نتایج احراز صلاحیت شدگان انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ شگفت زدگی جریانات سیاسی از ورود مسعود پزشکیان به عرصه رقابت و در مقابل بازماندگی علی لاریجانی از حضور در این دوره را به همراه داشت.
به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی، تصمیمگیریهای شورای نگهبان فرمول محاسباتی سیاسی مشخصی ندارد، از اینرو در هر دوره از انتخابات حساب و کتاب جریانات سیاسی با خروجی شورای نگهبان کمی تغییر میکند و گاهی به هم میریزد. شاید بتوان مهمترین شگفتی نتیجه تعیین صلاحیتهای شورای نگهبان را تأیید «مسعود پزشکیان» دانست چرا که این رویداد در باور همطیفیهای سیاسیاش نیز نمیگنجید، بخصوص «جبهه اصلاحات ایران» که او را به عنوان یکی از سه نامزد خود معرفی کرده بود و با احتمال اینکه هر سه نامزد (جهانگیری، آخوندی و پزشکیان) مُهر عدم احراز صلاحیت میخورند، خود را به سیاق اسفند ۱۴۰۲ (انتخابات مجلس دوازدهم) آماده اعلام قهر از انتخابات میکرد.
به باور بسیاری از ناظران سیاسی بویژه رسانههای اصلاحطلب، «خروجی شورای نگهبان از آن جهت برای اصلاحطلبان مفید است که دیگر دوقطبی و اختلافنظر بر سر نامزد نیابتی (علی لاریجانی) کنار گذاشته شد»؛ این تحلیل از آن جهت حائز اهمیت است که از لیبرال دموکراتهای مسلمانِ راستگرا (کارگزاران)، که در انتخابات مجلس دوازدهم در زمره «روزنهگشایان» محسوب میشدند، تا سوسیال دموکراتهای چپگرا (حزب اتحاد ملت) در طرفداری از «مسعود پزشکیان» همعقیده و متحد هستند. به اعتقاد برخی کارشناسان، «مسعود پزشکیان» به واسطه دیدگاههای عدالتخواهانهاش، در صورت پیروزی در انتخابات میتواند جریان اصلاحات را به سمت و سوی تفکرات چپ گرایانه دهه شصتی ببرد و آنها را به تنظیمات اولیه بازگرداند.
از سوی دیگر، هواداران «علی لاریجانی» که مدعی دریافت سیگنالهایی مبنی بر تأیید صلاحیت او توسط شورای نگهبان بودند و ستادها و برنامههای او را چیده بودند، با بُهتی ناباورانه روبرو شدند تا جایی که انعکاس این مساله را میتوان در واکنش برخی فعالان و رسانههای حامی لاریجانی مشاهده کرد. «محمد مهاجری» به روزنامه هممیهن گفته «در سال ۱۴۰۰ رد صلاحیت آقای لاریجانی هدیهای به مرحوم آقای رئیسی بود و در حال حاضر نیز هدیهای ارزشمند برای آقای قالیباف است»؛ از سوی دیگر «روزنامه جمهوری اسلامی» نیز در شماره روز (دوشنبه) خود با اعتراض به روند ردصلاحیتها نوشته «برخی اقدام شورای نگهبان را در راستای انتخاباتهای سالهای ۹۸ تا ۱۴۰۲ ارزیابی کرده و معتقدند از همین الان رئیسجمهور بعدی را گزینش کردهاند»
لاریجانی هم با صدور بیانیهای نسبت به عدم تأیید صلاحیت خود واکنش نشان داد. در بخشی از بیانیه او آمده است: ... شورای محترم نگهبان علیرغم نظرات مثبت نهادهای مسئول و حکم قوه قضائیه، در رد برخی دعاوی گذشته آن شورا، باز سازوکاری غیرشفاف مانع در مسیر چنین همراهی به وجود آورد...
