛ برنامهای که توسط شورای امنیت سازمان ملل ممنوع است. این عکسها کیم جونگ اون را نشان میدهد که بین ردیفهای طولانی سانتریفیوژهای فلزی، ماشینهایی که اورانیوم غنیسازی میکنند، راه میرود. این گزارش زمان انجام این بازدید و مکان تاسیسات را مشخص نکرده است.رهبر کره شمالی همچنین از کارگران خواست تا مواد بیشتری برای سلاحهای هستهای تاکتیکی تولید کنند و گفت: «زرادخانه هستهای کره شمالی برای مقابله با تهدیدات ایالات متحده و متحدانش حیاتی است.» حال این سوال مطرح است که چرا دولتمردان کره شمالی چنین رویکردی را در پیش گرفتهاند بگونهای که از یک سو بر توسعه توان بمبهای هستهای خود تاکید کردهاند و از سوی دیگر نیز بر سطوح روابط نظامی با روسیه افزودهاند؟ نگاهی به تحولات شرق اسیا نشان میدهد که برخلاف رویههای گذشته اکنون کشورهایی همچون کره جنوبی و ژاپن به جای تکیه بر راهبرد اقتصادی در مسیر توسعه نظامی گری قرار گرفتهاند که محور آن را نیز نقش آفرینی برای آمریکا و ناتو تشکیل میدهد. سیاست راهبرد امنیت ملی آمریکا بر اساس اصل تقابل با ایران، روسیه، چین و کره شمالی و در نهایت پیروان چند جانبه گرایی جهانی استوار شده است لذا در این بازی کشورهایی همچون کره جنوبی، ژاپن و فیلیپین و حتی ویتنام نقشی موثر را ایفا میکنند. غربیها با سوق دادن شرق آسیا به عرصه نظامی گری برآنند تا در مرحله نخست کشورهایی همچون چین را مهار نمایند و در مرحله بعدی نیز منطقه را گرفتار رقابت تسلیحاتی و حتی درگیری نظامی کنند تا در نهایت اقتصاد این منطقه با فروپاشی همراه شود. نمود این رفتار را در اوکراین میتوان مشاهده کرد که آمریکا در ظاهر علیه روسیه در حمایت از اروپاست اما در عمل تضعیف همزمان روسیه و اروپا و حفظ یکجانبهگرایی خود را دنبال میکند. به عبارتی دیگر کره شمالی امروز در چارچوب مقابله با تهدیدات امنیت ملی و تحقق موازنه قدرت توسعه توان هستهای و مراوده گستردهتر با روسیه را در دستور کار قرار داده است تا در رویکردی پیش دستانه از تحرکات خصمانه آمریکا در امان بماند.
فرامرز اصغری