در یک دهه اخیر شاهد روند صعودی ترک مجریان و بازیگران و کارگردانان بزرگی از صداوسیما بوده‌ایم. صدا و سیمایی که بیش از 30 سال مرجع سریال‌ها و برنامه‌های پرطرفدار و پربیننده بود امروزه به واسطه ترک بسیاری از چهره‌هایی که سال‌ها برای مردم خاطره سازی کردند، دیگر آن محبوبیت قدیم را ندارد و بسیاری از مخاطبان به دلیل حضور چهره‌های محبوبشان در سال‌های نه چندان دور صداوسیما در پلتفرم‌های نمایش خانگی، به این بستر کوچ کرده‌اند.
سال‌های قبل‌تر کمی اوضاع متفاوت بود، صداوسیما به مفهوم رسانه‌ای خودش مرجعیت و مخاطب داشت و مجریانی که اتفاقاً طرفداران زیادی هم داشتند، دائم در حال رفت و آمد در تلویزیون بودند، اما به مرور زمان اوضاع تغییر کرد و کم کم مجریان هم کمتر شدند، این کاهش یا خود خواسته بود، یا ناخواسته، یعنی یا مجریان تصمیم گرفتند که به فعالیت خود با سازمان صداوسیما ادامه ندهند، یا سازمان صداوسیما علاقه‌ای به همکاری با آنها نداشت و همین ترک کردن‌ها باعث شد که برنامه‌هایی که به واسطه این چهره‌ها پرطرفدار شده بود نیز کم کم تعطیل شود و همین یکی از بزرگ ترین دلایل ریزش مخاطبان صداوسیما در یک دهه اخیر باشد.
عادل فردوسی پور، محمدرضا حیاتی، رضا رشیدپور، علی ضیا، رامبد جوان، احسان علیخانی، مهران مدیری، تنها تعدادی از چهره‌هایی هستند که به هر دلیلی محبوب مردم بودند و با ساخت و یا اجرای برنامه‌های متعددی می‌توانستند مردم را پای تلویزیون‌هایشان میخکوب کنند. از برنامه نود عادل فردوسی پور گرفته تا حالا خورشید رضا رشیدپور و عصر جدید علیخانی و سریال‌ها و رئالیتی شوهای مهران مدیری هرکدام به تنهایی می‌توانستند مخاطب‌های میلیونی را پای تلویزیون‌ها بنشانند و آنها را به یک مشتری دائم صداوسیما تبدیل کنند.
حال به هر صورت هر کدام از این چهره‌ها یک به یک از تلویزیون کوچ کردند و در مدیومی دیگر شروع به ساخت برنامه‌های خودشان کردند.
عادل فردوسی پور برنامه فوتبال 360 را در مدیوم سایت و یوتیوب شروع کرد، علی ضیا برنامه «با ضیا» را در بستر یوتیوب برای علاقمندان می‌سازد ، مهران مدیری به مانند دهه‌های قبل به ساخت برنامه برای پلتفرم‌ها روی آورده و در کل هر کسی از این چهره‌ها برای خود در کاری مشغول است و تنها می‌شود گفت که صداوسیما ظرفیت‌های خود را به راحتی از دست می‌دهد.
در این میان داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ که با ساخت برنامه برای کودکان به شهرت رسید از کسانی بود که تا همین چند سال اخیر هم با صداوسیما همکاری داشت و یکی از مجریان و کارگردانانی بود که در حوزه خودش با ساخت برنامه‌های زیاد توانسته بود جایگاه مقبولی را در میان کودکان و حتی بزرگسالان بدست بیاورد. اگر اغراق نکرده باشیم برنامه‌های داریوش فرضیایی از آن دست برنامه‌ها بود که مخاطب هدف آن فقط کودکان نبودند بلکه با ساخت خوب برنامه، آن را به سمتی پیش می‌برد که بزرگسالان هم از دیدن آن لذت ببرند. همین صداقت در ساخت و تولید آثار مردم پسند باعث شده بود که داریوش فرضیایی بیش از پیش در میان کودکان و حتی بزرگسالان محبوب شود و هر برنامه‌ای که او برای صداوسیما مقابل دوربین می‌برد، مخاطبان خودش را داشت و باعث می‌شد که اعتباری مازاد به تلویزیون ملی داده شود. در پی فرصت سوزی‌های رسانه ملی در سال‌های اخیر، داریوش فرضیایی نیز از آن چهره‌هایی بود که کم کار شده بود. با توجه به اینکه اقبال عمومی برای بازگشت او به تلویزیون و ساخت برنامه وجود داشت ولی به هر دلیلی، عمو پورنگ نیز مانند مابقی همکاران خود در این تلویزیون، تصمیم گرفت با کوچ از صداوسیما به سمت ساخت برنامه برای پلتفرم‌های نمایش خانگی برود.