هر چقدر اعلام اسامی تأیید صلاحیت شدگان موجب خشنودی جریان اصلاحات شده، هشداری برای کاندیداهای جبهه انقلاب است چرا که به اعتقاد ناظران سیاسی، «انتخابات ۱۴۰۳ برای جبهه اصولگرایی شبیه انتخابات سالهای ۹۲ و ۸۴ است و این جبهه برای عدم تشتت آرا و پیروزی در مرحله اول انتخابات (در صورت مشارکت ۵۰ تا ۵۵ درصدی) نیاز به ۲۰ میلیون رأی دارد؛ رأیی که باید در سبد یک نامزد واحد و مورد اجماع ریخته شود»
به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی، تصمیمگیریهای شورای نگهبان فرمول محاسباتی سیاسی مشخصی ندارد، از اینرو در هر دوره از انتخابات حساب و کتاب جریانات سیاسی با خروجی شورای نگهبان کمی تغییر میکند و گاهی به هم میریزد. شاید بتوان مهمترین شگفتی نتیجه تعیین صلاحیتهای شورای نگهبان را تأیید «مسعود پزشکیان» دانست چرا که این رویداد در باور همطیفیهای سیاسیاش نیز نمیگنجید، بخصوص «جبهه اصلاحات ایران» که او را به عنوان یکی از سه نامزد خود معرفی کرده بود و با احتمال اینکه هر سه نامزد (جهانگیری، آخوندی و پزشکیان) مُهر عدم احراز صلاحیت میخورند، خود را به سیاق اسفند ۱۴۰۲ (انتخابات مجلس دوازدهم) آماده اعلام قهر از انتخابات میکرد.
به باور بسیاری از ناظران سیاسی بویژه رسانههای اصلاحطلب، «خروجی شورای نگهبان از آن جهت برای اصلاحطلبان مفید است که دیگر دوقطبی و اختلافنظر بر سر نامزد نیابتی (علی لاریجانی) کنار گذاشته شد»؛ این تحلیل از آن جهت حائز اهمیت است که از لیبرال دموکراتهای مسلمانِ راستگرا (کارگزاران)، که در انتخابات مجلس دوازدهم در زمره «روزنهگشایان» محسوب میشدند، تا سوسیال دموکراتهای چپگرا (حزب اتحاد ملت) در طرفداری از «مسعود پزشکیان» همعقیده و متحد هستند. به اعتقاد برخی کارشناسان، «مسعود پزشکیان» به واسطه دیدگاههای عدالتخواهانهاش، در صورت پیروزی در انتخابات میتواند جریان اصلاحات را به سمت و سوی تفکرات چپ گرایانه دهه شصتی ببرد و آنها را به تنظیمات اولیه بازگرداند.
از سوی دیگر، هواداران «علی لاریجانی» که مدعی دریافت سیگنالهایی مبنی بر تأیید صلاحیت او توسط شورای نگهبان بودند و ستادها و برنامههای او را چیده بودند، با بُهتی ناباورانه روبرو شدند تا جایی که انعکاس این مساله را میتوان در واکنش برخی فعالان و رسانههای حامی لاریجانی مشاهده کرد. «محمد مهاجری» به روزنامه هممیهن گفته «در سال ۱۴۰۰ رد صلاحیت آقای لاریجانی هدیهای به مرحوم آقای رئیسی بود و در حال حاضر نیز هدیهای ارزشمند برای آقای قالیباف است»؛ از سوی دیگر «روزنامه جمهوری اسلامی» نیز در شماره روز (دوشنبه) خود با اعتراض به روند ردصلاحیتها نوشته «برخی اقدام شورای نگهبان را در راستای انتخاباتهای سالهای ۹۸ تا ۱۴۰۲ ارزیابی کرده و معتقدند از همین الان رئیسجمهور بعدی را گزینش کردهاند»
لاریجانی هم با صدور بیانیهای نسبت به عدم تأیید صلاحیت خود واکنش نشان داد. در بخشی از بیانیه او آمده است: ... شورای محترم نگهبان علیرغم نظرات مثبت نهادهای مسئول و حکم قوه قضائیه، در رد برخی دعاوی گذشته آن شورا، باز سازوکاری غیرشفاف مانع در مسیر چنین همراهی به وجود آورد...
هر چقدر اعلام اسامی تأیید صلاحیت شدگان موجب خشنودی جریان اصلاحات شده، هشداری برای کاندیداهای جبهه انقلاب است چرا که به اعتقاد ناظران سیاسی، «انتخابات ۱۴۰۳ برای جبهه اصولگرایی شبیه انتخابات سالهای ۹۲ و ۸۴ است و این جبهه برای عدم تشتت آرا و پیروزی در مرحله اول انتخابات (در صورت مشارکت ۵۰ تا ۵۵ درصدی) نیاز به ۲۰ میلیون رأی دارد؛ رأیی که باید در سبد یک نامزد واحد و مورد اجماع ریخته شود»