گروه‌های مقاومت فلسطین در چارچوب قوانین بین‌الملل و حق دفاع مشروع در برابر اشغالگران سرزمینشان عملیاتی منحصر به فرد را اجرایی کردند که غافلگیری صهیونیست‌ها یا به عبارتی بهتر شکست اطلاعاتی و نظامی این رژیم را رقم زد. نکته قابل توجه در این جنگ، رفتارهای رسانه‌های خارجی از جمله فارسی زبانان بیگانه است. هر چند که آنها مدعی بی طرفی در جنگ و گزارش اخبار هستند اما کلید واژه‌های آنهای مغایر با این ادعاست. این رسانه‌ها درباره اسرای رژیم صهیونیستی در دستان فلسطینی‌ها از واژه گروگان گیری و یا ربوده شدگان یاد می‌کنند حال آنکه در قبال فلسطینی‌ها از اسیرات آنها به دست ارتش صهیونیستی می‌گویند. رسانه‌ها با این ادبیات برآنند تا حملت و جنایات صهیونیست‌ها علیه مردم غزه و کرانه باختری را دفاع مشروع و تلفات جنگ و یا گرفتن اسیر نمایش دهند حال آنکه طرف فلسطینی را تروریستی‌ها عنوان می‌کند که نه در جنگ بلکه در اقدامی به زعم آنها تبه کارانه اقدام به ربودن و گروگان گرفتن شهروندان رژیم صهیونیستی کرده‌اند و عملا ماهیت جنگ فلسطینی‌ها علیه اشغالگران و اسیر گرفتن از نظامیان صهیونیست را به مسئله ای ضد انسانی همچون گروگان گیری و ربودن تقلیل می‌دهند.
کلید واژه دیگر این رسانه‌ها معرفی فلسطینی‌ها با واژگانی همچون شبه نظامیان فلسطینی و یا پیکار جویان و به نقل قول از به اصطلاح کارشناسان و مخاطب واژه تروریسم صورت می‌گیرد حال آنکه در باب صهیونیست‌ها از واژه ارتش اسرائیل استفاده می‌کند. این ادعا در حالی است که گروه‌های مقاومت در غزه همان ارتش فلسطین هستند که با نام‌های مختلف فعالیت می‌کنند و اتاق عملیات مشترک دارند لذا واژه پیکارجو و یا شبهه نظامی درباب آنها هرگز صدق نمی‌کند. این رسانه‌ها با این واژگان بر آنند تا چهره‌ای تروریستی، گروه‌های خودسر بدون مشروعیت مردمی و جهانی، گانگستر سلاح به دست از مقاومت فلسطین به نمایش گذارند که نوعی مشروعیت بخشیدن به جنایات رژیم صهیونیستی علیه آنهاست. به عبارتی آنها با مشروعیت زدایی از واژه جنگ فلسطینی با اشغالگران و نیز به کاربردن واژگان منفی در قبال مقاومت فلسطین برآنند تا مانع از اجرای قوانین جنگی از جمله قوانین چهارگانه ژنو در قبل جنایات صهیونیست‌ها و نیز اسرای فلسطینی و بمباران نکردن مراکز مسکونی و غیر نظامیان توسط ارتش صهیونیستی گردند.
بر این اساس می‌توان گفت که رویکرد رسانه‌های غربی نه رویکردی بی‌طرفانه بلکه کاملا جانب دارانه از رژیم صهیونیستی است که در لوای واژه‌سازی‌ها صورت می‌گیرد.
کلید واژه دیگر این رسانه‌ها معرفی فلسطینی‌ها با واژگانی همچون شبه نظامیان فلسطینی و یا پیکار جویان و به نقل قول از به اصطلاح کارشناسان و مخاطب واژه تروریسم صورت می‌گیرد حال آنکه در باب صهیونیست‌ها از واژه ارتش اسرائیل استفاده می‌کند. این ادعا در حالی است که گروه‌های مقاومت در غزه همان ارتش فلسطین هستند که با نام‌های مختلف فعالیت می‌کنند و اتاق عملیات مشترک دارند لذا واژه پیکارجو و یا شبهه نظامی درباب آنها هرگز صدق نمی‌کند. این رسانه‌ها با این واژگان بر آنند تا چهره‌ای تروریستی، گروه‌های خودسر بدون مشروعیت مردمی و جهانی، گانگستر سلاح به دست از مقاومت فلسطین به نمایش گذارند که نوعی مشروعیت بخشیدن به جنایات رژیم صهیونیستی علیه آنهاست. به عبارتی آنها با مشروعیت زدایی از واژه جنگ فلسطینی با اشغالگران و نیز به کاربردن واژگان منفی در قبال مقاومت فلسطین برآنند تا مانع از اجرای قوانین جنگی از جمله قوانین چهارگانه ژنو در قبل جنایات صهیونیست‌ها و نیز اسرای فلسطینی و بمباران نکردن مراکز مسکونی و غیر نظامیان توسط ارتش صهیونیستی گردند.
بر این اساس می‌توان گفت که رویکرد رسانه‌های غربی نه رویکردی بی‌طرفانه بلکه کاملا جانب دارانه از رژیم صهیونیستی است که در لوای واژه‌سازی‌ها صورت می‌گیرد.
فرامرز اصغری