چند روزی است که خبر پخش برنامه‌ای با عنوان «لالایی» از پلتفرم فیلیمو به گوش می‌رسد. مجموعه « لالایی » به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور و تهیه کنندگی پژمان لشکری‌پور از دوشنبه، 29 مرداد ماه پخش خواهد شد.
در این سریال علاوه بر داریوش فرضیایی، هنرمندانی چون گوهر خیراندیش، سعید امیر سلیمانی، امیر محمد متقیان، نعیمه نظام دوست، کمند امیر سلیمانی ، سپند امیر سلیمانی، هلیا امامی، امیر کربلایی‌زاده، حامد وکیلی، امیر سهیلی، مرضیه صدرایی، ابراهیم شفیعی و نیما قربان‌زاده حضور دارند. در خلاصه داستان این سریال آمده است: «گلشن» زن مسن و صاحب خیریه‌ای است که حافظه‌اش را بر اثر اتفاقی از دست داده و در شرایطی خاص مرد جوانی را با پسر از دست رفته‌اش اشتباه می‌گیرد.
خبر ساخت این مجموعه قطعاً باخت بزرگی برای صداوسیما به حساب می‌آید، صداوسیمایی که در مدت بیش از 30 سال استعدادهای زیادی را کشف و پرورش داد ولی نتوانست از آنها حفاظت و صیانت کند و به راحتی آب خوردن آنها را یکی پس از دیگری از دست داد.
قطعاً مردم به دنبال کار خوب سریال و سینمایی خواهند رفت و صرفاً رایگان بودن تلویزیون نمی‌تواند مشوق خوبی برای دیده شدن آثار رسانه ملی باشد. مردم ایران به واسطه فرهنگ بالای هنری حتی حاضرند ماهانه عددهای قابل توجهی را به عنوان حق عضویت پرداخت کنند ولی آثاری را به تماشا بنشینند که ارزش دیدن داشته باشد.
قطعاً باید رسانه ملی منتظر باشد که با آغاز پخش لالایی کاری که داریوش فرضیایی نقش اول آن را به عهده دارد بسیاری از دوستداران این کاراکتر به پلتفرم فیلیمو کوچ کنند و برنامه مورد علاقه اشان را از بستر اینترنتی به تماشا بنشینند. اتفاقی که در صورت ادامه دار شدن می‌تواند ضررهای جبران ناپذیری را برای صداوسیما به همراه داشته باشد.
سال‌های قبل‌تر کمی اوضاع متفاوت بود، صداوسیما به مفهوم رسانه‌ای خودش مرجعیت و مخاطب داشت و مجریانی که اتفاقاً طرفداران زیادی هم داشتند، دائم در حال رفت و آمد در تلویزیون بودند، اما به مرور زمان اوضاع تغییر کرد و کم کم مجریان هم کمتر شدند، این کاهش یا خود خواسته بود، یا ناخواسته، یعنی یا مجریان تصمیم گرفتند که به فعالیت خود با سازمان صداوسیما ادامه ندهند، یا سازمان صداوسیما علاقه‌ای به همکاری با آنها نداشت و همین ترک کردن‌ها باعث شد که برنامه‌هایی که به واسطه این چهره‌ها پرطرفدار شده بود نیز کم کم تعطیل شود و همین یکی از بزرگ ترین دلایل ریزش مخاطبان صداوسیما در یک دهه اخیر باشد.
عادل فردوسی پور، محمدرضا حیاتی، رضا رشیدپور، علی ضیا، رامبد جوان، احسان علیخانی، مهران مدیری، تنها تعدادی از چهره‌هایی هستند که به هر دلیلی محبوب مردم بودند و با ساخت و یا اجرای برنامه‌های متعددی می‌توانستند مردم را پای تلویزیون‌هایشان میخکوب کنند. از برنامه نود عادل فردوسی پور گرفته تا حالا خورشید رضا رشیدپور و عصر جدید علیخانی و سریال‌ها و رئالیتی شوهای مهران مدیری هرکدام به تنهایی می‌توانستند مخاطب‌های میلیونی را پای تلویزیون‌ها بنشانند و آنها را به یک مشتری دائم صداوسیما تبدیل کنند.
حال به هر صورت هر کدام از این چهره‌ها یک به یک از تلویزیون کوچ کردند و در مدیومی دیگر شروع به ساخت برنامه‌های خودشان کردند.
عادل فردوسی پور برنامه فوتبال 360 را در مدیوم سایت و یوتیوب شروع کرد، علی ضیا برنامه «با ضیا» را در بستر یوتیوب برای علاقمندان می‌سازد ، مهران مدیری به مانند دهه‌های قبل به ساخت برنامه برای پلتفرم‌ها روی آورده و در کل هر کسی از این چهره‌ها برای خود در کاری مشغول است و تنها می‌شود گفت که صداوسیما ظرفیت‌های خود را به راحتی از دست می‌دهد.
در این میان داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ که با ساخت برنامه برای کودکان به شهرت رسید از کسانی بود که تا همین چند سال اخیر هم با صداوسیما همکاری داشت و یکی از مجریان و کارگردانانی بود که در حوزه خودش با ساخت برنامه‌های زیاد توانسته بود جایگاه مقبولی را در میان کودکان و حتی بزرگسالان بدست بیاورد. اگر اغراق نکرده باشیم برنامه‌های داریوش فرضیایی از آن دست برنامه‌ها بود که مخاطب هدف آن فقط کودکان نبودند بلکه با ساخت خوب برنامه، آن را به سمتی پیش می‌برد که بزرگسالان هم از دیدن آن لذت ببرند. همین صداقت در ساخت و تولید آثار مردم پسند باعث شده بود که داریوش فرضیایی بیش از پیش در میان کودکان و حتی بزرگسالان محبوب شود و هر برنامه‌ای که او برای صداوسیما مقابل دوربین می‌برد، مخاطبان خودش را داشت و باعث می‌شد که اعتباری مازاد به تلویزیون ملی داده شود. در پی فرصت سوزی‌های رسانه ملی در سال‌های اخیر، داریوش فرضیایی نیز از آن چهره‌هایی بود که کم کار شده بود. با توجه به اینکه اقبال عمومی برای بازگشت او به تلویزیون و ساخت برنامه وجود داشت ولی به هر دلیلی، عمو پورنگ نیز مانند مابقی همکاران خود در این تلویزیون، تصمیم گرفت با کوچ از صداوسیما به سمت ساخت برنامه برای پلتفرم‌های نمایش خانگی برود.
چند روزی است که خبر پخش برنامه‌ای با عنوان «لالایی» از پلتفرم فیلیمو به گوش می‌رسد. مجموعه « لالایی » به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور و تهیه کنندگی پژمان لشکری‌پور از دوشنبه، 29 مرداد ماه پخش خواهد شد.
در این سریال علاوه بر داریوش فرضیایی، هنرمندانی چون گوهر خیراندیش، سعید امیر سلیمانی، امیر محمد متقیان، نعیمه نظام دوست، کمند امیر سلیمانی ، سپند امیر سلیمانی، هلیا امامی، امیر کربلایی‌زاده، حامد وکیلی، امیر سهیلی، مرضیه صدرایی، ابراهیم شفیعی و نیما قربان‌زاده حضور دارند. در خلاصه داستان این سریال آمده است: «گلشن» زن مسن و صاحب خیریه‌ای است که حافظه‌اش را بر اثر اتفاقی از دست داده و در شرایطی خاص مرد جوانی را با پسر از دست رفته‌اش اشتباه می‌گیرد.
خبر ساخت این مجموعه قطعاً باخت بزرگی برای صداوسیما به حساب می‌آید، صداوسیمایی که در مدت بیش از 30 سال استعدادهای زیادی را کشف و پرورش داد ولی نتوانست از آنها حفاظت و صیانت کند و به راحتی آب خوردن آنها را یکی پس از دیگری از دست داد.
قطعاً مردم به دنبال کار خوب سریال و سینمایی خواهند رفت و صرفاً رایگان بودن تلویزیون نمی‌تواند مشوق خوبی برای دیده شدن آثار رسانه ملی باشد. مردم ایران به واسطه فرهنگ بالای هنری حتی حاضرند ماهانه عددهای قابل توجهی را به عنوان حق عضویت پرداخت کنند ولی آثاری را به تماشا بنشینند که ارزش دیدن داشته باشد.
قطعاً باید رسانه ملی منتظر باشد که با آغاز پخش لالایی کاری که داریوش فرضیایی نقش اول آن را به عهده دارد بسیاری از دوستداران این کاراکتر به پلتفرم فیلیمو کوچ کنند و برنامه مورد علاقه اشان را از بستر اینترنتی به تماشا بنشینند. اتفاقی که در صورت ادامه دار شدن می‌تواند ضررهای جبران ناپذیری را برای صداوسیما به همراه داشته باشد.
علی کلانتری
